KANLA YEŞEREN AĞAÇ (15)

Değerli okurlarım,

aşağıda gördüğünüz italık yazı, TC tarafından bilgisayarıma yollanan Vürus'ların bir bölümünün listesidir. Çünkü bir bölümünü silmiştim. Fakat informatik okuyan oğlumun, gelecekte suç duyurusu aracı olarak kullanabileceğine dair istemi üzerine, yeni yapılan saldırıları silmeden depoladım. şu anda göndericiyi tespit edemiyoruz, bu nedenle kriminal polise baş vurmamızın bir yararı olmayacaktır.
Bu saldırıların yoğunluğu ilkin, çok korkulan(!) ve çok etkili(!) bir yazar olduğumu gösteriyor! Da , ben bilmiyormuşum!
Ne var ki, saldırılar çalışmalarımı ve dolayısı ile size ulaşımımı aksatıyor. ışte elde olmayan gecikmelerin nedeni budur. Madem TC'ye korkulu rüya olmuşum, yazılarımı zevkle size ulaştırmayı sürdüreceğim. Sizin de, TC kadar bize ilgi göstermeniz, azmimizin ateşleyici kaynaşı olmayı sürdüreceğine hiç şüpheniz olmasın!
Bu bilgiden sonra dizi öykünün devamını bir dehe zevkle okuyacağınızı umuyorum!

Saygı ve sevgilerimle sizleri selamlıyorum!

Hasan Dere

Konu Kimden Tarih Boyut
fake [email protected][+] Sal 10:13pm 30 KB
Returned mail:Registration rejected [email protected][+] Pzt 8:46pm 286 KB
hello [email protected][+] Cmt 11:01am 30 KB
hello [email protected][+] 4/27 69 KB
failure notice [email protected][+] 4/24 70 KB
GOOD DAY [email protected][+] 4/24 69 KB
Status [email protected][+] 4/24 69 KB
Error [email protected][+] 4/22 69 KB
information [email protected][+] 4/18 30 KB
I'm nude FIrat Tepeli[+] 4/15 77 KB
konu yok [email protected][+] 4/14 69 KB
warning [email protected][+] 4/11 30 KB
hello [email protected][+] 4/10 30 KB
something for you [email protected][+] 4/9 30 KB
konu yok [email protected][+] 4/5 69 KB
information [email protected][+] 4/1 30 KB
something for you [email protected][+] 3/31 30 KB
warning [email protected][+] 3/30 30 KB
unknown //www.profiseller.de/shop1/img/[email protected][+] 3/29 30 KB
something for you [email protected][+] 3/27 30 KB
hello [email protected][+] 3/26 30 KB

KANLA YEŞEREN AĞAÇ (15)

“_Yox Muxtar yox iyi başardın. Sen işin sonuna bak, ner'den baxarsan bax köyümüzün bir hanesini yıxımdan qurtardın! Ule Muxar, bir seçimi daha qarantiledin! Wallah oyum gene sana!”
Muhtar:
“_Yani sizce ımam qalmaxa iqna oldu mu?”
“_şüphen varsa aha bekçi, beraber bekleyin şur'da her axşam!” dedi Mahmut gülerek.
Bekçi SIlo:
“_Senin Bekçiyle, Muxtarla bir alıp veremediğin var ama ne! Belli, sen bizi dondurmaxa and etmişsin!”
Gülüşerek evlerine dağıldılar.

ımam camdan gidenleri seyrederken.
“_ıçim yanıyor, yavrumdan bi haberim! Ölü mü sağ mı bilmemek insanı mahvediyor!^dedi. Sonra iç çekerek sürdürdü:
“_Allah'ım, şu güzel insanlarım olmasaydı ne yapardım ben! Bunları bırakıp nerelere giderim!” diye hüzünle gidenleri seyretti uzun uzun...

VEDA

Yeni kamp sıcak çatışmaların sıkça yaşandığı bir alandaydı. Üstelik Ardeşt ve Çiya komuta biriminde yer almışlardı. Çiya günlük eşitimlerden sorumlu iken, Ardest günlerinin çoğunu cephelerde geçirmekteydi.

Komutan K hiç H1’e benzer biri değildi..

Buradaki deneyli kadrolardan, çok badireler atlatmış, birçok defa sorgulamalardan geçirilmiş, pek asi tabiatlı biri olduğunu öğrenmişlerdi. Öyle direnen kadrolar gördüğünde, gücünün yettiği kadar da korumaya çalışırmış, sezdirmeden...

K kadrolarına kötü muameleyi yasaklamıştı. Eğitim ve ilişkiler yoldaşça idi. Azık ta, sadece yönetimin tıka basa karınlarını doyurdukları gibi değil, neredeyse herkese eşit oranda dağıtılmakta idi.

Ardest ve Çiya, aylarca çay ve kuru ekmeye talim etmişlerdi. Artık, bir tas sıcak yemek tadı, arada sırada bile olsa, ağızlarında duyumsamalarının mutluluğunu yaşamaya başlamışlardı. Hiç sevmediği kuru fasulyenin, bu kadar müthiş lezzetli olabildiğine inanamıyordu Çiya. Hele yanında bir de soğan olursa...

K ile çalışmak piyango kazanmak gibi bir şeydi. Burada bir görev yapmak herkesin gerilere çekilerek “inıallah bana düşmez” diye gözden kaçmaya çalıştığı veya “ölüme yatarak kurtulmak” amacı ile üzerine aldığı bir risk değil; severek ve başarmak için üstlendikleri bir ödev idi. Bu nedenle en başarılı ve en az zayiatlı askeri eylemleri bu kadrolar yapmaktaydılar.

