Selamlar Kajin, Bazen cok kucuk seyler insanlarin hayatlarinda oyle buyuk etkiler yaratiyor ki farkedemiyoruz. Benim kucuk amcamin 8 kizi var, ben yetiskin olarak gittigimde en buyuk kizi 7-8 yaslarindaydi. Cocuktu yani. Bir de o 16 yasindayken 15 dakika gormustum kendisini ve o zaman ona 'sakin evlenme liseyi bitir, universiteye gelince benim yanimda okursun ' demisim. Demisim diyorum cunku hatirlamiyorum bile soyledigimi demek ki oylesine laf olsun diye soylemisim. Ama o kucucuk beynine kazimis benim onemsizce ettigim lafi. Sonra benim yanima geldi ve universiteyi bitirdi. Ilk geldiginde 'babasindan Allah gibi korkuyordu', geri eve dondugunde ise 'babasi kizina laf edemiyordu'. Surekli gecmisi dusunur ve 'ben niye korkuyordum bu adamdan Allah gibi' derdi. Ondaki bu degisim yuzunden diger kiz kardeslerinin hepsi universite bitirdi hem de bir akrabanin yanina gitmeye gerek kalmadan, tek baslarina baska sehirlere giderek. Iste oldurulen gencecik Kurd kizlarinin bekledigi de boylesine kucucuk bir yardim. Ben yasadigin ikilemi cok iyi anliyorum, cunku o mesaji yazarken ben de ilk kez "Kurdlere verilen bir cezaya' sevindim. HeK ornek vermis Ahmet Turk'u. Ahmet Turk, DTP, PKK, diger Kurd orgutleri bu konuda 'uc maymunu' oynamayi tercih edip, beylik laflar ederken benim elimde 'en agir ceza' uygulayan TC mahkemelerinden baska arac yok bu sacmaligi durdurabilmek icin. Kurd kizlarinin da beklemeye zamani yok. Yani eninde sonunda herkes bir sekilde secim yapmak zorunda, kiliflara sarilmadan. Ben secimimi bu genc kizlarimizin, gonca gullerimizin olmemesinden yana kullaniyorum. Cunku onlarin olumu benim icimi cok daha fazla acitiyor. Sevgiyle kalin, Hanife