Alan arkadaşın tavrına katılıyorum. Olaya siyasi yönden çok insani boyutuna dikkat çekerek yerleşik bu çarpık anlayışı mahkum etmek gerekir.
Geçmişte bütün 'sol' siyasi hareketlerin en müzmin hastalığı. Kişi herhangi bir siyasi hareketin içine ölümüne canla başla bütün yıllarını verir,ne zaman siyasi hareketine ters düşerse; verdiği hizmetlerden dolayı adeta kahraman ilan edilip göklere çıkarılan, 180 derecelik dönüşle bir günde yerin dibine batırılarak en büyük HAİN ilan edilir.
Bu nasıl bir zihniyet? Siyasi mücadele gönüllü bir mücadele ve bu mücadeleye girenler sonuna kadar gidileceğinin kimse garanti veremez. Dolaysiyle mücadeleye gönüllü başlarken neden kendi isteğiyle bırakılmıyor zorla saflarda tutmaya çalışılsın? yada ihanete varacak noktaya düşürülsün? Bunda o haraketin içindeki sorumluların dolayısiyle siyasi çizgisinin payı yok mu?
Bireylerin politik bir dava uğruna vediği mücadelesinde günahı ve sevabıyla[u]verdiği emeğini inkar etmeden olumlu yönlerine saygı duymak gerekir.
Emek inkarcılarına tavır alınmalı, düşen her kimse elinden tutup kaldırılmalı. Düşene bir tekme daha vuranlar İNSANLIK DEĞERLERİNDEN NASİBİNİ ALAMAYAN ZAVALLILARDIR...!!
Selam ve başarılar
Memocan
Insanlik Öldü mü yoksa!