Bilmiyenlere duyuru. PKK'ye hiçbir zaman içim ısınmadı. Her zaman devletin kurduğu bir truva atıdır demişimdir. PKK şefleri, bunu bildiği gibi, beni tanıyan herkeste bilir.
Eskiden beri birisine kızdığım zaman en büyük beduam “Allah seni PKK'li etsin“.
Dediklerimin bir kısmı gülerek, “seve seve oluruz“ demişlerdir.
Ben de, “seve seve olursunuz. Güle oynaya yakanızı kaptırırsın, ama zorla da olsa paçanızı kurtaramasın“ demişimdir.
Bu kişilerden bazıları PKK'li oldular. Bir kısmı şehit oldular. Onurlarımızdır. Ama paçasını zor da olsa kurtarıpta karşılaştıklarımda oldu.
Karşılaştığımda ağız dolusu gülme eşliğinde “hatırlar mısın bana fi tarihinde bunları söylemiştin. Gerçekten de dediklerin çıktı. Başıma gelen pişmiş tavuğun başına gelmemiştir. Hanyayı da, konyayı da gördüm“ demişlerdir.
Şimdi bunları söylediğimde hanyayı da, konyayıda gören birileri kalkıyor diyor ki,
'eyvah bizim geçmişimize saldırılıyor, bunu yapan şudur, budur' diyor. Yurtseverin biri de, 'hele biraz ağırdan git' dediğinde, bizimkisi; daha da diklenip, 'gurur duyduğumuz geçmişimize sahip çıkmıyacak mıyız?' diyor.
Elbette çıkacaksınız. Ama geçmişinizi ben çalmadım, ben satmadım. Satan Serok dediğiniz Ergenekon üyesi düşürülmüş kişidir. Hesabınız onunladır. Sadece sizin mi hakkınız yenildi, değil. Tüyü bitmemiş Kürdistan bebesi ve yetim'inde.
Dediğim bunlarında hakkını sorun. Geçmişnize, emeğinize, fedakarlığınıza, kahramanlığınıza sahip çıkmak istiyorsanız, bunu satanlardan hesap sorun.
Artık şunu anlayın.
Serok bildiğiniz; güzeliklerin, olumlulukların, sevginin, saygının, emeğin, fedakarlığın, kahramanlığın, yaşayan ve şehit olan tüm Kürd insanına, dahası her türlü özgürlüğün, dahası Kürd milletinin kolektif bilinçinin tüm saygın insani ve milli değerlerine karşı duruş gösteren aşağılık, düşkün, silik bir kişiliktir.
Yaşamı boyunca kitletmediği tek bir değer yargısı bırakmamıştır.
Halk ve arkadaşları bir tarafa, kendisi bir tarafa mantığı egemendir, kendisinde. Halka ve arkadaşlarına karşı aslan kesilendir. Fakat sömürgeci sistemler karşısında ise süt dökmüş kedi pozisyonundadır.
Kendi kişisel yaşamı için yapmıyacağı, yaptıramıyacağı ve satamıyacağı hiçbir değer yargısı yoktur.
Herkese şüphe ile bakmıştır. Her şeyden nem kapan bir kişilik sahibidir. Daima korku içinde yaşamıştır. Gücü yettiklerini yok etmiş, gücü yetmedikleri karşısında da yalakalaşma temel karekteristik özeliği olmuştur.
Saçından tırnağına kadar yalan ve ikiyüzlülük denizinde boğulan bir kişiliktir. Dünyası yalan ve ikiyüzlülük üzerine kuruludur. Ana semayesi budur.
En çok ölüler adına konuşarak, onları kendine siper ederek, arkasına sığınarak kendini korumuştur. Halkın şehitlerine bağlılığının duygu sömürüsünü çok yapmıştır. Aslında halkın ne sağ evlatlarına, ne de şehitlerine zere kadar saygısı hiçbir zaman olmamıştır. İmralı tiyatrosunda sergilediği oyun beleklere kazınmıştır.
