Sevgili kritiker,
sorun ne biliyor musun?
Kürdlerin kendisi olamaması
düşmanın plan ve programına göre politika yapması
sendeki düşüncede bunun izdüşümü
yok kendimiz olursak kitlelerden koparmışız
o zaman şikayetin neye
savunma refleksin kürdlerde hakim olan düşüncenin kendisi
bunu aşmak gerekmiyor mu?
Peki nasıl?
Devri mi, refor mu ikileminde reformların devrimin önünü açıcı rolünü ne abartarak, ne de önemsememezlikten gelerek devrimden yana olmak lazım
bunun teori-pratiğini oluşturmak lazım
stalinist düşünce dediğin buysa kabulüm
ama stalinist düşünceyi gümeli kendi boyutumda 30 seneyi buldu
bence hangi kanat olursa olsun
süslü politikalarının peşine takılmaksızın
dediğin 300-400 kişide olsa onlara hitap etmek gerekir
gerçi hangi ölçüye göre bu rakamı önümüze koydun bir muama ya
kitlelerin istem ve süreçlerdeki psikolojik parametrelerini kim ölçebilmiş ki, biz ölçelim
bunun somut örneği 2005 Güney Kürdistandaki resmi olmayan referamdumdur
resmi görüşe bakılsaydı daha hala otonomiden çakılacaktı
ama yaşanan süreç onu aştı
kitleler onuda aşarak bağımsızlık dedi
sonucu biliyorsun
dahası var
kürdler türklerin elinde çok iksir içti
tadı unutulmuş değil
bir daha mı içirmek gerekiyor
şu an kuzeyde hakim olan ihaneten tutun “yetmez ama evetciler”e kadar bu yol tutulmuş
bak ağabeyime ne diyeyim
emsal teşkil ettiği için
örnek vermemde bir sakıncası yok sanırım
şu an geçmekte olduğumuz süreci doğu kürdistan halkımız 1979'larda geçti
tıpkı senin şu an savunduklarının tıpkısını dile getirerek şaha karşı humeyni desteklendi
peki sonuç ne oldu dersiniz?
Her gün sucuk gibi bir veya birkaç kürd gencinin asılmasına yol verdi
sahi tarihimizde öğrenmeyecek miyiz?
Niye kendimize sömürgeci sistemlerin farklı kanatları arasındaki iktidar kavgasında birer aktör olmanın ötesinde birer piyon derekesinde rol biçelim?
Sahi kafamızda zorumuz mu var, yoksa sömürgeci sistewmin şu veya bu kanadın verdiği bir teminat mı var?
Hiçbirisi olmadığına göre
geriye tek bir yol kalıyor
o da
bizim konumuzda olan toplumların izlediği yolu tutmak
dediğim bu
hangi taktik sevgili kritiker?
sömürgeci sistemin tekçi-ırkçı anayasasına "evet ama yetmez" sahi taktik mi?
değil, değil
kürd reformist hareketin dünden bugüne temel siyaseti
şu an da egemen olan siyaset
sen bu siyasete secde etmemizi kurtuluş sayıyorsun
işte itirazım buna
sevgiyle kal
neyin taktigi, ne taktigi