HAINLIK TÜRK EGEMENLIK SISTEMINDE BIR KURUMDUR(5)

Veysel MERIC

HAINLIK KARLI MESLEK!

Türk egemenlik sisteminde hainlik karli bir meslek. Hainleri ister tek tek, ister bir kategori olarak ele alin. Sunu net olarak görebilirsiniz. Kontra A.Öcalan`in “paraysa para, imkansa imkan, kadinsa kadin“ , “bir pasaoglu gibi yasamak“ dedigi bir kuruma dönüsmüstür.
Devsirmecilik, ihanet, „bir pasaoglu gibi yasamak“ atbasi gider.
Bunun en bariz örnegi Ittihat-i Terraki´nin ünlü üc pasasindan biri olan Cemal Pasa ailesinde yasanir. Torunu Hasan Cemal´in kendi kaleminde verelim.
„Benim köklerimin bir tarafi Kafkasya´ya, bir tarafi Rumeliye uzaniyordu. Tipik bir „imparatorluk ailesi“ydi. Anemin babasi, dedem Kafkasya´dan gelmisti. Cerkezdi. Kabarday kolundan. Istanbul´a imparatorlugun baskentine asker olmak icin gönderilmisti. Anneanem müslüman Gürcü´ydü. Ailesi xix yüzyilda Kibris´a göc ettirilmis, oradan Istanbula´a gelmislerdi. Babaanem, Rumeli´dendi. Bir zamanlar Makedonya´nin bir parcasi olan, simdi Yunan topraklari icinde Serez´dendi. Babamin babasi dedem Cemal Pasa, Midilli dogumluydu. O da asker olmak icin Istanbul´a gönderilmisti. Esim Ayse´nin anesi Bosnak, babasi Arnavut´tu.“
“Ama ben de, Ayse´de Türk´tük»
„Öyle büyütülmüs, öyle yetistirilmistik»
„Bir Türk cihana bedeldir!´ sloganiyla Türk olmakla gurur duymak ögretildi, aslinda.“
Karsiliksiz degildir. Unutulan, yabancilastirilan, düsmanlastirilan gecmisleridir. Kaybedilen onur ve kisilikleridir. Ihanet edilen kendi benligi ve gecmisleridir. Dahasi ortalikta sahiplenilecek bir benlik ve gecmiste yoktur. Osmanlinin yaratigi ucube bir tiptir. Türk egemenlik sisteminin kolaylikla kendisiyle oynayacagi, kullanacagi ve kullandigi bir tiptir. Bunlarinda efendiye hizmet etmekten baska bir secenekleride yoktur. Asolunan efendiye hizmettir. Bunun icin vardirlar.
Bu ailenin özgülünde su anki TC devletinin icazetiyle varolan lejyoner örgütleri ve seflerini degerlendirebilirsiniz. Ne kadar benzestiklerini görürsünüz.
A. Öcalan, D. Karatas, Dogu Perimcek, Hüseyin Imamoglu, sahsinda kücük Cemal Pasalar kesfedebilirsiniz. Bundan da yanilmazsiniz.
Sistemin yaratigi bu yaratiklarin basvurmadiklari hic bir yol ve yöntem yoktur.
Adalet, hak.hukuk, ne kadar insani deger yargisi varsa bundan nasipsizdirler.
Yalan, demegoji, fesatcilik, firsatcilik, kan emicilik vazgecmedikleri özelikleridir.
Kim zarar görür, hangi insani deger yargisi igdis edilir, bu pek önemli degildir. Önemli olan efendiye hizmetir. Hizmete sinir yoktur. Hizmet edildikce daha fazla istenir. Yaptikca dahada insanliktan cikar. Beraberinde korku cemberinide olusturur. Korku her hücrelerine siner.
Herseye düsman, herkesi düsman görürler. „Kahraman“ ve korkaklari oynarlar. Efendi karsisinda kisiliksiz, kimliksiz ve süt dükmüs kedidirler. Gücsüz karsisinda „kahraman“ ve kadardirlar. En yakin yol arkadaslarini bile potansiyel tehlike olarak görürler. Olmasa bile kendileri yaratirlar. Yer ve zamani geldikce bunlari birer birer ortadan kaldirirlar. Cünkü herbiri kirli teori ve pratigin canli taniklaridirlar. Taniklar ortadan kaldirilir. Kirli teori ve pratigin izleri silinmeye calisilir.
Bu cete seflerinin etrafina bakin. Eski yol arkadaslarinin yerinde yeller esmektedir. Ya kendileri tarafindan „kontra artiklari“, „ajan“, „provakatör“ ilan edildi ve kursuna dizildi, ya da kaldiklari yer ve alan devlet güvenlik güclerine bildirilerek onlara imha ettirildi. Bunlar herkesin gözü önünde yasandi. Bir de utanmadan, sikilmadan bunlar sehit ilan edildi ve kanlari üstünde fahisece siyaset yapildi. Devlet icazetli sag, „sol“ ve „Kürtcü“ örgütlenmelerin tarihi bunun somut örnegidir.
Devlet icazetli örgütlenmelerin yazilarini inceleyin. Karsilasilan ölü seviciligi edebiyatidir.
Arkalarinda binlerce yurtsever ve devrimcinin cesedini biraktilar. Nicin? Ne adina? Buna cevaplari bile bu cetelerin amacini aciklayacak yeterliktedir. Yurtsever ve devrimci katletme „direnis gelenegi“ adi altinda savunulur. Dilerine pelezenk yaptiklari „direnis gelenegi“ ile yurtsever ve devrimci katlermeye bir masumiyet yüklenilir. Fakat ortalikta ele tutulur bir mevzi olmaz. Böyle bir dertleride yoktur. Dahasi devrimci mevzi yaratacak olan devrimcileri sistemle birlikte şu veya bu şekilde katletmek görevleridir.
Bunun en bariz örnegi son cezaevi ve disariya tasirilan ölüm orucu eylemidir. Bilincli olarak devrimci katletme ve devrimci kadro kiyimidir. Devletin emri ve „solcu“sunun uygulamasidir. Bu konunun yeniden ve yeniden tüm duyarli kesimlerin sorgulamasi gerekir.
Cünkü katledilenler Kürt ve alevi gencleridir.

Devam Edecek...