raste bira,li bal me kurdan durûtiyeka mezin peyda bûye û xweshustina ji wê pir û pir zehmete. Yek ji vê durûtiyê ronakbîrên me dikin. Bo numûne dikarim bêjim ku ew bi nivîs û gotinên xwe qedr û rûmeta xwe bo mamosta Besikci pês dikin,bi rexneyeka Besikci digrin,wî kêm dibînin û rexneyan li wî digirin. Lê belê heman Besikciye ku herwext dibêje û di gel ev hevpeyvina dawîn jî bi kalibreyeka giran be^r topa rexneya xwe dide ronakbîrên kurd û dibêje bo chî ew ji xwandin,nivîsîn û vegotina kurdî acizin û bêzarin! Ronakbîrên me vî dengî nabin guhê xwe û wek ku dixwazin li gotinên ciwamêr dinêrin! Aya eva ci îshe ku ronakbîrên me xwe bo wê layiq dibînin?