oteden beri MP nin tarzini tepkilerini rahmetli pedere benzetirim. benim ahlak ekolum babamdir, her zaman onun durust ve aciksozlugune -bir insan olarak guvendim. cevresi de onu hasbelkader tanimistir sansirim. ancak-buyuk bir ancak bu- siyasi, kulturel, tepkisel acilardan babam la surekli didistim o zaman da simdi de babam in tarzini hic kabul etmedim. adaptif degildi, ve zaman zaman bazi ilkeleri (ne kadar kendi icinde dogru bile olsa) o ilkenin ait olmadigi yerlerde ilerlemenin onune engel oluyordu. pkk nin eylemleri icinizdeki yaglari eritiyor-herkesinkini eritir! kurdler o vahsi turk askerlerinin (ben bu asker cocuklarin gunahsiz yavrular gibi sunulmasi edebiyatindan bile biktim- buyuk bir cogunlugu vahsi bir sartlanma sureci sonucu kurdlerin onune suruluyor-gunahsizlari elbette var vs vs ammam bir kurum ve bir vahset odagi olarak kurdlerin turk karakollarinin yanip tarumar olmasina elbette sevinme hakki var. ancak sap ile samani karistiirmayalim bu karakol baskinlar vs bir genel strateji-plan ve talepler egrisi icinde ise bir anlami olur. ne dedigini ne ettigini bilmeyen bir meczupu kongre ile abartarak kutsayan ve kendi de alternatif zihinsel cikislar yapamayan bir orguttce basilan karakollarin eninde sonunda zihinlerdeki karakollara da baskin yapmaasi gerek. bunu saglamak icin artik kurdler zihinlerdeki turk karakollarina da baskin yapan siyasi eylemlere ihtiyac duyduklarini acik secik vurgulamalilar. butun derdimiz budur bu mudur? budur! hurmetler