Sayın canbeg merhaba Aslında yazınızı okurken çok hüzünledim.Üzülmemek eldemi?Bundan yılarca önce adapazarı akyazı ve kastamonuya yolum düşmiştü. Adapazı ak yazı ilçesini yaklaşık 10 kçyünün kürt olduğunu öğrendim.Sonuçta bunların bir kaçına ulaşarak sohbet etme imkanım oldu.Bana söyledikleri şuydu,evet biz kürdüz,lakin sizin gibi bölücü kürtlerden değiliz.Karşılıklı kürtçe konuştuk,bayağı anlaştık,küçük farklılıklar olsada bir birimizi rahatça anlayabiliyorduk. Fakat ordan üzüntüyle ayrıldım.Hakeza kastamonuda aynı durumla karşılaştım.Fakat burdakilerle yaptığım konuşmada,kürt örf ve adetleri ile,bölge insanından tamamen ayrı olmalarına karşın kürtçeyi bilmiyorlardı.Fakat biz kürtlerden geliyoruz diyorlardı. Aynı şekilde ankarada haymanalı bir kürtle yaptığımız görüşmede şıx bızını olduklarını söylüyordu.Kürtçesi oldukça anlaşılıyordu ve yurtseverdi. Başka bir husuta erzincan tarihi ile ilgili büyük üzüntü yaşadım.Yüzde yetmişi kürt olan bu bölgede kürtçe unutulmuş,sorduğumuzda ise biz kürt değiliz diyorlar. Fakat onun daha ilerisinde bulunan asimile olmaya aday olan bir kaç divriğili ile konuştum.Kürtçesi oldukça iyiydi.Pek çok yurtseveride barındırıyor. Elazığ,malatya şehirlerinde yüzde yetmişi kürt olmasına karşılık,kürtlüğü benimsemiyorlar. Ya aleviyiz diyorlar yada zazayız diyorlar. Bu derin ulusal bilinçsizliğe nasıl gelindi araştırılması gereken bir konu.Ayrıca kürtler daha çok bilinmeyen yaşam alanları var.Bunun açığa çıkartılması önemlidir. saygılar.