ANMA TOPLANTISINA DAVET: 30/11/2008 - Tatvan Kardelen Oteli
*Kürdistan halklarının onurlu, asil, mert ve yiğit evladı.
*
Tiranlara, vahsilere ve barbarlara karşı, mazlum Kürt halkının mücadelesinde
sonuna kadar kararl**ık gösterdin, baş eğmedin, köleliği redetmenin doğru
yolunu gösterdin. Kürdistan halkı seninle onur ve gurur duyuyor. Bağımsızlık
ve özgürlük mücadelesinin yılmaz savunucusu *Av. Şevket Epözdemir * nur
icinde yat, 20 milyon Kürt senin açtığın yoldan ilerleyecek ve zincirlerini
koparacaktır. Sana olan sevgimizin kanatları var, istediği kadar uçabilir.
Ama dili yok. Gerçek sevgi konuşmaz. En iyi şeyler içimizde kalan şeylerdir.
Sen de içimizden böylece yaşayacaksın.
*
Anma:*
*Av. Şevket Epözdemir*
*(1943-25.11.1993)*
*Barış, demokrasî, hukuk ve insanhaklarının yılmaz savaşçısı, zor günlerin
insanı, sevgi abidesi, hoşgörü ve diyaloğun sembolu, saygın ve bilge
insanAv. Şevket Epözdemir'i insanlık düşmanı karanlık güçler
tarafından**katledilişinin onbeşinci yılında; sevgi, saygı ve özlemle
anıyor, katilleri
bir kez daha lanetliyorum.*
*Bu vesileyle, bütün kişi, kurum ve kuruluşları aralarındaki kısır
çekişmeleri bir kenara bırakarak, görüş ve düşüncesi ne olursa olsun, nerede
ve kimler tarafından, her ne sebeple olursa olsun öldürülen ve bugüne dek
faili meçhûlların aydınlanması için herkesi çaba sarfetmeye ve bu konuda bir
kampanya başlatmaları çağrısında bulunuyorum. *
*Şefaflık herkese lazım.*
*Güzel bir gelecek için, hiç bir şey karanlıkta kalmamalıdır.*
*Bedirxan Epözdemir*
------------------------------
*Panele Davet*
Meslektaşımız, İHD Tatvan Temsilcisi, DEP İlçe Başkanı Av.Şevket
EPÖZDEMİR'in Katledişinin 15.Yıldönümü Anısına Düzenleyeceğimiz Panele
Sizleri de Aramızda Görmekten Onur Duyarız.
* Mezher YÜREK*
*Bitlis Baro Başkanı
*
*Panel: *Yaşam Hakkı Ve Demokrasi Paneli.
*Panelistler:
*Akın BİRDAL (Milletvekili)
Mehdi PERİNÇEK (İHD Doğu ve G.Doğu Bölge Temsilcisi)
Av.Hikmet EPÖZDEMİR (Aileden)
Av.Mezher YÜREK (Baro Başkanı)
*Yer: *Tatvan Kardelen Oteli
*Tarih: *30.11.2008
*Saat: *12.00
*İrtibat Tlf. (Cep): *0532 353 1367
*Fax: *434 226 3723
------------------------------
*BİR SEVGİ ABİDESİ*
*Bedirhan Epözdemir*
Karanlık güçler tarafından katiledilişinin onbeşinci yılında özgürlük ve
demokrasi şehidi, yurtsever ve bilge insan Şevket Epözdemir'i saygı, sevgi
ve özlemle anıyoruz.
O, at izinin it izine karıştığı bir dönemde, yani kimin ne için, niye
yaptığı belli olmayan, özgürlüklerin ve demokrasinin rafa kaldırıldığı,
karabulutların ülke semasını bir boydan, bir boya kapladığı karanlık bir
dönemde, 25 . 11 .1993 tarihinde akşam evinin
Önünde yüzleri karanlık, yaşamları karanlık, yaptıkları her şeyi karanlık
olan, karanlık güçler tarafından kaleşçe kaçırılıp, katledildi.
