Beni taniyan bütün arkadaslar biliyor ki, ben de bir cok Kürd gibi her türlü savasa karsi oldugum gibi dünyanin güllük gülüstanlik olmasindan da yanayim. Fakat insanlik tarihine bir göz attigimizda; insanlik tarihinin özünde savaslar tarihi oldugunu ögrenecegimiz gercegi vardir.

Savasi yaratan Kürdler degildir, Kürdler her yönüyle isgal ve ilhak edilmis, tümden kusatilmis ülkesin de savasmaya mecburi kalmislardir. Cünkü dünyada yasiyan her varligin kendisini koruma, ya da mesru müdaafa hakki vardir. Kürdler de dogal olarak bu hakki gerektigin de kullaniyorlar. Tabii savaslar sonsuz olmadigi gibi bir amacta degiller. Savaslar politikanin baska araclarla devamidir.

1984'en beri Kürdistan'da ismi dahi konulmamis bir kirli savas vardir. Bu savasta 4 bin köy yakilip yikilmis, 4 milyon insan yerinden yurdundan edilmis, halkimiz büyük acilar cekmis, cografyamiz tahrip edilmis, tas üzerinde tas birakilmamistir. Bu savasta ölen 50 bini askin insanin ücte ikisi Kürdtür. Kisaca savasta en büyük zarari gören yine Kürdler olmustur. Bu nedenle ben bir Kürd olarak sahsen bundan böyle savasin Kürdistan topraklari üzerinde yapilmasina karsiyim. Eger olacaksa sömürgecilere karsi bir savas sömürgecilerin can damari olan metropollerin de olmalidir. Kürdistan'in daglari ise egitim alani olabilir.

Gelinen asamada cekilen bunca aci ve izdiraba ragmen fasist ve irkci Türk Devleti, Kürdistan'da geri cekilmesi bir yana Kürdlerin en dogal haklari olan kültür ve dilin yasallasmasini konusunda bir adim bile atmazken Kürdlerden silahlari birakip teslim olmalarini istemesi, koyunun kasaba teslim olmasi demektir. Onlarin silahlari, askeri ve polisi olacak ama Kürdlerin olmayacak. Kürdlerin silahsizlanmasini isteyen herkes bence ilkin Türklerin, Araplarin ve Farslilarin silasizlanmasini istemelidir. Biliniyor ki, sömürgecilere silahli saldiri yapan Kürdler degil, sömürgecilerin kendisidir. Kürdler her zaman kendilerini savunmakla yetindiler.

Savas öyle bir duruma geldi ki, artik cikmaz sokak oldu. Ne TC'nin Kürdleri klasik anlamda yenmesi, ne de Kürdlerin gücü TC'yi silip süpürüp ülkeden disari atmasina yetti ama Kürdler halkin kalbinde bu savasi kazananlar oldu. Kürdler Türkleri ülkelerinden belki defedemediler ama derin uykusunda olan bir halki dirilttiler, yüzlerce siyasi mevzi yarattilar, örgütlendiler, dünyaya sesini duyurabildirlar.

Savas bitmeli, insanlarimiz artik ölmemeli ama bence kimse Kürdlerden silahini birakmasini, teslim olmasini istememeli. Kürdlerin Kuzey'de elinde olan tek kozu silahtir, yani siddettir, onuda yitirirse, korunmasiz koyun gibi kasaba yem olacaktir. Nasil ki dünyanin bütün halklarinin savunma gücleri varsa etrafi düsman ile cevrili Kürdlerin kendi savunmasina daha cok ihtiyaci vardir. Bu savastan yana oldugumuz icin degil, dengelerin olusturulmasi, kalici bir „barisin“ saglanmasi acisindan cok önemlidir. Eger Kuzey, Dogu, Güney-Bati Kürdleri de bölge halklari gibi belli bir savunma gücüne (Örnegin Güney gibi) sahip olurlarsa ancak o zaman dengeler olusacagindan bölge halklari (sömürgeciler) Kürdleri rahat birakacaktir. Birinin elinde en modern silahlar varken, digerinin silahsiz kendisini savunmasi bana imkansiz gibi görünüyor. Dünyadaki 224 devletin savunma gücleri olabilir ama is Kürdlere geldi mi, olmaz diyorlar. Bu bence büyük bir haksizliktir. Silahlanmaya ve savasa karsimisiniz; o zaman ilkin dünyadaki diger 224 ülkeyi ve devleti silahsizlandirin en sona da Kürdleri.

Ben tüm bunlari yazarken hic kimse benim PKK'nin ihanetci cizgisini akladigimi düsünmesin. Ben kendim PKK'yi bagimsizlik icin daga giden, onun icin savasan ulusalcilar ve bunu yapmayan, Türklerin egemenligine boyun egen, onlara kardes diyenler arasinda bir ayirim yapiyorum. Gönül isterdi ki PKK'nin tümü ulusal cizgide olsaydi ve Kürdleri bagimsizlik icin örgütleseydi. Asil önemli olan olmayacak olgulari olanakli kilmak ve bir agizdan bagimsizligi haykirmaktir. Elbette ki bagimsizlik veya federasyon bir iki günde olacak seyler degil ama hergün bir olusum düsüncesiyle ortaya cikmak, kafalari bullandirmak hic dogru degildir. En nihayetin de Kürdler bütün parcalarda birlesecek ve özlemledigi özgürlük ve bagimsizligina bir gün mutlaka ulasacaklardir. Buna benim inancim sahsen tamdir! Burada esas olan inanc-irade-eylem üclüsünü harekete gecirmektir. Bu da kanimca gelecek yillarda olmak mecburiyetindedir, cünkü baska türlü, yani sömürgeciligin dipcigi, baski ve sömürüsü altinda Kürdistan'a ne refah ve „mutluluk“ ne de özgürlük ve bagimsizlik gelmeyecektir, cünkü dünyanin hic bir yerinde ve insanlik tarihinde sömüprgecilerin sömürgelerini refaha ve özgürlüge kavusturduklari görülmemistir.

[url=http://alanlezan.net]alanlezan.net[/url]
[url=http://alanlezan.com]alanlezan.com[/url]