Kendini Tekrarlamak!

Kendini tekrarlamak sanıyorum, en çok biz Kürdlere mahsus bir zaaftır. Düşman da, bu zaafımızı tepe tepe kullanmakta zaman kaybetmiyor.Sonuç Kürd'ün kaybedişidir. Bu defalarca görüldü, ama Kürd'ün ders çıkardığı yoktur. Kendini tekrarlayıp duruyor. Sanki Türk, Arap ve Fars'ı tanımıyormuş gibi, haklarında pembe hayaller besleyip büyütüyor. Kimi zaman “kardeş”, kimi zaman “büyük ağabey” oluyor. Etle-kemik, binyılların birlikte yaşanmışlık, kız alıp-vermişlik, tavukların birbirine karışıldığı hikayeleri anlatılıp duruluyor. Bir türlü kendisi olmak istemiyor. Bilmem kaçıncı “alt kimlik” olmanın teorisini oluşturmakla ömür tüketiyor.Kürd'ün kalbini ve beynini bölen, hapsetiren, tokatlatan, boğan sınırlara “saygılıyız” demekten birbirleriyle yarışışıyorlar.Düşmanın sembollerini Kürd'e dayatıyorlar.Düşmanın en hassas olduğu “ülke bütünlüğü” konusunda “Kürd devleti kurmak gereksiz ve imkansız” deyip korkusunu dağıtıyorlar.Düşmandan önce, kan ve irin ile oluşturulan sömürgeci sistemlerin sürdürülmesi için proje ve plan oluşturuyorlar. Alt kimlik, demokrasi, otonomi, federasyon diyorlar, dahası her halükarda sömürgeci devletlerin;“ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğü”nü korumak için ne gerekiyorsa onu yapıyorlar. Hatta genç Kürd cıvanlarını, kanı pahasına sömürgeci sistemleri koruma bekçiliğine görevlendiriyorlar.Bu, dünden kalma bir zaaf.Düşman ne zaman zora düşerse, koltuk deyneği olmaya koşuyorlar.Birinci dünya savaşında Avrupa'da Kürd “idealı” için mücadele ettiğini söyleyenler; 'vatan, din elden gidiyor' diyerek Osmanlı ordusunda subay olmaya koştular. Sonra kendi boyunlarını kesecek olan kılıçları bilediler.Bundan ders alınmamış olacaklar ki, 1979 yılında İran Şahlık rejimi yıkıldığında doğan boşluğu değerlendirmekten öte Kürd millet katliamı fetvasını çıkaracak olan Humeyni'nin güçlenmesini beklediler. Kurtarılmış Kürdistan parçasında Kürd millet kurumlarını oluşturmayı akıllarına bile getirmediler. 'İran'a demokrasi, Kürdistan'a otonomi' deyip durdular. Orta yerde çırıl çıplak kalmış eski Şahlık ordu birliklerine saldırmadıkları gibi beslediler. Gerekçe; 'iki milletin ordusu' oluyordu.Bundan da, ders alınmadı. Saddam rejimi yıkıldığında doğan boşluğu değerlendirmediler. İşgal altındaki Kürdistan topraklarını kurtarmaya kalkmadılar. Düşmandan çok iki büyük partimiz birbirinin tekerine takoz oldular. 'Tek başına Kerkük'ü kurtaramasın', 'Musul Arap Şehridir', 'Biz Iraklıyız” deyip paramparça olmuş Irak'ı birleşme çabasını verdiler. Hükümetlerde yer aldılar. Düşman kardeş araplar arasında 'barış' havarileri rolünü oynadılar. Irak bayrağını Kürdistan'da dalgalandırmak için iki büyük partimiz birbirleriyle yarıştılar. Hep bir ağızdan, 'bundan gurur duyuyoruz' deyip bağırdılar.Yeni Saddamları yarattılar, güçlendirdiler, Kürd'ün ipini çekecek yeni tiranlara yol açtılar. Onlarda buldukları ilk fırsat ta Kürd'e saldırmaktan geri kalmadı. ABD