Ben ilk önce Rudaw çalışanlarını ve finans edenleri bu girişimlerinden dolayı tebrik ediyorum.
Diaspora Kürdlerinin Kürdçe yayınlanan gazete ve dergilere ihtiyaçları var.
Avrupa'da yaşıyan en küçük etnik grupların elinde dahi kendi anadillerinden birden fazla gazete ve dergi var
Milyonlara varan bir Kürd kitlesi Avrupa'da yaşıyor.
Hâlâ elimizde günlük Kürdçe bir gazete yok.
Haftalık Rudaw gazetesi belli bir boşluğu dolduracak.
En azında Diaspora Kürdleri haftada bir günde olsa Kürdçe'nin farklı iki lehçesinden yayın yapan Rudaw'ı okuyacaklar.
Geçmişte “Peyama Kurd“ gazetesi çıkıyordu.
Ben bir okuyucu olarak gönlüm Peyama Kurd'un faaliyetlerini sürdürmesinden yanaydı. Peyama Kurd'un benim kaldığım şehrin bir gazete bayisine gelmesi için düzenli olarak satın aldım ve çevremde tanıdığım kişileri bu yönde teşfik ettim.
Peyama Kurd yayınlarına son verene kadar hep kaldığım şehre haftada bir mêvan oldu.
Şimdi Rudaw yayın faaliyetine başladı.
Ben bugün hemen kaldığım şehrin merkezi garına giderek gazete satıcısından “Rudaw“ı sordum.
Gazete satıcısı kadın bana tuhaf tuhaf bakmaya başladı.
Sanki “Rudaw“ı hiç duymamış gibi bir tavır içindeydi.
Söz konusu gazete bayisinden binlerce yabancı basın satılıyor.
Kadın basın içinde kaybolmuştu.
Ben bayana “ Yeni yayın hayatına başlayan Kürdçe Rudaw adlı bir gazete“diyerek biraz daha bilgi vermeye başladım.
Arkamda kuyrukta uzadıkca uzamaya başladı.
Kadın hemen arkasına döndü ve Türk gazetelerinin bulunduğu rayonda “Rudaw“ı aramaya başladı. Bu arada kendi kendisine yada bana “yeni çıkanın Türk gazetesi olduğunu sanıyordum“ demeye başladı.
Ve bu arada “Rudaw“ın bir nushasını çıkardı ve bana uzatmaya başladı.
“Evet aradığım gazete bu“ dedim. Satıcı bana “bu gazete Kürdçe mi? Diye sormaya başladı.
“Evet Kürdçedir“ dedim.
Yine bu arada kadın “Özgür Politika“yi gösterek “buda Kürdçe mi?“
“Hayır“ dedim.
Ve ekledim “Kürdler tarafından Türkçe çıkarılan bir gazete“ dedim.
Kadının kafası daha da karışmaya başladı.
Arkamda kuyruk gittikçe uzanmaya başlamıştı.
Gazetenin parasını verdim ve kendimi kuyruğun dışına atım.
Bu arada bir yandan gazeteyi karıştırıyorum, diğer yandan bazı arkadaşlara telefon ederek “Rudaw“ adlı bir Kürdçe gazetenin bayiye geldiğini ve satın almaları gerektiğini
Söyledim.
Çünkü, eğer gazete satın alınmasa belli bir dönem sonra gelmez.
Bu konuda daha önce kötü bir tecrubem olmuştu.
“Rudaw“ı alır almaz başyazı dahil olmak üzere bir çok haber ve söyleşiyi okudum. Güzel bir girişim.
Emektarlarının ellerine sağlık.
Bir sayıdan itibaren bir gazeteyi değerlendirmek çok zor.
Bir kaç sayı çıktıktan sonra rahat değerlendirme şansım olacak.
Ayrıca Güney Kürdistan seçimleri gündemde olduğundan dolayı Rudaw'ın duruşunu daha net değerlendirme şansımız olacak.
Umut ederimki “Rudaw“ çok renkli, çok sesli bir gazete olur.
Herkesin kendisini ifade edebileceği bir zemin. Gazetenin tanıtım yazısında “ulusal“ olma olayına dikkat çekiliyor.
Evet Kürdler farklılıklarını “Rudaw“a taşıyarak Günlük bir gazete haline getirebilirler.
Niçin olmasın?
Birde “Rudaw“da Dimilice makale ve haberlerede yer verilse iyi olur.
Ulusallık birazda burada geçiyor.
Bu sayıda çok yoğun söyleşi ve baş yazı hariç hiç makale yoktu.(Kurmanci bölümünde)
Burada bir balans kurulsa iyi olur.
Rudaw tu bixêr hatî

Mikail Canpolat