30 yıldan fazla bir zamandır, Kürdistan'da kirli bir savaş sürmektedir.
Kirli denmesinin nedeni bu savaşın Türk sömürgeci sistemi ve onun Kürdistan halkı adına yarattığı ihanet odağının kendi arasında karşılıklı-danışıklı sürmesinden ileri gelmektedir.
İhanet odağının resmi açıklamalarına göre kendi içinde 15 bin Kürd gencini içinfazlar yoluyla katlettiğidir.
Yine resmi açıklamalara göre Türk sömürgeci sistemi de, 17 bin Kürd'ü kaybederek yok ettiğidir.
Bu güne kadar her iki tarafın katlettiklerinin yeri bile bilinmiyordu.
Bir mezarları bile yoktu.
Çoğu aile kayıplarının yaşayıp yaşamadığını bile bilmemektedir. Gözleri kapıda yakınlarının içeri ha girdi, girecek umuduyla beklemektedirler.
Onlar, bekliye dursun bir itirafcının açıklamları sonrası Türk sömürgeci sistemin asitli ölüm kuyuları ortaya çıktı.
Ya ihanet odağın Beka'daki ve Kürdistan'ın dörtbir yanında taşaltı ettiklerin yerini kim söylecektir?
Ölüm koyuları açılmaya başlandı.
Faali meçhullere yazılan insanlarımıza ait parçalar yerden fışkırıyor.
Kürdler, dili tutulmuş bir vaziyete sadece seyretmekle yetiniyor.
Sanki olağan bir şeymiş gibi bakıp duruyor.
Zamanla kanıksanıp, unutulup giden daha nice kayıplarımıza ekleneceğe benziyor.
Bu vurdum duymazlık niye?
Bu millet, aklını mı yittirdi?
Direnç reflekslerini mi yitirdi?
Gerçeğe bakılırsa, bir yerde öyledir.
Yaşanan bu vurdum duymazlık; otuz yıldır süren karşılıklı-danışıklı kirli savaşın topluma aşıladığı ruh halinin sonucudur.
Başından beri kotlar böyle yerleştirildi.
Kürd milli dinamikleri ya bınkevir edildi, ya da sindirilerek devredışı bırakıldı.
Kişiye bağlı bir müritler ordusu yarattıldı.
Millet duygusu yok edildi.
Onun yerine putlaştırılan kişi monte edildi.
Ölüm kuyularından fışkıran Kürd'ün kılı, kemikleri, kafatasları onları ilgilendirmiyor.
Onları ilgilendiren onları bu psikolojiye sokan İmralı mükimin kaşınan orası, şurası oluyor.
Kürdler suskun.
Bir millet düşünün ki, asitli ölüm kuyularında eritilen insanlarının yerden fışkıran parçalarına sahiplenmesin...
Ortaya çıkıp yeri göğü inletmesin...
Sessini dünya insanlığına duyurmasın...
Uğradığı bu soykırımı, daha öncekiler gibi unutmuşluğu havale etsin...
Bir milletin ölümünün resmidir bu...!!!
Fakat bu benim tanıdığım Kürd milleti olamaz.
Benim milletim ölülereine karşı vurdum-duymaz olamaz.
Şehitlerine nasıl sahiplendiğini dostta, düşmanda bilir.
Ölümüne sahiplenmiştir şehitlerine.
Peki bu günkü suskunluk niye?
Bu vurdum-duymazlık niye?
Biliniyor...!!!
Konuşması gereken Kürd yurtsever güçleri devredışı edilmiştir. İradesizleştirilmişlerdir....!!!
Şu an saha da olan ihanet güçleri ise, bu işin suç ortaklarıdır.
Bu işin mimarları, aktör ve figüranlarıdırlar.
Onlar, suçludur.
Kürd milletinin katilleridir.
Cezasız kalmıyacaklardır...!!!
Türk sömürgeci sistemin gücünüde arkalıyarak işledikleri suçların hesabını vermekten şu an kendilerini kurtarabilirler.
Ama tarih yaşanan an değildir.
Uzun bir geçmişi olduğu gibi, uzun bir gelecekte olacaktır.
Kürd milletine karşı işlenen bu insanlıkdışı soykırımın hesabı bir gün mutlaka kendilerinden sorulacaktır.
Hiç kimse işlediği suçların hesabını vermekten kendini kurtaramıyacaktır.
Ya bu eserde pay sahibi olupta şu an daha hala Kürdkıranlığı, “özgürlük hareketi“ olarak değerlendirip, “geçmişimizdir“ diyenler, “ajanlaşmış yapı ve bireylere şiddetle yönelme“yi olumlıyanlar, “kurşuna adres sorulmaz heval“ deyipte daha hala ortalıkta çaka satan ucubelere ne denmeli?
Ya beyni rehin alınmış sözde aydın yazar çizerlerin, yurtsever Kürd aydın ve politıkacıların ölüm emrini veren, infaz timlerini seferber eden ihanet şurekasını hala “Kürt gücü“ olarak bizlere satmaya kalkanlara ne denmeli?
Gerçekten ne denmeli?
Yarattığınız ve desteklediğiniz eserinizle ne kadar böbürlenirseniz haklısınız(!)
Bu milletin ortak tarihi hafızası dumura uğramışken ne kadar umursamazlık etsenizde haklısınız(!)
Gün ola devran döne....?!!!

19 Mart 2009