Insan bir kac satir yazi okurken dunu ve bugunu kiyaslamadan edemiyor. Dogrusu icim sizlayarak belkide aciyarak okudugum bir kac satirlik ihaneti kabul etme cagrisi beni yillara tasirken, neleri terk ettigimizi nelere karsi durdugumuzu bir an olsun bir filim seridi gibi izledim. Mayamizda ihanet yokken,korkularimiz neden hep IHANET demek ten insan kendini alamiyor. Kavgada havlu atmak olmaz hele hele siyasal bir kavgada asla,lakin havlu atmak bir erdem gibi insanlarimizin önune sunulurken insanlarimizin bunu bile bile lades dercesine kabul etmesi aslinda bizler gibi durdugunu sandigimiz ayni tas tan su bile ictiklerimiz olunca her zaman agir gelmistir. Kurd vatan perverligi yeni bir yol ayriminin esiginde fakat bu yol ayrimi her zamankinden cok farkli,bu kez kendi icimizde bir yol ayrimi söz konusu degil bu yol ayriminda 200 yillik degerlerimizin dusmana tasinmasi söz konusudur. Agir gelen ve insanin yureginin acimasina sebeb budur. Dusununki bir ulusal kurtuluscu,ulsal kurtuluscu oldugundan korkacak ve ulusal hak ve hukukundan geriye adim atacak inkar ve iskale evet diyecek zor gunler zor gunler. Saflari belirlemek haykira bildigimiz kadar haykirmak KURDLERIN MILLET OLMAKTAN DOGAN HAKLARININ SAGLANMADIGI HIC BIR CÖZUM CÖZUM DEGILDIR. Sevgi ve Selamlar