» Abdulmelîk Firat

şêxê min çû

mîrê min çû

ava feratê diçe

piçûkekî dusalî mîrê min e

li vagona tirkan surgûn e

ji xinûsê surgûnê gundekî tirkan e

mîrê min nevîyê şêxê mezin e

li dîyarbekirê ew dilciwan e

bi serbilindî li ber sêdara guran e

giregirên wan rêz bûne

li bendî xatirxwestina dilpola ne

şêxê min xortekî ciwan e

dibêje

nevîyên me

dê bigirin heyfa me di zeman e

mîrê min hîn piçûk e, dilzîz e

li ber malê dilîze

trên diheje

vagon diheje

rê dûr e

sar e

bazekî ji pacê dixuye bi wêne

mîrê min dikene

dibêje

binere bazekî dayê

gelo niha em li kû ne li ber vê bayê

trên diçe

ber bi xerîbîyê diçe

rê dûr e

mîrê min hûr e

mîrê min xewnek dibîne

li xewnê baz dibîne

mîrê min xatir xwest duhî

got

wext e

lazim e

ez êdî herim sehî

bi edeb û fikir bû

bêrîya bazê xwe kiribû

li ba bazê xwe ye niha

li rex baz difire li tenha

bi hev re li milkê xwe dinerin

bi hev re li milkê me dinerin

şêxê min xatir xwest
mîrê min xatir xwest

zarokekî piçûk

li ber malê dilîze

trên diheje

vagon diheje

ber bi xerîbîyê diçe

ava feratê diçe

-----------------------------------
Nivîskar: SERDAR ROŞAN [email protected]
Nefel