Serhad, Bir ulus ki; diğer uluslara hiç mi hiç benzemiyorsa ve dünyada eşi benzeri konumda başka ulus bulunmuyor ve tarihi kahramanların yanında ihanetlere de bulaşmışsa o ulusun kahramanların hep ön plana çıkarmak doğru bir metottur. Zira bu hangi perspektiften baktığınıza bağlı. Elbette adını sıralayıp sunduğum şahsiyetler ne komünistti ne de sosyalist. Bir sosyaliste göre gerici, feodaldı. 70 li yıllarda Barzaniye neler dendi bilmem o yılları hatırlar mısınız. Ben hatırlarım. Dolayısıyla sizin yaklaşımınızı bir kürd milliyetçisinin yaklaşımı olarak değerlendirmiyorum.Dolayısıyla farklı pencerelerden bakıyoruz dünyaya. Acaba bizim kahramanlarımız hiç mi olmadı ille dünyada bir simge aramak zorundamıyız.Doğrusu garipsiyorum. Bu topraklarda da ılişkiler.çelişkiler vardı.Bu ilişki ve çelişkiler bu ülkenin realitesi ise doğru ve yalnışı orada arıyalım. Biliyormusunuz sevgili Serhad, 70 li yıllarda koltuğumda Mao nun üç dünya teorisi hiç eksilmedi.Enver Hoca baş ucu kuranıydı. Stalin taptığımız allahtı v.s Sıfır sıfır elde sıfır.Tarihlerini kendi tarihimizden önde görmek kutsaliyetti. "Evet bizim kaybolan CHE lerimiz yok."diyorsunuz. Garip bir tespit. Kime ve neye göre yok. Kanatime göre ideolojik olarak bakarsanız, doğrudur bizim CHE lerimiz yok. Ulusal olarak bakarsanız binlerce CHE yi görürsünüz. Bana bizim bu toprakların kahramanlarını anlat sevgili Serhad .İsimlerini sıraladığım bir kaç tanesini anlat ki; çocuklarıma analatabileyim. CHE benim gerçekliğim olmadığı gibi realitem de değildir. Latin Amerikanın gerçekliğiydi, realitesiydi. Saygı duyulur elbette ama kendi topraklarımıza,coğrafyamıza dönelim hakikat ve hazine orada gömülüdür. O hazineyi bulmaya çalışalım. Kürdistan ve dünya CHE yi bilir, Kürdistanlılar kendi tarihlerini fazla bilmez. Acı olan bu. Saygılarımla.