Direkt zum Inhalt

bê miradî

bê miradî

bi sewta sivik
dev kenî
marê res ji holê dikisîyan
axaftin a ku ji dil dihat
ji kefxwesyê
diltenikî u bal sivikîyê

Kocberî bu dem
zozanên welatê me
li ber belekê berfê
dirêjahî
u xemgîn
di gengesîyêde
bi pevcun
ji xwe dur diket

dem berjewendî bu
fikr kesayetîyde dima
teq u req a tifinga
u lule a sar
li ser milê ku
ji xwe xeyîdî bu
dilsar

agir bi xwe dixist
qîrin bi zarokên xwe
di ken a rureste
rom u tu dibun babet
tu ji min, mêrxas
rum jî tollaz bu

zozanên rengîn
col u cîyayên bê mirad
di bin deste zorkerde dinalîya
u
merxasî jî zarok bu
pismamî li ser zagon a esîrî dilivîya
wek tavîyêk baharê
dihat u derbaz dibu
li ser cîyayê gohazêrîn mij dima
di dilek te jî
saxên qet qetî

kal a ku li ser dil e xortanî cedibu
dicu dayik a xwe ditît
karên xezalan
kusîyên bejî
u beqên gola

welatê min jî di hesret a teda
kur dibu
dikalîya
dihat ziman

di bin ezmanê saîde stêrkên sewledar
u hîv a zerî
axîn dikisand
ji dil sariyê
miradnedîyê.

bervarto

Neuen Kommentar schreiben

Der Inhalt dieses Feldes wird nicht öffentlich zugänglich angezeigt.
CAPTCHA This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.