HALEPÇE

uyanır

uyanır ansızın geceden

tekmil telaşı

vakitsiz gelen

ecelden

parmaklarında eli

bir bebeğin

katlanır korkusu

karelere

küplere

güleç

bir kaşık sudadır canı

boğsan boğulur

geleceği insanlığın

hani

1940’lı

toplama kampları

gaz odaları

dayanır mıydı yürek

sonu susanın

alkış çalanın

ayrıldı mı yahudiden

hey sen oradaki

sen amerika

avrupa

asya

hey sen dünyalı

durma

öyle sessiz

ve ilgisiz

yarın bilemezsin

sıra kimin

sekizbin

çığlık çığlık can

feryadı insanlığın

ve bir kaşık sudadır canı

değil halepçe’nin

Hasan Dere