Merhaba!

asagida zincir oldukca uzadigindan görmezsiniz diye size özel olarak yeni baslik atarak yaziyorum.

Degerli Zinar,

yazdiginiz anilari okumadim ama sizin ve Delil Dersimi gibi yillarca PKK'de ya da Gerilla'da kalmis ve önemli tecrübeye sahip insanlar yazmazsa, baska kim yazsin?

Bence sizin gibi herkes anilarini oldugu gibi seri seklinde ya da Delil'in yaptigi gibi arada bir forumlara yazmali ki, digerleri onlardan yararlansinlar. Eminim ki bu anilarin yazilmasinda yüzlerce roman ve hikaye cikar.

Sayin Xalis Acar'in örnegin asagida yazmis oldugu "Newroz ile Piroz"un hikayesi eger redekte edilirse cok güzel bir hikayedir.

Ben kendim Kürdistan'da savasi bire bir yasamadigim icin daha cok diaspora Kürdleri üzerine yazmayi deniyorum. Yoksa ben Mirxas'in dördüncü bölümünde yazdigim gibi yazmak aslinda benim hobbim degil, ben daha cok sorumluluk duydugum ve bir sey yapamadigimdan vicdan azabi cektigim icin, dahasi Kürdler icin yaziyorum. Ben Vietnamli Gerillalarin yazdigi "safakta kazandik zaferi" kitabini okumadim ama ona benzer, -belki onuda okumussnuz- yazar Nguyen Duc Thuan'in "Direnme Savasi" kitabini okudum ve gercek kahramanligin ne oldugunu bu kitapta ögrendim.

Siz anilarinizi nasil yazdiniz bilmiyorum, ben su ana kadar Kürd Gerillasi'nin direnisini iyi yazan bir roman daha okumadim. Bence tabii Hasan Bildirici'nin "Dönüsü Olmayan Yol" da bu tür bir kitap ama nedense bu kitapta Kürdler tarafindan pek fazla okunmuyor. Sanirim burada sorun tekniksel ve anlatim bicimi degil, bence sorun bir bütün okumayan Kürdlerdedir. Kanimca cogu Kürdler halen Gerilla'yi PKK ile esdeger görüyor, Gerilla'dan bahs ettim mi sanki insan PKK'li oluyor, yani daha cok belkide Kürdler taraf tutugundan iste onun kitabini, bilmem sunun kitabini PKK'li ya da baska partilidir diye okumuyorlar.

Bildigim kadariyla Kürdlerde simdilik modern yazanlardan bir Mehmet Uzun, Murathan Mungan vb. okunuyor ama onlarinda cok okundugunu söylemeyiz.

Ben sizin yazmaya tövbe etmenizi bir türlü anlayamiyorum. Varsin bir kisi yazilarinizi okusun, bu bir kisi bile örnegin bana yeterlidir. Sadece bir insanin düsüncelerini, icindekilerini baska bir insanla paylasmasi kadar güzel birsey yoktur. Hem sonra icinizdekileri, yasadiklarinizi anlattiniz mi bir rahatlik hiseder, vicdaniniz rahatlar, terapi gibi bir sey olur. Delilin yazdiklarinda sanirim onlarca öykü cikar. Maalesef ben Delil'i basindan beri takip etmedim ama ben Kürdistan'da savasi birebir yasamadigim icin kendimi diaspora Kürdleri ile sinirladim. Tabii Avrupa'da ya da bir bütün diasporada yasiyan Kürdlerde Karl May gibi örnegin Delil'in, sizin ve sizin gibilerin yazdiklariyla isteseler onlarca roman, ydestan yazabilirler. Ben daha dogrusu yazar oladigimdan bu cesareti simdiye kadar gösteremedim.

Ben sahsen kendimi yazar falan görmüyorum ve aslinda bir sürü zaten isim gücüm var ama bos zaman yakaladim mi karaliyorum birseyler ki bir kac kisiye ulasayim. Ama ne yazik ki benim yazdiklarimda siradan insanlarin yasadiklar oldugu icin -belkide bunun icin, kesin bilmiyorum- kimseyi ilgilendirmiyor. Acaba diyorum bu ilgilenme sorunu benim yazma bicimim mi, yoksa insanlar mi okuma tembeli mi?

Biliyorsunuz Kürdlerde okuma yazma kültürü pek gelismemis. Belkide ondan kaynaklaniyor bilmiyorum ama ilkin biz üzerimize düsün görevi yeterince yapalim diyorum. Eger bizler gibi 100-150 kisi yazarsa bunlardan ancak üc-dört kisi Dostoyevski veya Tolstoy olmayi becerebilir ... Zaten bizim amacimiz illede sah söhret degil ama mümkünse genis bir kitleyi yakalama fena olmaz. Yani bu acidan Dostoyevski, Tolstoy diyorum. Dostoyevski dedimde, eger Dostoyevski'nin para sorunu olmasaydi "Budala" veya "Suc ve Ceza" gibi yapitlarida olmazdi herhalde ...

Neyse: Yazi uzadi ... Lütfen kusuruma bakmayin, size ve Delil gibilerine ben elebette akil verecek degilim ama lütfen ... Lütfen yaziniz ... Eger kimse okumazsa emin olabilirsiniz ki ben sizleri okuyor ve yazdiklariniza büyük deger biciyorum ...

Selam ve sevgilerimle