ile imzalamaya çalıştıkları 'stratejik anlaşması' arifesinde fırsat bu fırsat deyip, Kürd yerleşim merkezlerine ordularını sevkettiler.Hani “kardeştik”, hani “birlikte ortak yaşamı örgütlüyorduk”, hani “federasyon kurmuştuk”, hani “ortaktık”!!!!?Tüm bunlar yalan mıydı? Yalan olduğunu defalarca yazıldı, çizildi. Yapılanın Kürd milletinin yüzyıllardır uğrunda mücadele ettiği amaça ters olduğu söylendi. Dinliyen kim!Ne kardeşliği, ne ortak yaşam kurması. Türk, Arap ve Fars tan kardeş mi olunur? Tüm bunlar hayal ve yalan.Türk, Arap ve Fars barbar, yalancı ve ikiyüzlüdürler. Onlarla ortak yaşam kurmaya çalışanlar onlara benziyenlerdir.Her şey bir yana dünyanın en demokratik ülkesi Belçika'yı bölme planlarının masaya konulduğu bir süreçte barbar Türk, Arap ve Fars ile federasyon hayallerini kuran aklıevellerimiz varoldukça Kürd milleti daha çok soykırımlardan geçer. Bunun sorumlusu başkalarından öte Kürd siyasal önderliği olacaktır.Kürd milletinin eline çok fırsat geçti. Hiç birini kullanmadı. İradi davranmadı. Ne demekse “demokrasi kurallar içinde, anayasa çerçevesinde sorunların çözümü” deyip durdular. İşler ters gidincede 'söz vermişlerdi' deyip kendilerini kandırmayı politıka edindiler. Hiçbir gelişmede ders almamış olacaklar ki, Kürd Cumhurbaşkanı, Başbakan yardımcısı ve Genelkurmay başkanından habersiz Kürdler üzerine Arap ordusunu göndermesini bile 'yanlış bir anlaşılma var, düzeltilmeye çalışılıyor' denilip kendilerini kandırmayı sürdürüyorlar.Ondan sonra kalkıp şu veya bu suçlu demek kimseyi kurtarmıyor.Kürd siyasal önderliği, 'yeni Irak'ı' inşa etmekten, rant kavgasından Kürd millet hakları için birleşip mücadele etmeye zaman bulamıyor. Dahası böylesine hayati bir projeleri yok.Kim daha fazla rant elde edecek, bir köyün öğretmeni hangi partinin adayı olacağı kavgasını daha önemli görüyorlar.16 sene gibi uzun bir zamanda diliminde daha hala devlet olmanın olmasa olmaz koşullu üç önemli bakanlığı tekleştirmek istemiyorlarsa, bu demektir ki, devlet olmak istemiyorlar.Devlet kurmak istemeyenlere, hiç kimse onlar adına devlet kurmaya çalışmaz. Bu nedenle şu devlet, bu devlet niye şunu-bunu yapmıyor demenin bir anlamı yok.Burada soru şudur;'Kürdler devlet kurmak istiyorlar mı?'Mesud Barzani'nin;'Kürdler'in rızası olmadan parçalandılar. Kürdlerin birleşme ve devlet kurma hakkı vardır' söyleminin ötesinde ne başka bir söylem, ne de bir plan-proje vardır. Olmayıncada girişimde olmaz.Ne demektir, bu?Kürd siyasal önderliğin sömürgecilerle birlikte “ortak yaşam” dışında bir başka plan-projelerinin olmadığı demektir.Bir avuç Kosovalının, Çeçenin, Osetyalının, Abazaların devlet olduğu veya olmaya çalıştığı düşünülürse, Kürd siyasal önderliğin bu konu da, bir plan-projelerinin olmaması düşündürücüdür.Bundan öte; 'Kürdler için devlet kurmak gereksiz ve imkansız' diyen bir önderliğimiz oldukça, düşmanın engelemesine gerek bile yoktur.Böyle önderlik düşman başına'12 Eylül 2008