Kek Heca, Dayatılanın Genelkurmay konsepti olduğu konusunda hemfikiriz. Aslında İmralı işin bahanesi. Kürdistan adına çabaladıkları yalanına saklanan siyaset lordları imtiyazlarının devam etmesi için kendilerini emziren devlete İmralı olmadan da hizmet vermeye eğilimlidirler. Hatta İmralı'dan daha düşkündürler. Yarın İmralı ortadan kalkarsa devlete merbut oldukları çok daha açık hale gelir. İmralı'nın devlete karşı şiddeti yüksek dozda sürdürdüğü dönemlerde bu tatlı su tayfasının çoğu İmralı karşıtıydı. Ancak İmralı-genelkurmay ittifakı aleniyet kazandıktan sonradırki İmralı'da "hikmet" keşfedip devlet yanlılıklarını İmralı bahanesine sarmaladılar ve işbirlikçiliklerini pervasızca oynamaya başladılar. Bunlar İmralı çizgisine gitmedi. İmralı bunların düşkün düzeyini kabullendi. Konsensüse temellik eden hepsinin işbirlikçilik yapmaktaki ortak mefaatlerdir. İşbirlikçilik aynı zamanda hepsinin ortak özellikleri olmak durumundadır. Çalıcı çırpıcı tayfadan da epey isim aynı blokta arzı endam ediyor. Anlaşılan T.C. Fransa'ya verdiği yeni tavizler karşılığında 1920 Ankara Antlaşması'na riayeti sağladı. Kürdistan'ın parçalanmasında dayanak görevi gören ve Lozan'a ilham kaynağı olan lanetli 1920 Ankara Türk-Fransız antlaşması mucibince fransızların söz sahibi haline geldikleri demiryolu 1925 direnmesinin bastırılması için askeri kullanıma açılmış ve türklerin asker sevkiyatı güvenli bir şekilde sağlanmıştı. O dönemde Suriyede manda yönetimi vardı. Parçalanan Kürdistan'ın Güneybatısı fransızların igalindeydi. Güneybatı kürtlerinin bugün 500 bini aşan sayıda kimliksiz ve nüfus kayıtsız olarak hiçbir insani haktan yararlanamaz konumda bulundurulmalarının sebebi ve suçlusu fransızlardır. Fransa, kürtlerin topraklarını parçalayıp işgal etmekle kalmamış, kürtlere kendi topraklarında vatandaşlık haklarından yararlanmalarını bile çok görmüş bir devlet olması gerçeği karşısında yeryüzünün en barbarca politikasının uygulayıcısıdır. Fransa'nın Kürdistan politikası Türkiye, İran ve Irak'ınkinden daha inkarcı ve acımasızdır. Bugün gazete ilanları aracılığıyla işgalci askerleri taşıyan trenler yürütülüyor. Kürtleri canevinden vurmak için. Tren kondüktörlüğüne Kendal Nezan'la Öcalan tayin olunmuşlar. Diğer imzacılar da ikbal beklentisiyle arkalarına takılmış yolcuları anımsatıyor. Hepsi aynı yöne seyahat ediyorlar. Tıpkı 1925 yılında Kürdistana'a yürütülen tenkil ve tehcir trenleri gibi. Bugünküler, kardeşlerinin celladı olmayı marifet sayan İstiklal Mahkemesi Yargıcı Kel Ali Saip'in ihanet cübbesini siyaset adına giyen lokmacı takımıdır. Bir şeyi unutuyorlar. Kürt kanına bulanmış lokmalar aslında zokadır ve yutmaya çalışanların boğazını yırtacaktır. Kürtlerin talihsizliği, bu tür düşkünlere en az onlar kadar düşkünlük göstermiş olanların karşı çıkma gösterisine ihtiyaç duymakta oluşlarıdır. Siyaset dürüst bir iştir. Eli temiz insanlarca sürdürülmelidir. Kuzey'de yurtseverlere karşı sokak infazları çeteler tarafından sürek avı mantığıyla acımasızca sürdürülürken utanmadan gidip soykırımcı ve tehcirci orduya üstelik para ödeyerek askerlik yapacak evsafta olanların yurtseverlikten dem vurmaları ihaneti güçlendirmekten başka hiçbir işe yaramaz. Bari böyleleri edep edip böylesi anlarda ahkam kesmekten kendilerini alıkoyabilseler demekten kendimi alamıyorum. Ben ne söylersem söyleyeyim utanmayacaklarını, hatta fırsat bulurlarsa gelip buralarda efelenmeye kalkışacaklarını biliyorum. Birileri yurtdışındayken ve de en olgun ve bilinçli döneminde T.C.ye paralı askerlik yapmayı sindirebilmişse kendisinde utanmadan eser kalmamış demektir. Karadoğan'ı Öcalan'mı askerliğe zorladıki Öcalan'dan fazla yurtseverliği tuttu demek hepimizin sorumluluğudur. Aslında ikisi de aynı maya. Yurtseverlikten en son konuşması gerekenler genelkurmaya bir şekilde hizmet verenlerdir. Al birini çal ötekine. Ha Öcalan ha Karadoğan. Biri sivil hizmetli ekmeği devletten geliyor, diğeri devlete para vererek soykırımcı ordunun üniformasıyla şereflenmiş. Kürtlerin hukuku ise böylesine pespaye politika bezirganlarının tezgahına emtia olmuş alıcı bekliyor. Hürmetlerimle.