sAYIN ONBIRINCI KOY SAKINI Oncelikle Güneyin nerdeyse tamamini gezdim. Kerkük ve halepce dahil. Ilk kez özgürlügün ne demek oldugunu somut olarak gördüm. Sizin anlatiginiziz tamamen tersi orada kurd olmanin avantajlarini yasadim. Helew kuzeyli bir kurd olarak sürekli onure edildim ve saygi gördüm. Elbete burada Süleymaniyenin özel bir yeri var. Bunun nedenide saadam sadece buraya yatirim yapmis. Modern ve gelismis. Ayni sekilde Halepce oldukca geri ve henüz yatirimlardan nasibini almamis. Egitime gelince kendi gercekligi icinde gelismeye devam ediyor. Cöp konusuna gelince fazla bir anormalik görmedin. Belki söylediklerin henüz kurdistanimiza baglanmamis olan Kerkükte gecerli olabilir. Uc kere gittigim bu kente gercekten kargasa hakim. Bir diger konu ise Kurdistanin zenginligi halka yansiyor ve hizli bir sekilde imar ediliyor. Köprüler, yollar , alt gecitler ve havaalanlari yapiliyor. Hewlerin merkezinde yapilan ve 14. bin metre karelik bir alana sahip Sami Abdurahman parki cok az ülkede görülebilecek bir güzellikte. Demokrasi alanindaki gelismeler gözle görülür bir sekilde kendini insa ediyor. Iktidar kadar muhalefete güclenip gelisiyor. Kurdistanda gördügüm bir diger güzellikte güven ve dürüstlük. Birbirlerine karsi hitap sekilleri. Orada en cok duyacagin kelime" SERCAVEMIN" dir. Evet bu güzzelikleri siralamak olanakli. Yeterki ferdi olaylardan yola cikip genellemeler yapmiyalim. HER TEYREK LI GEL REFÊ XWE.