Kürdler açısından genel seçimlerden öte yerel seçimler önemli.
Kazanmaları halinde yerel anlamda kendi kendilerini idare etme mekanizmalarını yaratma gibi önemli bir mevzi kazanacaklardır.
Aslında yerel seçimler buna yol verdiği için önemsenmelidir.
Fakat bir sorun var.
Bu, hangi strateji, taktik ve kadro ile yapılacak?
Sorun gelip burada döğümleniyor.
Kürdler, henüz bunun araçlarına sahip değildirler.
Mevcut olan araçlarında kirli olduğu malumumuz.
Kürdler bir handikapla yine yüzyüzeler.
İki ucu pislik bir değnek önlerine konulmuş.
Seçimini yap ikilemi ile karşı karşıya bırakılmışlar.
Başka bir alternatifte ufukta görünmüyor.
İstesekte istemesekte seçmen sandık başına gidecek.
Kürd seçmene Türk egemenlik sistemin adresini işaret edemeyiz.
Geriye Kürd partisiyiz diyemeyen Kürd seçmenin oy vermekle kendini zorunlu hissetiği Kürd tabanlı partiler kalıyor.
Bunlarda, Türk egemenlik sistemine taş çıkaracak kadar misak-ı millici. Uniter devletçi. Kürdistan'ı esir alan devletin sınırlarına “saygılıyız“ diyenler.
Birini al öbürüne vurun cinsinden.
DTP strateji ve taktiği ile Türk egemenlik sistemini Kürdistan'da daha da kalıcılaşmanın mücadelesini veriyor.
Kürdler için istediği tek demokratik bir talepleri yok.
Hatta devletin attığı kimi adımlara -trt-6 örneğinde olduğu gibi- bile “istemezuk“ deyip karşı çıkıyor.
Ergenekon soruşturmasıyla gündeme gelen faali belli kayıplar meselesinde bile tarafım diyemiyor.
İzlediği politıkalarla Kürdlere vereceği zarardan başka bir numarası yok.
Geriye Hak-Par kalıyor. İsmi var, cismi yok. Deyim yerindceyse bir tabela partisi.
Tüm umudunu DTP ile yapacağı seçim ittifakına bağlamıştı. O da olmadı. Oysaydı ne olurdu? İhanete soldan destek olmadan öte bir şey ifade etmiyecekti. Daha ötesi herkesi bu suça ortak etme politıkanın sahipleri.
Her zamanki politıkaları gereği millet politıkası yapmaktan öte grup olarak kendini ne kadar konuştururum hesabını yaptı. Ama olsun onlar gelin güvey olayı kendilerine politıka edinmekten bıkmadı.
Apocu hareket, kendilerine bir kere hariç bu fırsatı vermedi.
Bu politıkanın mimarını A. Öcalan'ın ayağına götürmek için bir kereliğine bu politıkalarından taviz vermişti. Onlarda bunu milat ilan etmişti. Birkaç seneliğine siyasal malzeme yapmışlardı.
Fakat Öcalan, kendilerine bir daha bu şansı vermemişti.
Onlarda olsun, bu seçim dönemi olmadı gelecek seçime deyip umut büyüttüler.
Umut büyütmenin kimseye bir zararı yok dememek gerekir.
İttifak yapmak istedikleri DTP. Kafayı bununla bozmuşlar. DTP ile ittifak yapmak ne kadar doğru?
DTP, İmralı partisi. Siz bunu Türk Genelkurmay partisi olarakta okuyabilirsiniz.
Adaylarının çoğu Türk Genelkurmay onaylı. Gel de bu zerzevatla ittifak korun. Olacak bir şey mi?
Anlaşılan seçime girecek partilerin birbirlerinden bir farkları yok.
Ya diğerleri. Kaçakları oynuyorlar. İsimleri bile unutulmuş.
Kürd milleti sahipsiz olmanın ötesinde düşman güçlerle rehin alınmış.
Bu, birden olmadı. Uzun sürece yayılı bir politıkanın sonucu buraya gelindi.
Mevcut durumu yaratan politıkayı oluşturan Türk egemenlik sistemi.
Uygulayıcıları onun yarattığı Apocu hareket.
Apocu harekete şu veya bu şekilde destek veren bu politıkanın yaratığı sonuçun suç ortakları.
Bizim gibilerde Kürd milletine karşı oynanan bu kirli oyunu bozamadığı için suçludur.
Türk egemenlik sistemi ve onun Kürdistan'daki “Kürtçü“ kontra örgütü dünden bu güne süre geldiği politıkalarını uygulamaya devam ediyorlar.
Bu, geniş yurtsever bir kesim tarafından görülüyor.
Ama sadece görülüyor. Karşı bir alternatif çıkarılamıyor.
Çaresizlik oynanılıyor.
Ama ne zamana kadar? Bunun cevabını kimse veremiyor.
Sorun bu olunca Kürd milletinin geleceği karanlık görünüyor.
Valla öyle bir durumla karşı karşıyayız ki, seçmene şunu, bunu yapın demeyi bile kendim açımdan etik görmüyorum.
Kimi bunu bunalım teorilerine yorumliyabilir.
İşin gerçeğide o ya!
Kuzey Kürd hareketi tam da bir bunalım geçiriyor.
Hele bakalım, bu bunalım kendi çözüm anaktarınıda sunacak mı?
Umudumu koruyorum.