Dibejîn yekê Palo yê bi birazî xwere çune paletî yê.
Hinek li mêrgê tirpan kişandine û dema nimijê hatî ye û germa havînê bi tîna xwe dayê ser wana û derbazê sîya darê bunê.
Hecî sakoyê xwe raxistîye dest bi nimêja xwe kirîye, le birazî hecî teral,di qeşmerîyêde jî tu kesek wek wî tunnebuye.
Wî dîtîye ku apê wî dest bi nimêje kirîye û dizîka hilkişîyaye serê darê û demek şunde apê hecî destê xwe berjor vekiriye û gotiye ey xwedayê mezin tu, tu car me şelpeze nekî....tu şurê ordîyê tuj bikî,tu dewlet û welat serfiraz bikî û direj û direj kirîye.
Ey xwedayê girs to esta to duayemin qebul kena?
Brazî li ser darê gotiye na, ez ano qebul nêkena....
Dema ku gotîye na...
Hima hecî dest avitîye sakoyê xwe û berjor nêhirîye gotîye; " to qebul nekena nekena,
ez jî torê nimej nêkena..."
Hêrs buye û berê xwe dayê mergê.
Bra me tutun direj kir,tasek dew da te, alıf jı da hespê te.
Dura me hesp jî nal kir.
Lê camer tu wenda yî.
Paluyiiiiiiiiiiiiiiiii were guran hespê te xwar))))
Re: Ezdî tu vî çîrokê ji Paluyî re rêke...Li Ser Paluyaye...!