Zakis,adlı bir ülke vardı.Zakisler nehir boylarında yerleşik bir hayata geçmiş,İlk tohumu ekmişti, dünyanın diğer halklardan çok önce.Sürüler besleyip süt sağmışardı.Yaptıkları ilk ilkel evler onların eseri yine.Mutluluk ,bolluk olunca talancıların sayısı artıyordu.Zakisler örgütlüidiler.Asırlar boyunca kendilerini savundular.Asırlar ilerledikçe talancılar birleşti ,sardılar dört bir yandan,talan ettiler Zakisleri ülkesini.Fakat Zakisler boyun eğmediler,direndiler.Onlar direndikçe Zakislerin düşmanları birleşti,perçinleşti.Karanlık bulutlar eksik olmadı Zakis halkının üzerinde.Zakis halkı savaşıyor tam kazanacakları zaman;Düşmanlar,Zakis Serdarlarına sürüler,kadınlar,altınlar vererek onları kandırıyordu.Her seferinden katliamdan geçiyor talan ediliyordu Zakis halkını.Öyle bir dönem geldi ki Zakisler başlarını kaldırınca herkes birlikte vurdu,param parça ettiler Zakisleri.Zakisler erimeye başlamıştı düşmanlar içinde,kendi kendilerine düşman oldular sonradan.Unutuldular,Dağların,Taşların,Koyunların adı Zakislerin adından daha çok duyuluyordu.Bir ara aşağı Zakis bölgesinde bir isyan oldu,sonu da çok kötü oldu.Toprak kırmızılaştı onların kanı ile ,nehirler kan aktı.Yıllar sonra Güney- Zakis bölgesi de kanlar içinde kaldı.Yıllar aktıkça Zakislerin kanı aktı.Bir gün dağlardan geldi Zakislerin sesi.Telaşa kapıldılar düşmanlar.Zakisler çok iyi savaşcılardı,sırtlarını dağlara vermişlerdi bu sefer.Vurdular,vuruldular yere göğü inletiler Zakisler.Dostları oldu ,düşmanları oldu.Zakislerin adı yıldızlar gibi parlıyordu,Güneş gibi yakıyordu.Kahramanlıkları dillere destandı.Zakis li ünlü ozan Motos’un şu dizeleri döneme şık tutuyor

Ayağa kalktı Zakisli gençler

Dağlar halaya durdu

Gök şimşekledi

Düşman dağıldı toz duman

Yardılar gecenin karanlığını tek vuruşta

Bizim çocuklar,Zakisli Kızlar

Kınalıydı kızlar,yaralıydı kızlar kan kırmızısı

Güneşe tırmandılar bizim çocuklar

Çıplak elleri kınalıydı kızların

Bulutlar çoğaldıkça çoğalıyordu Zakis ülkesinde. Karanlık bulutlar yine yön değirmişti.Zakis yöneticilerinden biri kendisini Tanrılar Tanrısı ilan etti.Yere göğe sığdıramıyordu kendisini.Kadınları,hediyeleri severdi,Kendisini yer yüzünün en güçlü ve en akkılı Tanrısı sayıyordu.Emirlerine uymayan Zakisleri aç bıraktı,zındana attı.Kıydı Zakis gençlerine ,kendi kullarına öldürttü tek tek.Düşmandan çok Tanrılar Tanrısı kıydı Zakisli gençlere,eli kınalı Kızlara.O dönemde deli Sako olarak bilinen ozanın şu dizeleri karanlık dönemi özetler.

Yemedik yedirdik,tüysüz postan Tanrı eyledik

Tavışandan korkan,Keklikte ürken’i hükümran belledik

Düşmanın iki lafına inanıp

İki altına kanıp Kullarıyla saf değiştirip

Kanını içtiler Zakis kahramanlarının guzlar dolusu( kil toprakta yapılan kap)

Oklar saplı kaldı cansız bedenlerde

Başsız kaldı genç bedenler,ovalar dolusu

Toprak kanlı,gözler yaşlı

Bana deli Sako derler,Ona Zakis harabı Tanrı Sap

Aramızdaki fark Ben Deli Sako kaldım

O Karı kaldı düşman elinde

Deli Sako’nun dizelerinden anlaşıldığı gibi,Tanrılar Tanrısı Sap ‘ta Zakis tarihindeki Tanrı Mik,Tanrı Tatas,Tanrı oğul Tatas gibi düşmanın gerek cazibesi,gerek korkaklık sonucu
düşman saflarına geçerek Zakis halkına kan kusturmuştur.Öneğin, Tanrı Oğul Tatas Beyaz yeleli bir at ve bir kadın için Zakisleri bırakıp gitmiş ve düşmana akıl danışmanlığı yaparak yukarı Zakis bölgesini katlamdan geçirmiştir.Bundan dolayı kendisini Tanrı ilan eden bir Zakisli halk tarafından hemen öldürülür.