Bazen insana bir bela bulaştımı,mussallat oldumu,kurtuluş kolayı olmuyor.Yakamdan tutup , canımı alırcasına kendisini dayatan birinden kurtuluş zor biraz.Okyanusun karanlık suları üzerinde yakama yapışmış « senin kuşak ödlek bir kuşak »demesin mi, tepem attı,uykumu kıtır kıtır kesti.Yediğim lokmalarda tat yoktu. « ödlek takımı ».
Böyle toptan,toz-duman karışımı bir suçlama kolayı yutulmuyor.Elbette benim kuşağın çelik yüreklileri,yiğitleri vardı. « Bizi biribirimize düşman ettiniz ,bizi biribirimizden nefret ettirdiniz »diyor,suçlamaların ardı arkası kesilmiyordu.Arabada bir kılasik dinleyeyim dedim.Genç bir Kürd delikanlısı sevgilisine göz koyan amcasına çağrısı,kulamı, « Apo ben gencim sen yaşlısın .. »vs.O kulamı çok severim,burnumdan getirdi, « Osman Öcalanda,böyle yaptı »diyince ;tüm sapıkların sorumlusu benmiyim diye bastim isyanı ve kulamı dinlemeye devam ettim. « Korkaklar,önümüzde engel siniz,Kemal Burkay.. Apo »cümlesini duyunca müziği durdurdum ,ardından yaktım sıgarayı.Biraz yumuşadım. « korkuyorlar,kendilerini kelime,felsefe ajitasiyonlarla ayakta tutmaya çalışıyorlar ».Ben sıgara içiyorum, çıt yok benden. « Benim için öl diyor senin kuşak,kendini yak,caddeyi,ananı babanı yak benim için diyor senin.. ».Kulaklarımı tıkyamam tekrar kulama devam X.Xemgin- siyaro.Epey yol gitmiştik,kulağıma sesler geliyor, « On yıdır pislik içindeyiz,halk olarak rencide edildik,kukla olduk »...yalan yok ,soğukta dışarda otururken iki wiski gönderdim ,sıgara bulut bulut.Kolayı değil beladan kurtulmak.Daha sonra,herkes gibi bende uykuya daldım sıcack yatağımda. « madem yorulmuşlar,ayrılmışlar,paslanmışlar,tanınmaz haldeler o zaman susunlar,Osmana bak halen dırdır da dırdır,Apoya ev birde havuz.Ondan sonra,sillahlar teslim edilecek kim karar verecek iki veya beş kişi,lo siz bir ev içinmi Kürd çocuklarını ölüme gönderdiniz,ya bari bizim adımıza konuşmayın ödlekler ».Bu konuşmaları beynimin yedi kat altına işlemiş ki
ter içinde uyandım.Bir ara o na söyledim ben kimsenin avkuatı değilim,beni rahat birak.Ama yakamı bırakmıyor,illah kahır edecek ya.Bir ara sakindi,efendi efendi düşüncelerini söylüyordu,fakat aniden « siz bu gençleri savaştırdınız,ölü,yaralı sakat,caddeler kan barut,cocuklar zındanda,kadınlar tehdit ediliyor,ee şimdi onları bırakıp kaçmak korkaklık değilmi,benim ideolojim bağmsızlıktır diyorsun,Kürt evlatlarını savaş gönderiyorsun,şehit düşüyorlar.Sen ne yapıyorsun ?İdeoloji değiştirdim diyorsun ,korktum demiyorsun,ideoloji değiştirdim,gömlek değilştirdim,çorap değiştirdim.Şehit düşenlere yapılan en büyük kötülük değil mi ?Dağdakilerde sillah biraksın diyorsun,ya siz dağa kuş avlamak içinmi çıktınız, sillahlandınız ?Vallaha siz koruculardan daha berbat bir noktaya gelmişsiniz »dedi ama kendini zor tutuyordu. « her biriniz bir yandan kendinizi korumaya çalışıyorsunuz,bireysel ego nuz için.Düşmanda çocukları topluyor,kadınlar üzerinde pilanlar yapıyor.Yarın,Ukranya,Tayland(kırmızı gömlekliler)gibi olmasın diye.Yanı düşman tepemize bindi binecek ya çekilin,biz yokuz diyin, yok varsanız aha meydan ».Bir ara bu işin iç denklemi ,diş boyutu var,Güney var dedim demez olaydım. « Ya siz Tc ye ABD,Almanı,Fransızı ispiyonlamadınız mı ?Onlarla gizli görüşüyorsun ardından TC ye Almanlar ,Fransızlar bizi savaştırmak istiyor demedinizmi ?Biz sizi çok seviyoruz bunu içimizde çözelim demedinizmi ?Yani siz, bölgedeki ekonomiyi TC ile bölüşeceksiniz batıyı dışlayacaksınız !Bu mu senin kuşağin diplomasisi ve sırları koruyan devlet adamı anlayışı,bu devlatler arası ispiyonculuktur. Ya, İçimizde çözelim de havuzlu bir ev olsun ,İngilizler kötüymüş ,ne kuşak be ».Bizim kuşağın emeği çoktur vardığımız nokta bu anlamda önemlidir demiştim geçenlerde. « Çok önemli,bilmem kaç yıl Türk sol kuyrukculuğu,ucuz enternasyonal kahramanlığı ,bu arada Ruslar Kürt kellesi alıyordu sömürgecilerle birlikte.Çok önemli ,Güney devletcik oluyor,küçük İsrail oluyor diyen kuşağın şakşakcıları,Türkleri ,ekonomik bataktan kurtaran kuşak,Bölgede Türklere toparlanma olanağı sundunuz,Türkleri kurtaran kuşak oldunuz »...
İnsan belanın içine düşe bilir,kendi belasına düştümü çekimez oluyor.Yolda ,evde,uykuda kendi belasından kurtulamıyor.Durum böyle olunca ;içimdeki ben kahramanlaşır,kendini dayatır,gırtlağıma sarılır,içeceğim kahvenin tadı kaçar,uykularım haram olur.İçimdeki benim,
benim kuşağı hoyratca eleştirisi haklılığı veya haksızlığı ayrı bir konu ama yakamı bırakması,her zaman yanımda olmamasını çok isterdim.İçimde o, kafası attımı karşıma diklir,bu gün halsizsin,hastasın demez,pancar gibi kızarır suratı,sekiz ölçeğinde titrek elleri gırtlağımı bulur...
Büyük bela diyorum içimdeki ben'e.O kendisini savunur biliyorum,beni biraz rahat bıraksa,şöyle bir rahat düşünebilme olanağım doğar.Bu savaş sürecek içimdeki o belayla...