Lo ma ben olmişmiyem Ozan Babo Hawanaye mı gidiy.Tew qafile qurax da gidek... Boze ye arpa verek de gidek. Şal u şapık giyek te öyle gidek...Castro ölmeden gidek. Castro Atatıreke medhiyeler düzmeden gidek. Öyle bir waxtte gidek ki şaraplı puro akşamları Hawana sokaklarına insin de gidek... Öyle gidelim ki Ozan Babo CHe ye şiir düzmeye vaqit qalmadan gidex. Dur atım nallayam da gidek. Kendimizden uzaklaşarak gidek. Tarihimizi mazide bırakarak. CHE nin tişortları giyerek Kürdistandan bir post toraq kom ederek, sonram atın terkesine vurarak gidek. Diyarbakır sokaklarından örneğin Ben u Senden bir nazar boncuğu hediye alarak gidek. Evdılkemalin el yapması kemalin bir tablosunu alarak gidek... Ozan Babo siz gidin biraz işim çıxtı qurben bend ağlarımıze mantar toplamaya gidiyem .. İyi yolcılıxler .. Castru emceye selam söle qurben,sorerse niye gelmediğimi\ de ki Kınkor biçiyor u kıfkarık toplıy...

Bu sefil Catrocu, ula ne diyiy ! Babo kucagina oturtmus, emperyalizmi "seviy"! * Agzindan cikkani, kulagin duysin ! Yalanciya Babo, okkali koysin ! * (Kizdirma devamini yazarim haaa!...)

Bizim welatte çörten wardır u çörten toraq halınde qurtulmış olıp u damlerde bi tür toraq qurotmesı olıp pıyeselerde bulınmayıp, satılmayıp qışın sude erıtılmış olıp u tirit östi dökılır olıp u yenmektedır.Bu sene onların hepsini hıma terkedeki turıke doldırmış olıp u evde saqlamış bulınmaxtayım u ger sız Kubaya gıdecex olıp u Catronın mersımınde yer alıp slogan atacax olup u hıma bunları elınıze de alıp bımre koletı dersenız hıma peresız sıye yollıyemçHewena caddelerinde Sancheze, Sanchezın yanındekı Ozen Baboye fırletesınız. Castronın de şepqesıne nişan alıp qelbıne fırletmıyesız. Qelbi xesxes olıp ölüme iştiraqeten ideam alıysız... iş bu xeber qamıoyıne qamıoyı ile birlixte Fetme Qurtalene, yenı ddt beşqenıne Eysel tıxlıke Hesen poste Kurdistan edotırone İmralizade Şıkri imralizade Sırec wp partisi beşqenıne İmralizade Zuhur efendilere bir nushesi de imreliye gönderilmiş olıp zapt u rapt altıne alınmıştır. Hepê Boz Kulek olmis olip Hewaneye gelmiyeceximide bu vesilemle belirtýem qem oyine...

