suskunlugun acittigi zamanlardayim.
icimi kor gibi yanarken susmak acilarin en beteri olsada
konusmanin tam ve tan vakti caktigi zor bu zamanlarda
sessiz kalma hakkini kullanan abilerimin kapatisesine bakinca
aptalligimi belli edercesine cok konustugumun farkindayim.
bilirken susan abilerime karsi bilmez halimle bas kaldirinca"cirkin"hallerime bakiyorumda
megerse susmak,tahammül etmek,her seye dert yanmaktan iyimis meger.
sessiz kalma hakkini kulanan abilerim kendini ele vermezken,
susacak kadar akla sahip olmamam büyük bir talisizlik olsada
keske dilimi tutup konusmasaydim,ayibim da,cahilligimde gizli kalirdi.
gec olsada temiz oldu
bir seyleri beklemek artik nafile benim icin.
saygilar