Ne yapsaydım?, arkalarına mermi mi sıksaydım!. İnsan bir defa dünyaya gelir, onu da aptalca işler yaparak kullanmak istemedim. Benim görevim, Kürdistan üzerindeki sömürge hegomanyasını kırmaktı, birbirini seven iki insanın kişisel duygularından dolayı katil olmak değil. Ha diyeceksin, 'onlar öyle bırakıyorsun ama sonra düşmana bilgi verirler sizleri öldürürler'. Doğru. Ama, zaten düşmanın örgüt içerisinde yeteri bilgisini büyük başlar veriyordu!, alttaki bireyler ayrıntıları verse ne olacak sanki. Öcalanın verdiği bilgiler, 'aşık' olmadan TC'ye kaçan bir sürü üst düzeyde komutan var, onlar zaten önceden sıradan gerillanın vereceklerini vermişlerdir. Şimdi Balyoz!, mesele aşık olmak ve kaçma meselesi değil. Mesele insan olgusu ve realitesidir. İnsan ülkesi için savaşa gider, savaşırda, sonra bu insanın yanı başında diğer cinsleri vardır. Bu arada zaman denen fenomen vardır, ülke aşkı ile dağları tırmanırken bir yandan da farkına varmadan, niyetlenmeden, kötülük düşünmeden bir bakmışsın yanındaki diğer cinse karşı özel duygular gelişmiş. Hatta;" bu nasıl olur?" diye kişi kendi kendine bastırmaya, silmeye çalışır...ama nafile peşini bırakmaz, tıpkı bir virus gibi. İlk başlarda insanlar bu durumu platonik olarak kontrol etmeye çalışır, bazıları bunu yıllarca o sandıkta tutma gücü gösterir, ama bazıları da beceremez ve bu konuşmaya, notlaşmaya, şiirlere.....kadar gider. Bu aşamada da hala kötü niyet yoktur, hatta aşk ve ülke için savaş daha anlamlı gelir. Ruh canlanır, dışarıda ülke aşkı, içeride öznel aşk. Bir çokları böylesi bir evrimle hayatlarını ülkesi için verdi. Ama, bu güzel resim örgüt müdahale etmeden önce böyledir, araya örgüt, 'önderlik aşkı' girince her şey yokuş aşağı oluyordu bu, bazen taa o bahsettiğin ihanete kadar gidiyordu. Halbuki insanlar görevlerini aksatmıyordu, sadece bir şiir ya da ara sıra göz göze gelmek. Örgüt "vay hainler önderlik dururken siz nasıl böylesi bir yozluk yaparsınız", diyerek arkasından teşhir, hakaret, yargılama, boyun eğdirme, hapis, aşıkları biribirilerinden uzak alanlara ve en meşhuru ise o bilinen idamlar!. Şimdi, o insanlar 'yozluk', 'aşağilık', 'ihanet', 'düşkünlük'....peşinde değillerdi, siz yukarıdakilerini insanlara dayatırsanız, hiçbir kapı bırakmasanız, insanlar da kaçar yada intihar eder. Bazı durumlarda bunlar kendi gururlari için ve kendilerine yaşatıkları işkence ve acıların intikamı için ihanette giderler. Bunlar şimdiye kadar çok azdır bence. Şimdi ben diğer bir sürü şeye değinmedim, salt olayın sıradan aktörleri ele aldım. Öcalanın bu kadın konusundaki çelişkileri, örgüt içindeki resmi komutanların saman altında yaptıkları meşru olaylara değinmedim. Böyle bir durum da, ülkenin dört bir yanı düşmanlarla doluyken sen kalkıp o kaçanların arkasından izlermiydin yoksa Mardin Bilge köyündeki gibi "vay o kızı size yedirmem" diyerek katliam mı yapardın?. Bu ülke aşkı ile bireysel aşk üzeine söyleceğim, hangisini birisi için ihmal edersen et hainliktir. Ülke ve öznel yürek izafidirler.