ISVICRE FEDERAL (YUKSEK) MAHKEMESI DOGU PERINCEKIN CEZASINI ONAYLADI

12 Aralik 2007 tarihinde PERINCEKIN itrazini inceleyen federal mahkeme, 19 aralikta Perinçekin irkçilik yapmaktan ve 1915 Ermeni jenocidini inkardan, Isviçre ceza kanunun 261 bis maddesinin 4. fikrasina göre verilen cezayi pnayladi.20 Aralik tarihli Isviçre basininda genis yer verilan onaylama cezasina iliskin tek bir yoruma yer verildi : dogru olan karar onaylandi. Buna karsilik, Perinçekin avokati, Laurent Moreillon, Avropas insan Haklari Mahkemesine gideceklerini açikladilar. Federal hakimler ilk defa isviçre ceza kanunun 261 bis maddesini (rasizime karsi yaptirim madesi) 1915 olaylarina uyguliyorlar. Yine basinda çikan yorumlara göre, Strabourg Mahkemesi Perinçekin cezasini onaylayacaktir.Dogu PERINCEKve avokati itraz dilekçelerinden birici ve ikinci ceza mahkemelerin ( Ilçe ve Kanton ceza mahkemeleri= alt mahkemelerde denebilir) gerek 261 bis maddesinin 4. fikrasinin oygulamasinde (1915 olaylarina jenocid diyebilmek icin) gerek sanik Perinçekin temel hak ve hèrriyetlerinin ihlali konusunda yeterli arastira , inceleme yapmamakla suçliyordu. Kisacasi Perinçek ve avokati, Laurent Moreillo’e göre Isviçre ceza kanunun 261 bis maddesini 4. fikrasi sadece yahudi génocidine uygulanabilecegini ileri süriyorlardi.Mahkeme kararin gerekçe (motifs) bölümünde, Perinçek ve avokatinin ilgili ceza kanunu maddesinin sadece Yahudi genocidine uygulanabilecegi idasinin dogru olmadigini, bu konuda ilgili kanunmadesi 1993 yilinde federal meclislerde tartisildgi zaman ilgili madenin sadece holocauste degil, onun disindeki bütün génocidlere de uygulanabilecegi tutanaklarde mevcut oldigini, hata bir cok millet vekilin görüsmeler esnasinda bilhasa Kürt katliyamlarinda ve diger nüfuslarin (populatios), mesela Ermenilerin ve bütün bu génocidlere sözetiklerinin altini cizdi.Ozetle, yasama organinin bu madeyie iliskin hazirlik calismalarinda (travaux préparatoires) alasilmaktadir ki nazi krimlri (suçlari) disinda kalan diger génocidlere de uygulanir.Ayrica Federal Mahkeme kararinda, D. Perinçekin Ermenilerin zoraki sürgünü (dérotation), katliamlarini tanimasi ve bularin savas sartlarinden dolayi normal görmesi, savunmasi bile tek basina 261 bis ceza kanunu kapsamina girdiginin altini cizdi. Mahkemeye göre, doktrin, ve istihad holocost’e bir resmi karakter atfetmektedir, ceza davalarinda olaylarin ispatina gerek yoktur, bu noktada mahkemelerin tarihcilerin çalismalarine basvurmasine yer yoktur Buna karsilik, Federal mahkame gore, hakim, (yahudi soykirimi disinda) baska söykirimlarin inkar davalari sözkonusu oldiginda izlemesi gereken metodi ve sormasi gereken ilk soru : sanik tarafindan inkar edilen olaylara iliskin benzer, karsilastirilabilir bir consensus varmidir ? Böylece sorulan soru olaya iliskindir, Osmanli imparatorlugin yaptigi génocid gibi tanimlanan katliyamlar, zoraki sürgünlerden daha fazla kamoyunun, ve tarihçiler topluluginin bu tanimlamaya iliskin degerlendirmesi daha fazla önemlidir.Federal Mahkemeye göre alt mahkemenin izlemis oldigi yöntem yükarida anlatildigi sekilde algilamak gerekir, Alt mahkemeninde belirtigi gibi mahkeme tarih yapmaz, fakat bu génocidin bilinip, taninip acik olup olmamasini arastirir.Bu sekildeki bir olay tespiti keyfilik olmadikçe Federal mahkemeyide baglar. Bie karar keyfidir sayet o karar ciddi sekilde bir normu, veyahut açik bir hukuk prencibini ihlal ediyorsa, veya hakaniyet ve adalet duygusuna ters, soke ediyorsa.Federal mahkeme, cezalandirilmis Perincekin Avropa insan haklari Anlasmasinin (Convention) 10. madesinin kendisine garantiledigi ifade özgürlüginin cinendigine iliskin itrazinida red etti. Mahkeme bu konudaki red gerekçesinde, PerinçekinWinterthur Saviciligi tarafindan alinan ifadesinde net anlasildigi ngibi kendini kamoyu önünde ifade ederek, bilhassa Glattburgg’ta yaptigi konusmada « isviçre hakina ve Meclisine Ermeni Génocidi konusundaki hatasini düzeltmesi için yardim etmek istedigini » Ote yandan, Gönocidi inkar edeni cezalandiran kanun maddesinin varligini biliyordu.ve açikca bir tarafsiz komissiyonun Ermeni Génocidini tanimasi durumunda bile buunun bir uluslararasi