Keko, Bi rastî jî kêf kêfa te ye. Te hespê xwe nal kirîye. Zîn û devgem jî amade kirî ye. Heban li pishta te. Ningê te di zenguyê de, li terkê hespê te jî turikek rengîn a ku bi destê dayika te hati bu darxistin, tê de nexsh ye rengîn dema ku guhdarî li stranê Evdalê Zeynikî dikir shad û bextewar. Hêspê xwe bibezîne, ji nawalan derbaz ke, berê xwe bide chiya û zozanan bervê Qersê. Kêf kefa te ye. Ger westîyayî ji bo demek raweste, pishta xwe bide kendalek û dest bi stranek bike. Bila strana te li ser evîne be, ji bo demkî. Ger karwanek xwiya kir bi durve, bêje xwe bi xwe; qeda li dinyaye keve, ka ev dîlan dîlana kê ye, ger dîlana axa û bega ye, ji bo yê demek temashe kim. Ka ewê chawa be. Karvan ku bervê te hat, qilozê serxwe be û sîwarê hespê xwe be. Dest li ba ke û rabe ser pîya, lê min ji bîra neke... Oxira xêre bra.