[b]Kerkuk sorununda, Barzani nin atakları hep setlendi ve giderek yalnızlaştırıldı. Bunun içindir ki; esas alınması gereken milli bir duruşta sebatla direnebilmek. Tavizsiz bir açılımla Kürd Millet meselesini gündemde sıcak tutmaktır. Kuzey bu konuda zaten düşürülmüş. Bir tek umud vadeden güneyin kazanılmış haklarını ve mevzilerini sahiplenmek belki de kısa vadede en dogru olandır.[/b] Kek Heca, Güney'in karşı karşıya bulunduğu, çoğu da kendi yetmezliklerinin yol açtığı iktidar parçalanmasından ve tabiiki güç kaybından kaynaklanan zorluklar senin yukarda izah ettiğin kadar anlamlı izah edilemezdi. Kritiğe egemen olan diplomatik üslup da cabası. Üç paragraflık tesbitin Güney'in doğru fotografıdır. çoğumuz bu berraklıkta karşımızda duran gerçeği senin ölçeğinde doğru yansıtabilmek için sayfalar dolusu yazsak belki de başaramazdık. Eline, yüreğine sağlık. Güney'li iktidar gruplarının kendi konumlarını muhafaza kaygısından kaynaklanan Kerkuk konusundaki ikircikli tavırları doğal olarak iç çekişmeyi ve kürtlerin ölüm-kalım meselesi haline geldiği açıkça görülen Kerkuk konusunda yekdiğerine şantaj sonucunu doğurunca kürtlerin Kerkuk'le ilgili avantajlı konumu sekteye uğramakla kalmadı, Xaneqin de işgal tehlikesiyle karşılaştı. Arap kardeş, türk ağabey... Ax lımın! Ya Kak Mesud'un kardeşleri, ağabeyleri? Neredeler? 40 milyon kürdün her birinin ben bugün Mes'ud um, Xaneqin kardeşim, Kerkuk ağabeyimdir diye ayağa kalkmalıdır. Kayıtsız kalmamız halinde milletçe bir daha ayağa kalkmamamız riski çoktan kapıya dayanmış bekliyor. Selam ve saygılar.