Hocam biraz Gandi, Martin Luther King, Nelson Mandela ve Melcolm X gibi halk önderlerini arastirirsaniz ne demek istedigimi anlarsiniz. Bu insanlarin hepsi hemde iletisimin muazzam gelistigi bu cagimizda degil, örnegin Gandi 1869–1948 yillari arasinda karanligin hüküm sürdügü bir dönemde yasadi ve düsündügünü korkmadan haykirdi. Hatirlarsiniz Gandi'nin ilk eylemi sömürgeci Ingilizlerin kimligini yakmakti. Bu ve buna benzer onlarca cesaretli eylemler. Lütfen internette onun üzerine okuyunuz. Simdi bizimkiler "katir" olsa ve "katir" gibi inatci olsalar, -arkadaslar bu konuyu yeterince acmis- o zaman ben onlara saygi duyarim. Ama gel gör ki bizimkilerin arkasinda 5-6 milyon insan olmasina ragmen korkudan donuna ediyorlar. Benim arkamda 5-6 milyon olsaydi, eger ben Kürdistan'i kisa sürede bagimsizliga kavusturmazsam banada Alan Lezan demesinler. Belki biraz büyük konustum ama simdi laf icabi öyle söylüyorum tabii. Yani demek istedigim, 5-6 milyon insanin bir insanin arkasinda olmasi o insanin dahada büyük sorumluluk duyarak CESARETLI olmasi gerektigini düsünüyorum. TC bizim kim oldugumuzu bilmiyor mu? Her kimki mahlas arkasina saklanarak kendisini gizledigini saniyorsa yaniliyor. Mahlas'in tek güzel yönü kendini serserilerden korumaktir ki, ben örnegin kendi öz ismimle de taniniyorum. Mahlas kullanmamin tek nedeni Kürd ismi olan "Alan Lezan'i kullanmak icindir. Tabii biz öz ismimizi kullanarak burada onunla kimseye kahramanlik taslamiyoruz ama tedbirli olmak önemlidir. Yanlis kahramanliklarda yenilgiye götürecegini belirtmek istiyorum. Biz artik HeK'in deyisiyle "göte göt" dememiz gerektini düsünüyorum. Korkuyu artik yenmeliyiz. Yoksa bu fasit ve despot rejimlerden zor kurtuluruz. Selam ve saygilarimla