Sevgili Rojan, Yazarsin, güzel yazarsin. Ama kime yazarsin? Gözlerin görlestigi, kulaklarin sagirlastigi, ismi bile yasakli bizim gibi bir ülkede her ne zikimsa „demokratik mücadele“nin kutsandigi, düsmanin anladigi dilde konusmanin „terör“ olarak kabul gördügü Kürt siyasal ikliminde kime laf anlatmaya calisiyorsun? Düsmanin sakasi yok. Inkar ve imha politikasinda bir yumusama yok ve olmayacak. Buna süphe edilmemeli. Kendi varligini Kürdün yoklugu üzerine insa etmis devrisilmis-göcebe toplum ve devletin dünden bugüne izleye geldigi anti-Kürt politikasinda vazgecmesini beklemek baskalarini bir tarafa kendi kendilerini kandiran Kürt siyasal hareketleri var oldukca düsmani suclamanin bir anlami var midir? Peki care nedir? Kürdün milliter gücünü ortaya cikarmak. Dedigin gibi „bedellerin karºilikli olmasi icin“ düsmanin anladigi dilde konusmak gerek. Düsmani cardirmanin ve ihaneti tasviye etmenin baska yol ve yöntemi yok. Fakat bunun önceli var. Önceli Kuzey´in siyasal önderligini ortaya cikarmaktir. Bu siyasal önderligin rengi ne olursa olsun; sag olur veya sol olur, ama her halükarda önüne Bagimsiz Kürdistan´i hedef koyan, bunuda merkezinde silahli mücadelenin oldugu cok yönlü bir mücadele ile basaracagini bilince cikaran bir mantik tersyüz edilmis KUKM´ni ayaklari üzerinde yürür hale getirir. Gerisi faso-fisodur. Bir nakaratir tuturulmus gidiliyor. „Güneyi desteklemek“(!) Sanki bunu ifade etmek cok büyük bir haltmis gibi. Sanki Güneyin, kendi keli icin bile ilaci olmayan bu zevatin destegine ihtiyaci varmis gibi... Güneyin yükselisi bilinen mecrada ilerliyor. Bizim sözde destekliyoruz nakaratinada ihtiyaclari yok. Aslinda kimsenin Güneyi destekleme diye bir derdi de yok. Inan ki, bu söylemin akibinde yaptiklari Güneyden basta para dahil imkanlarini hortumlamaktir. Bunlar bilinmeyenler degil, sevgili Rojan.