SİNE - İran rejimi tarafından bugün Doğu Kürdistan'daki Sine cezaevinde asılarak idam edilen Kürt tutsak İhsan Fetahiyan yazdığı son mektubunda, hiçbir zaman ölümden korkmadığını belirterek, “Eğer zalim ve egemenler beni öldürmekle Kürt ve Kürdistan sorununu ortadan kaldıracaklarını düşünüyorlarsa, bu kof bir hayaldir“ diyor.
İhsan Fetahiyan bugün sabahın erken saatlerinde İran rejimi tarafından Sine cezaevinde asılarak idam edilmeden önce bir mektup bıraktı. ANF'ye ulaşan bu mektupta, Fetahiyan, “ölümün sıcaklığını“ hissettiğini belirterek, “Çünkü ölüm benim en eski arkadaşımdır“ diyor.
İşte İhsan Fetahiyan'ın mektubu:
“Gün batımında güneşin son ışınları bana bu mektubu yazmam için bir yol gösterdi. Sonbaharda insanın ayaklarının altında gıcırdayan ağaç yapraklarının sesleri beni çağıyor ve ’bırakın dökülsünler' diyor.
Şu an içinde bulunduğum zaman özgürlük yolunun nişanıdır. Hiçbir zaman ölümden korkmadım. Ben ölümünün sıcaklığını hissediyorum ve tanıyorum. Çünkü ölüm benim en eski arkadaşımdır.
Ben Kirmaşan'da insanlığın çocuklarından biri olarak dünyaya geldim ve burada yaşama başladım. Ben burada zulüm ve zalimi hissettim. Bu nedenle bu durumdan çıkmak için çok yol katettim. Ne yazık ki bütün yollar bana kapatılmışlardı. Ben varlığım ve kimliğimden yoksun bırakılmıştım. Bu nedenle sınırdışına çıkmak zorunda kaldım. Ben Kürdistan gerillası peşmêrgesi oldum.
Ben hiçbir zaman doğduğum yerde kopmadım. Kendi topraklarımı bir kez ziyarete gittim ama yakalandım. Bana yapılan vahşi işkenceler ve bana karşı gösterilen tavırdan bunun sonunun ölüm olduğunu anladım.
Bu ağır işkence ve içinde kaldığım tecrit koşullarından sonra, 10 yıllık hapis cezasına çarptırıldım. Ama Sine savcıları cezayı idama çevirdi. Sine savcıları ile son karşılaşmamda, kanuni değil, siyasi olan bu cezayı uygulayacaklarını söyledi. O vakit bu cezanın siyasi olduğunu anladım.
Eğer zalim ve egemenler beni öldürmekle Kürt ve Kürdistan sorununu ortadan kaldıracaklarını düşünüyorlarsa, bu kof bir hayaldir. Hiçbir zaman ben ve benim gibi binlerce gencin ölümü ile bu amaçlarına ulaşamayacaklardır. Her ölüm beraberinde yeni bir yaşamı getirir.“
MEKTUBUN KÜRTÇESİ:
"Dema roj diçe ava tîrêjên wê yên dawî, riyek nîşanî min dane ku ez vê nameyê binivîsim. Dengê pelên daran yên payîzê ku di bin lingên mirov de dikin qirçînî, bang li min dikin û dibêjin, dev jê berde bila biweşin. Ev dema ku ez niha tê de me, nîşana riya azadiyê ye. Ez ti carî ji mirinê ne tirsiya me. Ez bi germahiya mirinê his dikim û nas dikim. Ji ber ku mirin hevalê min ê herî kevn e.
Ez li yek ji dergûşên mirovahiyê Kirmanşanê hatim dinê û min li wir dest bi jiyanê kir. Min li vir zilm û sîtem his kir. Ji ber vê çendê li ez li gelek riyan geriyam da ku ji vê rewşê derkevim. Lê mixabin hemû li pêşiyan min hatibûn girtin. Ez ji hebûn û nasnameya xwe pê par mabûm. Ji ber vê çendê ez neçar mam ku derkevim derveyî sînor. Ez bûm peşmêrgeye/gerillayê Kurdistanê.
Ez ti caran ji şûna lê ji dayîk bûme qut nebûm. Carekê ji bo serdanê çûm cih û warê xwe, lê ez hatim girtin. Ji ber êşkenceya hovane ya li min hat kirin û helwesta li hemberî min hat nîşan dan, min fêm kir ku dawiya vê yekê mirinê. Piştî vê êşkenceya giran û rewşa tecrîdê ya ez tê de mam, 10 sal cezayê girtîgehê li min hat birîn. Lê belê dozgeriya bajarê Sine ev ceza veguherand dardekirina min.
Di hevdîtina min ya dawî bi dozgerê Sine re, wê demê li xwe mukir hat ku ceza ne qanunî, lê belê siyasî ye û got, ew ê vî cezayê bicih bînin. Wê demê min jî fêm kir ku ceza siyasî ye.
Eger sitemkar û desthiladar difikirin ku bi kuştina min wê pirsgirêka Kurd û Kurdistanê ji holê were rakirin, ev xeyaleke pûç e. Ew ê ti carî bi mirina min û ya herzaran ciwanên weke min nikaribin bigihêjin armancên xwe. Her mirinek jiyaneke nû bi xwe re tîne.