Tek suçu; insanlıktan, demokrasiden, özgür düşünceden yana olmasıydı.
O, bir sevgi abidesiydi. Halkının ve ülkesinin sevdalısıydı.
Sevginin yasak olduğu, yasaklandığı bir dönemde O, inadına-inadına sevdi.
İnsanları sevdi, doğayı sevdi, tüm güzelikleri sevdi sapına kadar.
Bıkmadı, usanmadı, ölümüne sevgiyi seçti.
Kişiliklerin gözyaşlarında ve kan damlalarında bina edildiği bir toplumda,
insanın bir yakını ve sevdiği ile ilgili yazı yazmasının zorluğunu
yaşıyorum. Bu nedenle kullandığım her sözcüğü, dile getirmeye çalıştığım her
cümleyi özenle seçiyorum. Ama kim ne derse desin, kim nasıl değerlendirirse
değerlendirsin; söylemek zorundayım; yaşamım boyunca, Onun gibi yüreği sevgi
ile dolu olan, sevecen, güleç yüzlü çok az insan tanıdım. Dolu-doluydu.
Okuyordu, araştırıyordu ve tarafsız bir bakışla tahlil ediyordu. Eline geçen
tüm klasikleri okumuştu. Bir edebiyat adamıydı.
Şevket, 1943 yılında Siirt ili , Baykan ilçesi, Minar köyünde doğdu.
İlkokulu köyünde okudu. O yörenin ilkokuldan sonra okuyan ilk insanıdır.
Aydınlanmanın ilk kıvılcımıdır, o yöre için yanı. Dicle İlköğretmen Okulunu
bitirdi. Bir süre İlkokul Öğretrmenliği yaptı. Daha sonar Diyarbekir Eğitim
Enstitüsü Edebiyat bölümünü bitirdi. Diyarbekir Ziya Gökalp Lisesinde
edebiyat öğretmenliği yaptı. O yıllar renkli yıllardır, Şevket'Ãn yaşamında.
Bir yandan güncel yaşam kavgası, diyer yandan yurtseverlerin parmakla
sayıldığı bir dönemde, ulusal- demokratik mücadeleye insan kazandırma
sevdası. Hemen belirteyim ki, Şevket 1965 te kurulan TKDP' nin ilk
Diyarbekir bölge sorumlusudur. Bu durumu teyit edecek ve halen yaşayan o
dönemin parti sorumluları ve beraber çalıştığı insanların bir kısmı henüz
yaşıyorlar. Bu görevi 1968 partiye karşı yapılan operasyona kadar devam
etmiştir. Ondan sonar Şevket, legalitenin dışında hiç bir örgüte
girmemiştir. Ömrünün sonuna kadar tarafsız bir kişi olarak yurtsever
görevlerini ödünsüz yerine getirmiştir. 1964 ten 1983 yılına kadar
öğretmenlik mesleğini sürdüren Şevket, Ankara'da çalıştığı yıllarda Hukuk
Fakültesini bitirip, 1975'te Avukat oldu,. Stajını Ankara'da tamamladıktan
sonra 1976 yılında Tatvanda Avukatlığa başladı.
Espiritüel bir insandı. Gülmeyi ve güldürmeyi çok severdi. Yüzünde gülümseme
hiç eksilmezdi. Caniler O'nu kalleşçe katlettikleri zaman bile, onlarla alay
edercesine, gülümsemeyle karşılık verdi.Otopsisini yapan doktor, "meslek
yaşamımda bir çok otopsiye girdim, yaşamımda bu denli güzel gülümseyen, ölüm
karşısında alay edercesine böyle duran başka bir ceset daha görmedim".
Derken bir gerçeğe parmak basıyordu. Anlaşılan Sevket, o koşullarda bile bu
canilerin yaptıklarına gülümsüyerek, ölümü kucaklamıştır.
Yüzlerce fıkra biliyordu. Şiiri çok severdi, şair ruhluydu. Yakın dostları
O'nun bu meziyetlerinin tanığıdırlar.Türkçe ve Kürtçe yazım denemeleri oldu.
