Divê piştevanên dagirkerên Kurdistana bakur jî baş bêne naskirin û hevkariyeke netewî ya Kurd çêbive !
Weke ku ez di rûpelên dîrokê de dibînim, wisa jî gelek rewşenbîr, zane, lêkolîner, nivîskarên xerîb û Kurdan jî li
gor fikir qeneata xwe da dane xwanê ku, ji dewrana şaristaniya mirovatiyê destpêkiriye û heta vî qirnê dawî jî,
aboriya gelek bapîrên me Ezdahiy(Kurd)an li ser xwedîkirina çandina erdan, bi jiyana koçertiyê, yanî
xwedîkirina pez û dewar(sewal-heywan)an ve girêdayî bû. Ji ber vêye jî gelek bav-kalên me digotin û hêjî
dibêjin, di demên berê de kesî nikarîbû tenê di nav herêmekê anjî welatekî de bimîne û kesî pir giringî ne dida
sînoran. Ji xwe heta ku dagirker ne ketibûne nava me Kurdan hemû beg, mîrek, serokê konfedrasiyon û eşîrên
me Kurdan di nav civak, ol û herêmen xwe de xweser(otonom) bûne.
Çi gava ku rewşenbîr, zane, lêkolîner û nivîskarên me Kurdan bikaribin, li ser vê dîroka me ya derbas buyî,
dagirkeriya Kurdistanê û bi taybetî jî li ser ya afîrender û piştevanên tasavvuf û qelenderîtiya li
Mezopotamiyayê hene baş lêkolîn bikin, emê hingê bivînin ku piraniya dagirkeran ji nava bazirganîvan, beg,
mîrek, serkê konfedrasiyon û eşîrên me Kurdan derketine. Her weha, wê baş eşkere bive ku felsefa piraniya
mistîk, alîm, muftî, tasavvufçî anjî qelender(tarîqetçî)ên li rojhilatanavîn û heta qafkasya yê heyî, ji nava rûhanî,
xas, alim, pîr, dede, şêx û dewrêşên Kurdan derketine.
Her weha çi gava ku rewşenbîr, zanayên dînî, lêkolîner û nivîskarên Kurdan bikevine nava zanîna ilm û qewlên
Ezdahîtiyê(olperestiya xwezayî, dilpaqij, ku ne li ser navên hinek merivan tênaskrin û doza mafê hemû civak, nijad û
olnên li ser ruyê cîhanê hene wekehevûdinê nasdike.), ewê bivînin ku meriv ji berê ve ji bo berjiwendiyên kesayetî,
bazirganî û desthilatdariya xwe bihevûdinê ketine, ji eqs(rik)a hevûdinê ra bûne-dibin Sumerî, Mîtrahî, Mazdaî,
Sasanî, Zerduştî, Cihu, Budîzmî, Nesturî, Musevî, Asûrî, Suryanî, Xirîstiyan, Manî, Elewî, Yarasanî, Ehlî-Heq,
Şabak, Sabî, Dûrzî, Şîî, Misilman, û hwd.
Li goriya dîtina min, divê rizgarîxwazên Kurd bikaribin eşkere û li her deverê rast bibêjin ku, siltan, padîşa,
xelîfe, melîk, kizîr, şah, qiral, mîr, beg, bazarganîvan, walî, axa, jendirme û berpirsyarên hemû baylozxanên
dewletên metîngehkar dîroka heyî(bahskirin û nivîsandinên civakên desthilatdar) li goriya berjiwendiyên
kesayetî û desthilatdariya xwe nivîsandine. Ewan bi hemd, zanistî û bi zilma asîmlekirna xwe nakokî-cûdatî
xistine nav çande, perwerde, raman, nêrîn û bawriyên me Kurdan.
Jixwe ji ber ku ev pirsgirêk, nakokî û cûdatiyên di nava ol û civakên Kurdî de hene, hêjî ji aliyê piraniya
rewşenbîr, rojnameger, nivîskar û niştîmanparêzên Kurdistanê ve baş ne hatine gengeşekirin û zelal ne bûne,
dijminê gelên me hêjî weke berê amedebûnên makezagon, qanûn û reformên xwe bi me Kurdan ra qet
gengeşe nakin. Ew „demokrasî“, „hilbijartin“ û „refenrandum“ xwe timî bi zilma hukumdariya xwe bi me didine
pejirandin. Ew hêjî bihemda xwe fitne, xezeb û neqencî berdane-berdidine nava civak û olên Kurdî. Hêjî me
kurdên Êzdî, Misilman, Elewî, Yarasan, Ehlî-Heq, Şabak û hwd. li ser navê olê, bi fatwa, nivişt, fahlik, çîrok û
xewnên xwefiroşan dixapînin û me Kurdan bi destên „bira“yên me didin qirkirin.
Bi dîtina min heta ku dezgeh, sazî, rewşenbîr, zanayên dînî, lêkolîner û nivîskarên Kurdên li bakurê Kurdistanê
jî hevkar û piştevanên dagirkerên Kurdistanê baş nasnekin, wan rast nedine naskirin, van pirsgirêk, cûdatî û
nenasînên ku di nave çande, civak û olên Kurdî de hene ji gelê me re zelalnekin û hevkariyeke netewî ya Kurd li
bakur jî çênekin, wê Kurdên desthilatdar û hevalbendên xwe hêjî gelekî me belangazên Kurdên Êzdî, Misilman,
Elewî, Yarasanî, Ehlî-Heq, Şabak û hwd. ji bo fikir, remanên dagirkeriya xwe û berhemên xerîban biêşînin. Ewê
hêjî gelek nifir û kiryarên kirêt li ser mafên serxwebûna ol û azadiya barketiyên Kurdistanê berdewam bikin!
Lewma jî dibêjim, heta ku piştevanên dagirkerên Kurdistana bakur jî baş neyêne naskirin û hevkariyeke netewî
ya Kurd li bakurê Kurdistanê çênebe, tenê bi erê, na anjî boykotkirina „refenrandum“an mafên serxwebûna ol
û azadiya Kurdan qet nayêne naskirin.
Çi gotine pêşiyên me : “Ku meriv xwe bi destên xwe nexurîne xura meriv naşkê !”
Kemal Tolan
23.08.10