yalan oldigi savini asla degistirmiyecegini israrla tekrarlamistir. Bu durumda Dogu Perinçek insan haklari anlasmasinin 10. madesinde kisiye taninan ifade özgürligini (liberté d’expression) talep edemez. Bu durum göstermektedir ki, Perinçek provocatif yöntemlerle isviçre hukuk otoritelerinden kendi tezini dogruliyan, Isviçredeki Ermeni topluligin zararina bir karar çikarmakti. Perinçekin cezalandirilmasi Ermeni topluligin üyelerinin insani haysiyetini kurumayi amaçlamaktadir.Federal Hakimlere göre, Kantonal, ve alt mahkemelerini, hukuki inançlarini, kararlarini sadece politik taninma açiklamalari ile degil, ayni zamanda bir ozman expert görüsü temelinde (bilhassa Fransiz ulusal meclisinin yüz kisilik bir tarihci uzman (experts) heyetin 29 ocak 2001 tarihli yasanin kabuluna iliskin rapport) ve nitelikli argumantli. dokumantli avropa parlemantosunun raporlarine dayanmaktadir.Bu argunamtasiyonlar olaylarda genis bir topluluk consensusun varligini ortaya koymaktadir. Ayrica ayni manada isviçre Ulusal Meclisini Ermeni soykirimini resmen tanimaya götüren genis consensus eklemek lazim Sonuçta Ermeni Génocidi uluslararasi ceza hukuku genel literatüründe gösterilen, taninan klasik örneklerden biridir.Federal Mahkemeye göre, Perinçekin, bazi devletlerin Ermeni Génocidini tanimadigi iddasi konusunda da, Birlesmis Miletlerin ocak 2007 de oylanmis, holocost’i inkar edenleri cezalandiran 61/L 53 nolu karari 192 üye ülkeden sadece 103 oyla kabul edildigini, konsensus’un herkesin oy birligi anlamina gelmediginin altini çizdi. Mahkeme, bundan baska, bazi devletlerin tercihi geregi kamoyu önünde açikca bir Génocidi mahküm etmemeleri, yahut bazi devletlerin bir Génocidin inkarini mahküm eden uluslararasi bir karara istirak etmemesi politik kaygilarden ileri gelebilir. Ve bundan dolayida bu devletler gerçek manada olayin özüne iliskin degerlendirme’de kaçinirlar böylece bu kararlar politique gerekçelerle katilmazlar Bu durum bize bilhasa bilimsel toplulukte (Communauté Scientifique) genel bir konsansus’un olmadigi seklinde anlasilamaz.Perincekin, Isviçrenin bir taraftan Ermeni Génocidini tanimmis, olmasi, öte taraftan da tarihçilerden olusan bir komissiyonu desteklemesi bir çeliskidir ve bu durum ErmeniGénocidinin olmadigi anlamina gelir görüsüne karsin, Federal Mahkeme, Federal hükümetin Ermeni Génocidini resmi olarak tanima konusundaki tekrarlayici reddi, ve Türk hükümeti ile uluslararasi bir ozmanlar (experts) komissiyonun kurulmasi istemi bir çeliski degildir. Federal hükümetin acik olarak ifade ettigi irade Türkiyeyi kendi geçmisiyle vicdani hesaplasmasini yapmaya yönlendirmekten baska bir bir manaya gelmez. Federal hükümetin diyaloga cagrisi, Ermeni Génocidin inkari anlaminda yorumlanamaz ve genel anlamda Génocid konusunda bilimsel toplulukta bir süphenin oldigida ida edilemez, bilhassa génocid karakterli olaylarda. Federal Meclis Ermeni Génocidini kabul ederken uluslararasi bilimsel arastirma çalismalarini (DerVölkermord an den Armeniern und die Shoah » referans aldi.Perinçek’i suç islemeye iten mobilere gelince, Yüksek Mahkeme göre Perinçekteki nationalizim ve rasizim buna yolaçmistir.Rasizim ile nationalizim tarih tartismasi alanin disindadir. Yine Mahkemeye göre, Dogu Perinçek Ermenileri turk halkinin saldirgani olarak tanimlarken, kendisi, Ermeni Génocidi tertipçisi konumundaki Talat pasa komitesinin Icinde ve kendinide Talat Pasa sifatini atfetmektedir.Bu iki mobilde Mahkeme, Perinçekin, 1915 olaylarini Génocide olarak görmek istemese bile, katlimlara ve zorala göçe (déportation) itraz etmemekte, bunlari savas hukuku ve güvenlik gereçesiyle dogrulamakta ve savunmaktadir. Bu durum bile tek basina Perinçekin bir etnik topluluga karsi islenmis insanlik suçunu (crimes contre l'humanité) savunmak, dogrulamatan dolayi Isviçre ceza kanunun 261 bis maddesinin 4. fikrasina uygun olarak cezalandirilmis gerekmektedir.Federal Mahkeme yükardida özetlemeye çalistigimiz gerekçelerden dolayi dogu Perinçekin Itrazini red etti. Alt ve kanton mahkemelerin vermis olduklari karari onayliyarak, Federal mahkeme masraflari olan 4'000 isviçre firangi’da Perinçeke yükledi.Lausanne, le 24 décembre, 2007