Güne, Türk devletinin PKK'yi yenmesi için dua ile başlayan PKK karşıtlarının Newroz'u, Osmanlı İmparatorluğunun başkenti İstanbul'da, imparatorluğun Çırağan Sarayı'nda kutladıklarını Cengiz Çandar'ın yazısından öğrendik. Cengiz Çandar'ı da isyana sürükleyen "İyi Kürtler"in Newroz ateşini Kürt halkının "Sarı Hoca" dediği İsmail Beşikçi yaktı. Cengiz Çandar şöyle diyordu:

"Koca salon tıklım tıklımdı. Türkiye'de "PKK nüfuzu" dışında kalan, bazıları amansız "PKK karşıtı" ne kadar Kürt şahsiyet varsa, oradaydı. "Devletin sevebileceği Kürt türü", "İyi Kürtler" yani....

İsmail Beşikçi, bunların Newroz ateşini yakmıştı...

Cırağan'da Newroz kutlayanlar kendilerini Kürt burjuvazisi olarak yutturmaya kalksalar da vatan satlığa çıkarmış kapkaççılığı kimse burjuvazi olarak görmüyordu. Bu konuda Çandar'ın yorumu şöyle idi:

"Kimse bir yanılgıya kapılmasın; Çırağan Sarayı'nda bir araya gelen Kürtler, düzenlemeyi yapan Günsiad olsa da, "Kürt burjuvazisi"ni ifade etmiyordu. Son yıllarda, siyasi jargona bu sözcükler girmiş de olsa, "Kürt burjuvazisi" diye bir şey yok. Oluşmadı.Üretim yapan ve kendi "ulusal pazarı"na hükmetmek anlamında bir Kürt burjuvazisi yok çünkü. Varlıklı Kürtlerden söz edebiliriz. Mali güçleri ve mülkiyet sahiplikleri, "bölgede üretim"den değil, Türkiye'nin batısı ile ve son yıllarda Kuzey Irak'la (Irak Kürdistanı) ticaret ilişkilerinden kaynaklanan Kürtler var. Günsiadçılar da öyle."

Yani fırsatçılar. Çalıştırdığı işçilerinin ana dil sorununu dahi çözememişlerden ulusal burjuvazi çıkmaz. Çıksa çıksa ulusal cepçiler çıkar. Burjuva demek, en üst düzeyde ülke istemek demektir.

Çırağan Sarayı'nda Newroz kutlayanlar ise Osmanlıyı övüyorlardı.

Peki Beşikçi bunların Newroz ateşini niye yakıyordu?

Çırağan Newrozu ile alay eden Cengiz Çandar'ı düşündüren başka şeyler de vardı: Şöyle diyordu:

„Hükümet ve devlet çevrelerinin, son günlerde bildik-tanıdık "iyi Kürtler-kötü Kürtler" ayrımı üzerinden davrandığını görüyorum. Televizyon ekranları, Abant Platformu'nun kürsülerini onlar dolduruyor. Ne var ki, bunların geniş Kürt kitleleri arasında hiçbir karşılığı yok. Ankara ve İstanbul'da iktidar çevresinden ve "beyaz Türkler"den alkış aldıkları oranda, Kürt halkının vicdanında batıyorlar.

Diyarbakırlı bir akademisyen, geçen hafta bunlardan birine, "PKK'yı MİT kurdurduğunu ikide bir orada burada dile getirmeyi bırakın. Abdullah Öcalan'ın MİT'e başvuru formunu bile getirip gösterseniz, Diyarbakır'da halk nezdinde hiçbir şey ifade etmeyecek" dediğini nakletti. Nedenini anlamak için, Kürtler bugüne dair ruh haletini bilmek ve anlamak gerekiyor.

Kürtlerin, özellikle bölgedeki ruh haletini, anlamayan sadece, giderek "Devletin Kürtleri"ne dönüşen bu "iyi Kürtler" de değil. İktidar sözcülüğüne soyunan kalemler de, inanılmaz bir duyarsızlık halindeler. Çok "orijinal" şeyler yazdıklarını zannediyorlar. Bundan on beş yıl kadar önce Tansu Çiller'in de kendileri gibi polemikçi-eli kalem tutan "danışmanları" vardı. O yıllarda Tansu Çiller ve danışmanları ne söylüyorlarsa, belki farkında değiller ama, kendileri de aynı şeyleri söylüyorlar."

Beşikçi'nin, vatan derdi olmayan ve cebinden başka bir şey düşünmeyen„varlıklı Kürtler" ile „PKK nüfuzundan" kaçanların Çırağan Sarayı'ndaki Newroz Ateşi yakan resmine bakınca hayıflandım. Nereden nereye...

Özgürlüğün ve direnişin bayramı olan Newroz ateşini bu ağır saldırganlık koşullarında Çırağan Sarayında yakmakla, bir takım göbekli ve kravatlı Türk bürokratının Ankara asfaltında yaktıkları Newruz közünün üzerinden atlamak arasındaki benzerliği ben söylemiyorum, Cengiz Çandar söylüyor...

Newroz piroz be...

***

27 Mart 2 Nisan arası Norveç'te olacağım. Yıllardır sadece yazışmalarla tanıştığımız veya görüşemediğimiz arkadaşlarla Norveç'te bulunduğum tarihte buluşmak ve sohbet etmek isterim. 2 Nisan'dan sonra bir haftamız da İsveç'te geçecek. Stockholm'de, 5 Nisan'da Mezopotamya Çocuk Haklarını Araştırma Enstitüsü'nün düzenlediği toplantıya Faysal Dağlı ile birlikte katılacağız. Norveç ve İsveç'te bulunan dostlarımızı ve arkadaşlarımızı bilgilendirmek istedim.