Yazılarını alın inceleyin. Toplantılarda hitap ettiği sözde arkadaşlarına -ki o, hiçbir zaman onları arkadaşı olarak görmemiştir- dediklerine bakın. Şunu açık ne net olarak göreceksiniz.
Hitap ettiklerine insan olmadıklarını, olmayada niyetleri olmadıklarını, niyetleri olsalarda buna ne cesaret, ne de kabiliyetleri olduklarını sayıp dökmüştür. Sadece bir şanslarının olduğunu, bunun da; ölmeleriyle ispatlıyabileceklerini söylemiştir.
Düşkün, kişiliksiz, korkak, kabiliyetsiz, yetmezsizlikle suçladığı insanları savaşa sürmüştür. Ölüncede aynı insanlar, halkın değişiyle “kör ölür, badem gözlü olur“ misali bu kez erişilmez, insanlik onuru, şehit, kutsal ve Türkçede ne kadar olumlu sıfat varsa, onlarla adlandırmıştır.
Bu, ikiyüzsüzlük değil de nedir? Bu, Kürd millet düşmanlığı değil de nedir?Öcalan gerçekliği dediğim, budur, işte. Bu gerçeklik, Kürd millet düşmanlığından mayasını alır. Kürd millet düşmanı olmayan biri evlatlarına bu muameleyi yapamaz.
Öcalan dünyası deyip geçmeyin. Onu korkak sayıp, hafife almayın. Suçlarını hafifletmeyin. Benim herkese dediğim budur.
Çoğu yolarkadaşı dahil, Kürd aydın ve politıkacısı onu kavrayamadı. Kavrayanlarda şu veya bu şekilde hal edildi. Bın kevir edileni mi dersin, intihar edeni mi dersin, kurtuluşu düşmana sığınanı mı dersin, kaçıpta yıllarca ilegal yaşıyanı mı dersin, saymakla bitmez.
Bunca kepazelikler olurken mağdurları ve şahit olanların çoğu şu an köşelerine çekilmiş sağır ve dilsizleri oynuyor. Ortaya çıkıp ne kendi bedellerinin, ne kayıp edilmiş eski yoldaşlarının, ne de bunca ağır bedel ödemiş bu mazlum milletin hesabını sorabiliyorlar. Pis yaşamlarının esiri oluyorlar. Kimi de sussa bile onların fiziki imhasından kurtulamıyor.
Öcalan'ın oltasına takılan her kimse ya isteyerek onun için ölür, kaçan olursa da tetikçileri tarafından öldürülür. Başka kurtuluş yolu olmamıştır. Kendi kaleminden vereyim.
“Sizin bu ölümlü kişiliklerinizin, müthiş, çirkine yaklaşımlarınızın kendileriyle birlikte her şeyi öldürmesine fırsat verilmemesi de bizim açımızdan önemli bir başarıdır.
Şimdi görüyorsunuz ki, en bağlıyım diye geçinenlerin bile ölümü temsil ettikleri doğrulandı.“ (Öcalan, Devrimim Dili ve Eylemi. Sf. 315)
Buyrun burda yakın.
Sıradaki...
“Yurtsever, devrimci, sosyalist, ulusal önder, halk önderi, peygamber ve daha ötesi ilahi“ olarak değerlendirilen ve bize kakalamaya çalışılan Öcalan, budur.
Alıcısına;
kim neye inanıyorsa yardımcı olsun.
Bu hikaye burada bitmez, bitmemeli. Ben şu an noktalıyorum.
Gündem Kerkük. Oraya yoğunlaşın.
Tartışma süresince istemiyerekte olsa samimi, dürüst, Kürd milliyetcisi ve yurtseverinin kalbini kırmışsan özür diliyorum.
Bu tartışmayı takip eden herkese saygı ve sevgilerimi sunuyorum.