Kerkuk sorununun niçin tıkandığını merak edenler YNK-KDP ayrılığı kadar Celal Talabani'nin sultasını sürdürmek için büründüğü gözü kara sinsiliğe bakmak zorundadırlar. Yaşamı boyunca kürtlerin gücüne dayanmak yerine (fırıldak kişiliğinin yarattığı güvensizlikten dolayı dayanabileceği bir kürt gücü yoktur) ülkesinde sömürgecilerin gücüne dayanarak onların uzantısı olmayı yeğlemekle Öcalan'lara bile ufuk açmış Talabani basına sızan haberlere göre türklerle flörtünü artık açıktan sürdürmeye başladı. Kerkuk'la ilgili olarak Kak Mesud kürt milletinin duyarlılığını arkasına almaya çalışırken, Talabani, 140. madde diretmesine karşılık "ikinci seçenek" adı altında Kerkuk'un statüsünün dalgalanmaya bırakılması istemini öne sürüyor. Türk ordusu ise aynı andan itibaren ortada hiçbir sebep olmaksızın Türkiye ile sınırdaş olan KDP üzerine hava saldırıları gerçekleştirerek baskısını artırıyor. Böylece Güney'e mütemadiyen saldırmanın yegane sebebinin Kerkuk olduğu ve "içerden" birilerinin Kerkuk baskısını aynı zamanda Irak'ta hatta Kurdistan'da iktidar savaşımının objesi haline getirmek gibi bir düşkünlüğü izlemekte sakınca görmediği gerçeği günışığına çıkıyor. Öcalan, PKK varlığı ile Güney'e saldırmanın gerekçelerini TC'ye sunmuşken Talabani Kerkuk konusunda TC ile hemfikir olduğunu Cengiz Çandar'a fısıldamak suretiyle TC'nin kurduğu askeri baskının devamını istiyor, ilaveten siyasi baskı beklentisini TC cumhurbaşkanını Hewler'e davet ederek açıklıyor. Talabani, bütün bunları yaparken araplara ve türklere yaranıyor. Yaranamadığı ve yaranmak istemediği bir tek kürtler kalıyor geriye. Kürtler arasında bir gücü ve dayanağı olmayanı Irak'a cumhurbaşkanı yapanlar Hızır Paşa'nın Sevaz'a vali olmasına onay verenlerin haline düşmüş görünüyor. Hızır gider vali olursun, sonra gelir beni bulursun diyen Pir Sultan Abdal'ın tarihi sitemi kürtlerin bugünkü Celal intizarı ile özdeşlik arzediyor. Sonuçta Pir Sultan başını kaybetti, kürtler ise düşmanına endeksli bu kürt ucubesinin siyasi ihtirası uğruna Kerkuk'u keybetmeye ramak kalmış durumda. Lanet olsun!