Bunların bir kısmı 1962 de yayınlanan Dicle- Fırat gazetesinde "Dilbirîn"
adıyla bir kısmı da Diyarbekir'de yayınlanan Tarancı ve Uyanış adlı
dergilerde yayınlandı.
Korkusuzdu, hiç korkmuyordu desem inanın. Karanlıkların hüküm sürdüğü o
lanetli yıllarda, dostları O'na; "kendine dikkat et "dediklerinde O yüzünden
hiç eksilmeyen tebessümle "bana bir şey olmaz"derdi. Dost yüzlü düşmanların
kaleşliğini, bêbextliği-ni unuttu.
O, her şeyin sevgiyle, hoşgörü ve diyalogla çözüleceğine içten inaniyordu.
Dostları da düşmanları da bunun tanığıdırlar. Egemenlerin korkusu ve
taziyesindeki insan seli bunun kanıtlarıdır.
O, birlikten, dostluktan, kardeşlikten yanayıdı. Tüm sorunların hukukun
üstünlüğü ve demokratik yöntemlerle çözüleceğine inanırdı. Bu nedenle
mütevazi yazıhanesinde Malierac'ın o meşhur sözü asılıyıdı; "Avukatlar esir
kullanmadılar, fakat efendileri de olmadı. Hukukun üstünlüğünü benimsediler,
ona riayet ettiler..."
O, şimdi Tatvanda Karşıyaka Mezarlığinda, iki yıl önce yitirdiğimiz Mamosta
Feqî ile komşu olarak yatıyor. Aralarında 5-10 metre mesafe var. Mutlaka
biribirlerini doya-doya ziyaret ediyorlar. İkisinin ortak yanı espiri ve
fıkralarla sorunları ve çozüm yollarını dile getiriyorlardır. Kadırşinas
halkımız da Onları unutmuyor, gece demeden, gündüz demeden, yaz demeden, kış
demeden ziyaretlerine gidiyor ve Onları yanlız bırakmıyor. İnanıyorum ki
ikisi de erinç içinde yatıyorlar. Çünkü Kürdlüğü doya-doya yaşadılar,
halkımıza karşı olan görevlerini hakkıyla yerine getirdiler.
Şevket'in mezar taşının üstünde; "Sen bir özgürlük ve barış gülüyüdün. Hep
öyle kalacaksın." Yazılı.
Evet, katledilişinin onbeşinci yılında özgürlük ve barış gülümüzün kokusunu,
sesini, gülüşünü özledim. Onu özlemle anıyor, gülümüzü soldurmuyacağımıza
söz veriyorum.
------------------------------
*Av.Şevket Epözdemir'den bir kaç şiir: (*)*
*Diyarbekir-Amidi*
*Hazin hazin bir duman yükseliyor Diyarbekirden...*
*Feryatla,iniltiyle derinden derine biri ağlıyor*
*Benim Diclemdir bu*
*Harabeler, kulubeler, bedenler*
*Geçmişini geleceğini yadediyor, *
*Anneler, bacılar, mahzun çehreler*
*Eski eserler, derebeyleri*
*Krış karış gezme Amidiyi*
*Verem olursun verem...*
*Hastahanesine, emniyetine,okuluna*
*Belediye binasına, idare kapısına yaklaşma !*
*Yaşıyamasın vicdanın, imanın *
*Varsa eğer. *
*Kimsenin ahına derdine,*
*Yalvarışına kulak verme*
*Kapan penceresiz bir yere*
*Tahammül etmesin inliyen toprakta ayağın.*
*Yoksa Diyarbekir seni tutuşturur*
*Kerem olursun Kerem...*
------------------------------
*DİLBİRÎN*
*( Dicle-Fırat / 1 şubat 1963 sayı: 5 sayfa: 3)*
DAĞlAR
Bu kadar Ah tutuşturmadı sizi
*Asırlar seneler geçti*
*Erimediniz, birleşmediniz...*
*Başlarınızda duman*
