XWEZÎKA

xwezîka

Min dixwast ji tere bibim hêvî

li cîya

dema ku berf dibarî

sar u serma .

min diwxest evindar bim

li ser nawalan

wek xezalek ji xezalan

pez kuvî,

reqsok.

lê min dixwest ez benî

wek kewek

li ser zinara ,

bi qebe qeb.

na bira can
u
pebuge li ser duharan

bi gemginî,
u
dibînî herdem

bi hêsrên cawan.

ne cîwanik
u
ne jî camer

lê li zozana teyr.

li destê wek pire

pire a evdirehman pasa

dîrokî.

ax ji dil tê,

qudim ji kaltîye dicirifin.

bar ji pist qelsiyê nayê ragirtin

hêvî jî ji bê bawarîyêye.

êvar êvar

şewt dikeve ,

di bin ewrên res u tari

li ber belekê berfêde.

xwezika

ez di nav per u baskê tede

germ,
bi ken
u
jîyan bi jîyan

di bin kon ê reste
li ber zinarê girde
li ber ustûnê
ku heqîb lêye
bi rengînî
bi destên nazik hatîye cêbun
u
di bêsîg a dergûşêde
wek derguş
bi şahî
u
disa bi ken
u
kêfxweşîyede
dilê min.