Sn. Hasan Dogan, Uc gundur izledigim sahneler karsisinda hele hele o insanlarin acisini, iclerindeki ofkeyi ama hic bir sey yapamamanin o inanilmaz caresizligini gorup de uzulmemek mumkun mu? Ama o sahneleri izlerken surekli "Kurdlerin de basina gelebilir" dusuncesi tuylerimi diken diken yapmaya yetti de artti bile. Bugun hic bir bagimsiz devletin vatandasi savaslar disinda basina boyle bir sey gelebilecegini dusunmez bile ama Kurdler oyle mi? Boyle anlari kadar cok yasadilar ki... ustelik hala yasamayacaklarinin garantisi de yok. O zamanda ister istemez insan Kurdlerin basina gelmemesi ne yapmak gerektigini dusunuyor. Hani hep derler ya, savasta yaninda arkadasi olen insan once sevinirmis olenin kendisi olmadigi icin.. Bu da ayni sey.. Dunya acimasiz, guclunun gucsuzu ezdigi bir yer. Hic kimsenin kendilerini ayni akibetten koruyacak guce sahip olmayan Kurdlerden, baskalarinin savasina mudahil olmasini bekleyemez. Bunu beklemek cok buyuk haksizlik. Yine ayni nedendir ki hayatimin hic bir doneminde Filistinlileri suclamadim ben Kurdlerin yaninda yer almadiklari icin. Tam tersine anlayisla karsiladim hep. Bizlerin de ayni akibete ugramamamiz icin onlarin dusmani bizim dostumuz olmak zorunda. Bu tamamen 'yasama' icgudusu. Kendi yasam mucadelemi birinci siraya koyuyorum diye kimin beni suclamaya hakki var ki? O suclamalar savaslar disinda boyle bir akibete ugrama olasiligi sifir olan bagimsiz ulke vatandaslarina ait olabilir ancak olum kalim savasi veren Kurdlere degil. Sevgiyle kalin, Hanife