Tane tane yağıyordu kar.Kelebek kelebek bembeyaz uçuşuyordu tanecikler.Son karların ardından gelen beyaz kelebeklerdi .Cemre yemişti toprak ,ısınıyordu beyaz dünya.Karlar eriyordu ,fışkıracaktı yer altından yeni bir yaşam.Kar eriyordu usul usul.Kamereman ıslak gözlerini sıkarak çekime devam ediyordu.Usuldan, nazikce eğilp kalkıyordu,ağlamaların içinde iksine iksine dizleri üstünde dönerek kan sızan ve bir gül yaprağyımış gibi düşen atkıyı yakın çekime aldı.Buz eriyordu,kan eriyordu damla damla düşüyordu gül yaprağının ucundan.Kamera atkı’yı izliyerek boğaza sarılan atıkya basan kan sızmasını engellemeye çalışan incecik ele görüntüledi .Damarlar gözüküyordu incecik el’de,incecik bir yüzük. Kamera yarı gülümseme yarı acılı yüz hatlara doğru tırmanırken arkadan gelen ağıtlı ses arasında telsizle “em gihiştin heval Sertif” Sertif arkadaşa ulaştık sözleri kekemeliydi, ağırdı acılıydı,göz sıkmalaırın sıklaşmasını artıran kameraman uyuyan gencecik yüzün üzerinde durdu.İkinci bir el Sertif’in başını kucağına almış.Parmaklar biraz aralı,uykuya geçen biri donarak can verirken son sıçrayışı gibi bükük.Bir büküm saç yüzün sol kısmını kapatırken gömlek katınanadır.”Heval bayan arkadaşın kimliğini bilmiyoruz,o da olabilir.Yok yok yirmisinde ya var ya yok.Heval nasıl mı yirmisinde olduğunu biliyorum.Sanki canlıdırlar karşımızda, ya da on dakika önce gelseydik onlarla konuşacaktık gibi taze,canlı duruyorlar karşımızda.Bayan arkadaş kendi elbiseleri ile Sertifi korumuş”.Kamereman geri çekildi.Titreyen dudaklarına engel olamadı ,ağladı ağladı ,ağlaması telsiz konuşmalarına karıştı.Genel görüntüye geçti.Genç bayanın kucağında uyuyan Sertifin kanlı gösü,kan kırmızısı boynu ile incecik gömleği, uzun saçı Sertif’in üzerine uzanan acı karışımlı gülümsemeli yüzü görüntüyü dolduruyordu.”heval,heval seni sonra ararım,şimdi iki cenazeye ulaştık” dedi .Telsizi kapattı.Kameremana döndü,”telsizle nasıl anlatayım ,beş ay önce yaralı kayıp olan iki arkadaş buzlar içinde canlı gibi kalmışlar,insanın içinden onları kurtarmak istercesine koşturması geliyor,konuşması geliyor.A ha karşımızdalar qurban” o da gözyaşlarını koyu verdi,ağlıya ağlıya “Çiya bılınde te nabinım,l ete nabinim “Ağıtlar eşliğinde çekime devam ediyordu kamereman.Hem ağlıyor hem çekim yapıyordu gül yaprağını.Kar kelebekler gibi uçuşuyordu ,ağıtlar acılı acılı.” por soré gül sor bune naçırpınm”…