*Dağıtmadınız sisi...*
*Eteklerinizi saran inilti*
*Yaman mı yaman*
*Yol vermediniz, hiç kimse işitmedi.*
*Ey başı karlı, dumanlı, efkarlı dağlar*
*Hain, zalim, kederli dağlar*
*Güneşe yol veriniz...*
*DİLBİRÎN*
*( Dicle-Fırat/ 14 mayıs 1963 sayı; 8 sayfa; 3)*
*(*) Şevket'Ãn önemli yanlarından biri de Onun seçkin bir edebiyatçı
olmasıdır. Çok okuyan, çok araştıran birisiydi. O dönemde yayınlanan Türk ve
Dünya klasiklerinin hemen-hemen hebsini okumuştu. Bu okuma zevkini çevresine
de aşılıyordu. Onlarca edebiyat sever yetiştirdi. O dönemin dergi ve
gazetelerine şiirler ve yazılar yazıyordu. *
*Bunlardan bir tanesi de Kürd gazetecilik yaşamında önemli bir yeri olan,
1962 yılında yayın hayatına başlayan, rahmetlik Edip Karahan (Edip Abê) ve
arkadaaşları tarafından çıkartılan Dicle-Fırat gazetesidir. Bir avuç
yurtsever gazetenin geniş bir kitleye yayılması için gecelerini gündüzlerine
katıyorlardı. Bunlardan bir tanesi de *
*Rahmetlik Şevket'ti. Şevket, dağıtımının yanında Dicle-Fırat'a Dilbirin
takma adıyla yazıyordu.*
*Karanlık güçler tarafından katledilişinin onbeşinci yılında Onu saygı ve
özlemle anıyor, Dicle-Fırat'ta yayınlanan iki şiirini yayınlamayı görev
adediyorum.*
*Bedirxan Epözdemir*
------------------------------
*PAYÎZE *
*DİLÊ MİN*
*DÎSA ZÎZE*
*Bedirxan Epözdemir*
Ji bo parêzger Şevket Êpözdemir, ku berî pazdeh salan (25.11.1993) ji alîyên
hezên tarî va bi bêbextî hate şehît kirin.
Ku bi rastî bejim, gelek caran ji dilê min nayê ku ez binivsînim. Pir caran
di cerbînîm, hewildidim, li berxwedidim, xwe hinek hêsadikim, lê didim û
nadim bêje nayêne cem hev,
Hevok rêz nabin li pey hev. Demên borî têne ber çevên min. Rewşa ku em têda
dijîn û duwaroja me. Mijar hev diqewrînîn, pirs û pirsegirik têne lefandin
li hev. Dibine wek gilokek benik. Teklî hev dibin gelek caran, dibine
girîyeke kor. Napişkivin, napişkivin, venabin ji hev. Û pirs, pirs, pirs..
Rêz dibin li pey hev. Giloka benik, carna ji xwe şerit û werîsan di efrîne.
Dibine bêser û bêbin. Ne taqeta min heye ku ez bigêhjime wan, ne ew lêvîya
min dimînin. Ji nişkava hinda dibin, ji ber çevan, bi lez û bez.
Veca ku demsal payîz bî, dar û ber sitûxwar û melûl bin, yek dengî û yek
rengî xitma xwe li xwezayîyê dabî û payîz bibî xwezgînîyê nûçeyên reş. Dilê
te zîz, çevên te li derî û penceran bin , guhên te bel û bendewarê nûçevanan
bin. Wê, ezê çî û çawa binivsînim ? Wê bi kîjan hêz ezê bikaribim, derd û
kulan bireşînime ser kaxizan.
Ez we nizanim, lê kêyfa min qet nayê ji payîzan ra. Kesên romantîk bixeydin
jî ev rastîya mine û ku bi salane nayê guhartin. Payîz li cem min bûye remza
xeberên reş, bûye tirs, bûye xof. Sedem vî ye dema payîz te, dilerizim,
direçifim, ditirsim.