K asi gençlerde kendi gençliğini bulurdu. “Ben bu güne kadar yaşamayı başardım, bunlar da yaşamalı” diye düşünüyordu.

Kadrolar da hakkında öğrendiklerini belli etmemeye çalışırlardı.

K kimse ile gereksiz konuşmazdı, fakat deneylerinden hakkında bilineni, düşünüleni, konuşulanı anlardı. Yine de “Merkezin hakkımda bildiklerini, gerillalarımın bilmesinin ne mahsuru olacak! Devletin hakkımızda bildiklerini kendimizden saklamaya benziyor!” diye gülümser geçerdi.

Kısa bir süre sonra bir akşam, küçük radyodan dinledikleri haberlerde, Güneybatı eyaletinde geniş bir operasyon başlatılmakta olduğu izlenimi edinilmişti. Herkes bunu konuşur olmuştu. Bölgedekiler için dua edenlere, yardıma gitme istemleri karışmıştı.

Telsizlerle yapılan haberleşmelerdeki şifreler çözülünce, Ardest’e, komuta ettiği bir kuvveti, takviye götürme zorunluğu ortaya çıktığı bildirilmişti. Bunu duyan kalabalıktan bir alkış tufanı yükseldi. K, bu kadar gönüllü çıktığına sevincini gizleyemez olmuştu.

Sabah içtimasında gönüllüler sorulunca hemen bütün eller kalktı. Bu kadar çok istekli çıkınca, Komutan K gidecekleri kendi eliyle seçti. Çok ısrarlı olmasına karşın Çiya gideceklere iç edilmedi. ışte o zaman ayrılık, iki can dosta kaçınılmaz olmuştu.
Sonra, Ardest’e gurubu ile hazırlıklarını tamamlayarak, henüz fazla kar düşmemişken yola çıkmak durumunda olduğu anımsatıldı.

Kalabalık bir insan birimini, düşmanla temas etmeden, sağ salim götürmek yolu uzatmayı zorunlu kılıyordu. Zorlu patikalar, karlı tepeler ve azgın suları aşmayı dayatabiliyordu.

Çiya, harıl harıl hazırlanan arkadaşlarının etrafında pervane dönüyordu. Onlara katılamamanın acısını gizleyemiyordu. ılk kez bacağından vuruluşuna kahrediyordu. Bu ana kadar bir sakatlığının bulunduğunun ayırtında bile olmamıştı. Bu yaranın kendisini saf dışı etmişliğini hazmedemiyordu. Gidip komutan K ile konuşmuştu.

Komutan K:
“_Yok yok Çiya, kimse seni ‘askeri görev yapamaz’ gibi görmüyor. Unutma ki büyük askeri yetenek, komutan Timur Leng tamamen topaldı. Ancak senin yaran yenidir, şimdilik uzak göreve göndermiyoruz seni! Yardımcı olacağına, arkadaşlarına yük olma olasılığı var. Elbette zamanı gelince seni de her türlü göreve göndereceğiz!” demişti.

O gün eşitimler aksamıştı. Herkes bir şeyler hazırlamaktaydı. Çiya gideceklerin yanından ve özellikle Ardest’in çevresinden uzaklaşamıyordu. Onlarla gidememenin üzüntüsünü şakalı söylemin arkasına gizleyerek:
“_Sen demi Brutus, şu topalı cephe gerisine bırakmaya layık görüyorsun!”
“_şükür ki sen Sezar değilsin! Yoksa bana cani demeye çalıştığını düşünerek alınabilirdim!”
“_Yahu, gerillacılığın gibi zekan da bayağı iyi gelişmiş! Bak bunu hiç akıl etmemiştim!”
“_şaka bir tarafa, ikimizden biri yaşamalı ve yaşadıklarımızı yazmalı... Bizim övünmemiz için değil, insanlığın ilerleyişinde incelenmeye değmez bir deney mi sence yaşadıklarımızı”

Ardest mühimmatını çantasına yerleştirip Çiya’ya döndü:
“_Yaşadıklarımız bizim hayatımız olmaktan çoktan çıktı. ınsanlığa mirastır artık!”

Sustu, uzaklara baktı, belki bu gece, belki sabahın şafağında yola çıkarlardı. Belki de bu iki dostun son konuşmaları olacaktı!

Sürdürdü:
“_Ben bu mizaçla çok yaşayamam...” Sustu. ışini yapmayı sürdürürked düşünüyordu. Sanki söylemede zorlandığı şeyler dökülecekti ağzındın. Sonra sürdürdü.
“_Veya yaşatılmam... Yaşayacak olan ve yazacak olan sensin!”
“_Yahu iyi de bir filozof imişsin sen!”
“_Kendine iyi bak, kendin için değil, benim için değil, insanlık için yaşaman lazım senin!”

Ardest gerilla çantasını sırtına attı ve çadırına doğru yürüdü. Çiya peşinden gelirken, Ardest’in konuğu? tarzındaki elemi duyumsayamadı.

Gerçekten de Adest çok anlamlı konuşuyordu. Sanki gizli bir veda konuşması yapıyordu. Ölmeden önce arkadaşına bıraktığı, ailesine ve dostlarına iletmek istediği mesaj gibi...

Çiya içerikteki vedayı tam olarak anlamamakla birlikte, yazma istemini haklı bulmuştu. Gerçekten bir yolu bulunarak yaşananlar yazılmalıydı.

-sürecek-