1) Şeriat hükümlerine göre bir erkeğin ikinci evlilik yapmasına ilk eşinin rıza göstermesi gerekir. 2) İkinci evlilik için fetva merciinin izin vermesi gerekir. Bu fetva mercii aynı zamanda nikahı kıyan din adamıdır. (Mahkeme burada din adamının görevini üstlenmiş) 3) Erkeğin ekonomik durumunun iki eşe bakmaya yeterli olması şer-i hukukun aradığı bir koşuldur. 4) Birinci eşin hasta yada cocuk doğurma yeteneğinden yoksun olmasını şer'i hükümler yukardaki üç maddeyi zorunlu saymadan yeterli koşul kabul eder. 2008 yılının Kürdistan Parlamentosu "doktor raporuna" herhalde yeşillik olsun diye ihtiyaç duymuş olmalı. Şeriat hükmünün garnitüre ihtiyaç duyduğu bir çağdaymışız da haberimiz yokmuş. Kadın lehine: Evliliği tarafların kendi iradeleriyle bağıtladıkları bir akit olarak kabul eden şeriatın evlilik kurallarını düzenleyen hükümlerine göre bir kadın bu akde ikinci bir eş istemediğini madde olarak koyabileceği gibi, boşanma hakkını da ekleyerek, gerektiğinde ayrılmasını garanti altına alma hakkına sahiptir. Kadının emtiaya indirgemiş konumu nazarı itibara alınarak şeriatın sınırlı da olsa kadını gözeten haklar içermediği sanılmasın. Doğu toplumlarında kadınların haklarını (göreceliolarak) korumaya yönelik hükümlerine uyulması bir yana, kadını kısmen gözteten hükümlerin varlığı bile bahse konu olmaz. Buna bakarak Kürdistan Parlamentosu'nun şeriat hükümlerinden ileri bir anlayışı benimsediği sanılmasın. Arap geleneğinin dini kurallara bağlanarak uyulması zorunlu yasalar haline getirilmiş şekli olan şeriatın evliliği düzenleyen kuralları doğru biçimde uygulandığı zaman Kürdistan Parlamentosu'na hakim olan anlayıştan çok daha ileri hakları içerir. Doğru ifade tarzıyla Kürdistan Parlamentosu'na egemen hukuk anlayışının 1500 yıl öncesinin şer'iyesinden çok daha geri olduğunu söylemek hiçte abartı olmayacaktır.