qal u qisawet

xwedayê evîne digerim

betalîye ger nebinim

qal u qisewate zozan

nawalên bê av

dar u berên ku li ber zinara mezin dibîn

wek sêwî

carek din hêvî dice

dimîne qisawet

dest valatî

carek din birîn bê kew dimîne

ax ji dil te

gotin a giran ji dev u lêvên tenik

de bar girane bra can

sev tari,zulmat

qudim sikestî

hawar

baharek din derbaz dibe li vî cîyayê ...

cîyayen welatê me kû xiyanetî tu car nas nake

ew ji bi kar hat

carek dîn pirs giran dibe,bal sivik....

Li te digerîm bi xemgîni vî mijêde

Cavên ku hêsra dibarînin ji tirs u xofane

marê res digere di germ a havînde wek cikek arê

di nav bask u perande

dîrok ji destên me filitî

hêvî ji xeletîye dur ket

ji tengasîye qirin dihat

Ji mêrxasîye bu rêz

ger evînî ji bice ci dimîne

hezkirin a welatê min,xwedayê evîne...

emrê ku derbaz dibe êdî nayê...

sev u roj lihev diqelibin

roj u tarî, dahat bira min

axura mazda u ehr6iman

tu car sasiti cê nebu di navber a wande

rasti di ronahiya sewqêde

xirabi karê ehrîman bu,dihat u dicu

li welatek bîyani bihesibine xwe

aj her dem li ser kok a xwe radibu

sterikên li ezman sewle dida

ew xwisin a ku bi zinara diket

av a baharê a ku ji berfê dikisîya

sar u zelal....

hesret kur dikir, pêlek lê dixist u derbaz dibu,dicu

ez dimam bi serê xwe,di kesayêtîya xweda.

Quling difirîyan,kew bi qebe qeb ,xezal direvîyan ji destê sekvanan,

rom bêbext bu disa, hukumran bû

dergûs a penc meheyî di besîg a xwede bi shaî u bi kêf bu...

qal u qisawet li ba min kom di bu u bi min diket ey hawar....