Delalên min hebûn, evînên min hebûn, xeyalên min hebûn. Ku min bi wan ra
heyî û tuneyî yê, xweşî û nexweşî yê par dikir. Ku me di şuna pêxwarinê da
hêvîyê ji xwe ra dikir, qatix. Û bi helbest û kilamên serketinê me sebr û
sebata xwe tanî. Bi bêbextî ji min sitand wana, payîza keysperest. Min ji
delalan mehrum, ji evînan bêpar kir, xeyalê min bi avê we çûn. Ez bê qatix,
bê helbest û bê kilam mam.
Sedem vî ye ku ez ji payîzan hiznakim.
Sedem vî ye ku dema payîz tê tirs û xof min digrin, dibime bêzar û ziman.
Dar û ber melûl û sitûxwar. Zer, hatiye reşandin li çar alî. Yek rengî û yek
dengî, xetma xwe li xwezayî yê daye. Û ez xwe tenê, bêkes, xizan û nezan di
ecbînim. Vêga dîlim, di destê payîza bêbext da. Min bi qeyd û bendên xwe yên
kevnar va girêda ye. Gerîya min şidandîye bi wê heybeta xwe yê mezin. Wek
kabûs li ser singe min rûniştî ye. Bêtaqet û mecalim. Nefesa min dernakevê,
difetisim. Li rengan digerim, li dengan digerim. Ne kes, ne nefes.
Bêdengî û yek rengî çıqas nexweşe, hey hawar !
Û sebir û sebat. Gotineke hesa û bêwate. Lê pekanîneke dijwar. Û gelek caran
jî bersiva pirsên bêdawî, li sûka bêhêvîyan.
Bêrî kirin çiqas zore.
Û ku çar alîyê te, mij, moran û duman bî.
Ku tu bêmecal, teqet û îmkan bî.
Û evîn dîl bî, li pişt heft derîyan kilîtkirî bî.\
Û di nav bêdengî, tarî û zilomatêda, bi wî dengê xwe yê zîz û lezîz, ku bi
axên û keser Şivan Perwer; çiqas hawar û gazî bike û bêjê "min bêrîya te
kirye, lo wille min bêrîya te kirye".
Qet dawî li berî û hesretan tê?\
We nizanim. Lê berî û hesretên min qet kêm nebûn, her sal zêdetir bûn.
Çinkî bêrî, pirseke bêdawî ye di nav xire û gura jîyanêda.
*Bîranîn:*
*Av. Şevket Epözdemir*
*(1943-25.11.1993)*
*di pazdehmîn salavegera qetlkirina,Tekoşêrê bêwestan yê aşîtî, demoqrasî,
hiqûq û mafênmırovan, merivê rojên teng, kela evînê, remza dîyalox û
xweşdîtinê,insanê zana û bi rûmet Parêzger Şevket Êpözdemir,bi rûmet, evîn û
hesret bi birtinim, li hêzên tarî û qatilan lenet dibarînim.*
*Bi vê mebestê, bangê hemû kes, sazî û rexistinan dikim ku narkokîyen sunî
yên di navbera xwe da bidine alîyek; dîtin û remanên wan çî dibin bila
bibin, li ku û ji alîyê kî ve, bi çî sedemî hatine kûştin û failên wan
meçhul mane bêne ronahî kirin û kampanyayeke ber fireh bê destpêkirin.*
*Şefafbûn ji herkes ra pêwîste.*
*Ji bo duwerojeke xweş, pêwîswte tu tişt tarî nemînê.*
*Bedirxan Epözdemir*
*Ez çend helbestên Şevket Epözdemir *
Dîyarbekir-Amidî(*)
*Bi axên û zarîn duxanek bilind dibî ji Dîyarbekir*
*Bi hawar û nalên dur û dirêj digirî yek*
*Ev Dîcla min e*
*Xirb, qûlube û sûr*
*Demên borî û yên pêşî yad dikin.*
*Dayîk, xûşk û rû yên xemgîn*
*Berhemên kevin û derebegan*
*Gav bi gav negere li Amedê*
*Tu yê verem bibî verem...*
*Nêzîkî nexweşxanê, dibîstanê ewlekarîyê*
*Xanîyê şehirdarîyê, derîyê rêweberîyê nebe!*
*Tu nikarî bijî *
*Ku wicdan û îman bi te ra hebe.*
*Gûh nede ax , derd û zarezara kesî*
*Bikeve cîyeke bê pencere*
*Bila pîyên te tebata*
*Nalêna axê nekin*
*Nexwe tu yê bi agirê Dîyarbekir bêyî vêketin*
*Bibî wek Kerem, Kerem...*
*DİLBİRÎN*
*(Dîcle-Firat/1 sibat 1963 hêjmar: 5 rûpel: 3)*
Çiya(*)
Hevqas axên we neda vêxistin
Qirn û sal borîn
Ne bûne yek, ne jî helîyan
Li ser sere we dûxan
We belav nekir mij û moran
Nalêna ku pêsîra we girt
Yeman bû , pir yeman
Kesi nebihîst, we rê neda
Hey çîya yên biberf, hers û duxan
Çîya yên xayîn, xedar û xemgîn Rê bidine tavê...