Hocam, Son iki şiirin oldukça keyifliydi. Müsaadenle birine taaruz şiiri diğerine safları yeniden gözden geçirme ve düzenleme şiiri diyelim. Maşaallah Ozan Babo kıtaları teyakkuzda tutuyor dedim. Çok güldüm. Gülmeye de ihtiyacımız var. Hele hiciv ustaları altına notlar düşünce zincir daha da zenginleşti. Surat asmaya mükerrer vurgu yapmanın anlamını çözemedim. Daha doğrusu hangi surattan bahsetmeye çalıştığını anlayamadım. Anlamamam pek önemli de değil. Şu kadarını söyleyeyim. Bizim burada bir tek Ozan'ımız var. Ona tahammülsüzlük gösterip asılacak surata acırım. Sıklıkla dile getirdiğim bir görüşüm vardır. Toplumları mobilize edenler, dahası yükseltenler sanatçılarıdır. Biz kürtlerin önemli eksikliklerimizden bir de bana göre sanatçılarımıza yeterli değeri veremeyişimizdir. Umarım fazla geç kalmadan bunu da öğrenir ve gereklerini yerine getiririz. Urfalı Nabi'ye "sen bu kadar şair idinse neden memleketinde ünlenmedin" diyenlere karşılık "Heyhat kuru sahralardan geçmişem" şeklinde yazılan mısra bende çok farklı duygulara yol açar. Anımsadıkça incinirim. Çok eğitimli, çok gezmiş, tecrübeli bir kürt müzisyenle birlikte aynı yerde bulaşıkçılık yapıyorduk. Yaptığımız iş o günkü zaruretlerimizin bize dayattığı bir mecburiyetti. İş yeri sahibimiz de kürttü. Sarı öküzleri satarak gurbette ikbal aramaya çıkmış kürtlerden diyelim. Görgüsüz olduğu kadar saygısız biriydi. Bazen ileri geri laflar eder bizim azarlamamızla karşılık bulurdu. Derken bir gün yine çizmeyi aştı ve aşmasıyla birlikte müzisyen arkadaşım o an elinde bulunan tabakları yere çakarak parçaladı. İş yeri sahibine dönerek "benim yanımda sinek kadar değerin olmaz" dedi masalardan birine giderek oturdu düşünmeye başladı. Çok üzüldüğünü biliyordum. Ben de onun kadar üzgündüm. Gidip yanına oturdum. teselli vermeye çalıştım. Bana sitemle "boğazım için bu pisliklere katlanmaktansa boğazımı keserim" dedi. Sanatçıların duygulu insanlar olduklarını bilmez değildim. Kendisine sanatçıların çocuk saflığında, gururlu, kavgacı, bohemi, kinsiz, sulu gözlü, dayanışmacı, kolay aşık olan, çabuk kırılan, lafını esirgemeyen insanlar olduklarını söyledim. Bütün bu özellikleri sanatçılardan aldığımız zaman geriye sıradan insanın kalacağını, sanatçıların ise sıradan insanlar olmadıklarını, olağanüstü insanlar olduklarını, olağanüstü insanlar oldukları için sanatçı olduklarını dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım. Sonunda "boğazını kes, içindeki sanatçıyı öldürme, o sanatçıya belki senin ihtiyacın yok ama ihtiyacı olanlar var" dedim. Gözleri buğulanmıştı. Ben de duygulanmıştım. İşyeri sahibinin yüreğinde hala insanlık kalmış olacakki o da yaptığından dolayı üzgündü. Arkadaşımla birlikte işi bıraktık. Avrupa'ya ilk geldiğimiz dönemin zorlukları geride kaldı. Hiç değilse eskisi ölçeğinde çaresiz değiliz. Bir çoğumuz büyük zorlukları aştık. Peki, kürtlerin yazar-çizerlerine, sanatçılarına bakışı değiştimi? Olduğu gibi duruyor ve daha uzun zaman da aynı şekilde sürecek. Birçok şey ha deyince olmaz. Uğraş vermek, sabretmek, beklemek gerekiyor. Bu eksiklik hepimizin ortak eksikliğimizdir. Ancak elbirliğiyle üstesinden gelebiliriz. Anlatmak, öğretmek, eğitmek için çok zamana olduğu kadar doğru yöntemlere de ihtiyacımız var. Sevgili Ozan, Haddim olmayarak bir konuyu dikkatine sunacağım. Kürtlerde atışma geleneği yoktur. Aşık geleneği yoktur. İster saz eşliğinde olsun isterse sadece şiirle olsun atışma tarzı türklere özgüdür. Kürtlerdeki dengbej geleneğinin tarihi-folklorik öğeler taşımasına ilaveten edebi bir boyutu da vardır. Kılam yada stranın sözlerini bir edebiyatçı yada tarih araştırmacısı edasıyla düzenleyen dengbej aynı zamanda eserini besteler ve icra eder. Denbejlik birçok alanda ihtisas yapmış olmayı, bilgili ve yetenekli olmayı gerektirir. Dengbej tarzı farklı konuları işlemekle birlikte atışma tarzına iltifat etmez. Atışma şiirleri yazma demiyorum. Bu benim haddim de değil. Ancak kürtlerde olmayan bir tarzı onlara karşı kullanmaman gerektiğini bilgine sunuyorum. Atışma tarzı türklere karşı kullanılabilir hem de anladıkları dil ve ifade tarzıyla.. Sizin yörenizde atışma geleneğinin olduğunu biliyorum. Ancak, geçmişi araştırılırsa kökeninde türk geleneği ve algılayışının yattığı görülür. Yörenizdeki yaygınlığına rağmen atışma geleneğinin türk diliyle sürdürülüyor oluşu, kürtçede yer bulamayışı ise yazdıklarımı teyid eden ayrı bir vakıadır. Selam ve sevgilerimle.