TEVKURD: Rexne û îmza...

“Daxwazên ku di daxuyaniyê de hatine îfadekirin (weke perwerda bi zimanê kurdî, pejirandina nasnama kurd, efûke giştî, avadankirina herêmê ûwd.) şaş nebin jî, daxwazname bi giştî qels e, muxlaq e û tu statuyekî siyasî bo kurdan pêşnîyar nake.“

* * *
Hêjayan,
Li ser teklîfa we ya piştgirîyê, em weke Komîta Rêvebir ya TEVKURDê civîyan. Me naveroka daxwaznama we dûrûdirêj munaqeşe kir. Hin rêvebirên TEVKURDê, bi tundî li dijî piştgirîya “vê daxwaznama“ ku amade bûye derketin. Belê di encamê de bi konsensus biryar hate girtin ku; ji bo xatirê yekîtî, hevkarî û îtîfaqa navbera Kurdan piştgirî lê were kirin. Herweha me biryarî û pêwîstî pê dît ku; em van fikr û ramanên xwe yên di derheq daxwaznameyê de bi şanda we û raya giştî re jî parve bikin.
Berî her tiştî, ji bo banga ku we li me kirîye em ji cenabê Abdulah DEMÎRBAŞ û şanda bangawaz re spasîyên xwe pêşkêş dikin.
Herweha;
1- Berî her tiştî divîya berî ku daxwazname were amade kirin, li ser çarçove, naverok û peyama daxwaznamê konseptek hevmuşterek bihata pêkanîn. Ji ber vê yekê; heta ku mumkun bibûya divîya bîr û rayên hemû alîyên Kurda, bi hindikayî yên temsîlî bihata girtin. Evê yekê dê naveroka daxwaznamê dewlemendtir û karekterê wê jî pluraltir û demokratîktir bikira.
2- Daxwazên ku hatine îfadekirin (weke perwerda bi zimanê kurdî, pejirandina nasnama kurd, efûke giştî, avadankirina herêmê ûwd.) şaş nebin jî, daxwazname bi giştî qels e, muxlaq e û tu statuyekî siyasî bo kurdan pêşnîyar nake.
3- Îfada ku dibê “ev daxwaz sînorên heyî nîqaş nakin“, her çiqas bi çarçova vê daxwiyanîyê re li hevkirî be jî, di alîyê wijdanî û exlaqî de bi ’êşan' e û siyaseten jî ne pêwîst û ne rast e jî. Heke siyasetmedarên Kurd întiba ya ku weke “bekçi“yên sînorên Tirkîye nin bidin, ev bêtalihî ye û şexsîyeta Kurdîtîyê diêşîne, dişkêne!
4- Em weke TEVKURD (Tevgera Yektîya Neteweyî ya Kurd) “pirsa kurd“ pirsa Kurd û Kurdîstan dibînin û çareserîyê li ser axa xwe weke her miletekî medenî xwe bi xwe îdarekirinê dipejirînin. Helbet pirsa Kurdîstan pirseke komplîke ye û gelek varyantên wê hene. Belê esasê meselê pirsa miletekî bindest û welatekî dagirkirî ye. Çareserkirin jî divê li gorî prensîba “mafê çarenûsî“ be. Em dixwazin li welatê xwe, em xwe idare bikin û desthilatdarîyeke demokratîk, pluralîst, sekuler, sosyal û adîlane damezrînin. Ev daxwaz, mafê miletê Kurd yê herî rewa, tabiî û însanî ye ku, li ser wê nîqaş û bazarî exlaqen ne caîz e. Divê em Kurd xwe weha tarîf bikin û dinya jî me weha nas û qebûl bike.
5- Her weha divê zimanê daxwazname yê resen, kurdî bûya. Lewra zimanê kurdî hebûn û nasnama me ya miletî ye. Regezekî dîplomasîyê jî ew e ku herkes xwe bi zimanê xwe îfade dike.
6- Lîteratur, format û zimanê daxwıyanîyê jî, gelek qels bûye. Daxwiyanîyek ewçend balkêş û di qada navneteweyî de divîya di alî lîteratur û formata nivîsê de tekûztir bûya.
Bi hêvîya dîalog, hevkarî û biratîya navbera hemû reng, bawerî û alîyên kurdan û bi hêvîya welateke azad, aram, serbixwe û demokratîk...em weke TEVKURD û birek ji rayedarên TEVKURDê navê xwe li kêleka navê birayên xwe rêz dikin.
Li gel rêz û slavan...
Li ser navê TEVKURDê (Tevgera Yekîtîya Neteweyî ya Kurd) Parêzer Sabahadîn KORKMAZ (Berdevk)
Îbrahîm GUÇLÎ, Sekreterê TEVKURDê (Huqûqnas, nivîskar û Sîyasetmedar)
Bayram BOZYEL, Endamê Komîta Rêvebir ya TEVKURDê (Nivîskar û Siyasetmedar)
Arîf SEVİNÇ, Endamê Meclîsa TEVKURDê (Edîtorê Rojnameya Dema Nû, nivîskar, resam û siyasetmedar)
Şêxmûs ULEK, Endamê Komîta Rêvebir ya TEVKURDê (huqûqnas, nivîskar û sîyasetmedar)

Diyarbekîr, Nîsan 2008