DİLBİRÎN ( Dîcle-Firat/ 14 gulan 1963 hêjmar: 8 rûpel: 3) (*) Ev herdu
helbestên jor bi Tirkî hatine nivsandin û di rojnama Dîcle-Firat de hatine
weşandin. Şevket wê demê bi nave Dilbirîn dinivsand. Min van helbestan
wegerande Kurdî.
*Ji Dûr ve*
*Bêdeng,*
*Hêdî-hêdî*
*Ba û baxozan di efrînî,*
*Te dilê min dîl girt.*
*Baranên nîsanê bi min ra jî hene*
*Berf, bêdeng dibarê*
*Baran, bi hozanvanî*
*Lê îro*
*Bi kûl û keser*
*Bi axên û keder Dane ser*
*Hev.*
*Berf,*
*Bê ziman û zare*
*Ne li rê û zaboqan*
*Li bedena min dibare.*
*Ew roja ku *
*Ez ji te ketîyam*
*Dîkên sibe bang nedabûn*
*Lê min qewil dabû te*
*Ezê herim di berbanga sibê de.*
*Ew çev û birû yên te*
*Yên delal*
*Mina ava zelal.*
*Ew fekrandinên te*
*Yên bihizin û cemal*
*Çîyayên mezin *
*Dihelandin.*
*Belkî jî bibûne jehir*
*Lêvên min ji lêvên te ra.*
*Dema min digot;*
*Ezê bimrim*
*Te min;*
*Bi maçikên xwe perû diki ra.*
*Tu çoyî*
*Bajareke wusa*
*Ku ez rîya wê *
*Nizanim.*
*Tu bûyî bûka dewlemendek*
*Ku min ket navê wî nebihistîye.*
*Ez ji şevan *
*Hiznakim êdî, *
*Ew şevên ku me*
*Bi hevra *
*Xewnên xweş didî.*
........................
*Şevket Epözdemir-1967*
*Ev helbest texmînen di sala 1967 da bi Tirkî, bi nave "Uzakta" hatiye
nivisandin. Wusa xuya ye ku helbest dirêje. Lê hevqas di bîra min da maye.
Min ji Tirkî wergerande Kurdî. Divê demê da nahatîye weşandin. Şevket, li
gel helbestên nîjen, nûmuneyên klasik jî daye. Ez li jêr carîneke wî ku di
bîra min da maye pêşkêş dikim.*
*Dîlber axên û derd û kul*
*Çîya û eşq û bax û dil*
*Min dî nûra te bawer kir*
*Şev hat axên û derd û kul.*
*Ez Şevketê bira careke dîn di pazdemîn salvegera qetlkirina wî da bi dileke
xemgin û bi hesret yad dikim, careke dîn qatilên wî rûreş û şermezar dikim.*
*Em lê jibîr nakin.*
*Ew gula me ya azadî û aşîtîyê ye, wê qet necilmisê.*
*Bedirxan*
