Dün ve bügün KÜRDISTANLI bir çocuktum,
tabiatla iç içe,
bogulmus sevince.
Arilarla, kelebeklerle, kuslarla yan yana
yasardim daglarda, mutlu ve özgürce.

Bir gün;
o güne kadar görmedigim,
tanimadigim
adina
“beyaz ölüm“
denilen;
yüzü beyaz,
gözü kalles,
özü kara -
birtakim adamlar kestiler önümü !

kendi yurdumda beni
mahkum ederek ÖLÜMLERE...

Barisi beklerken uzaklardan,
bugün evim barkim
rüyalarim, umutlarim,
her seyim yok edilir en yakindan.!

Ama gik bile demez
adina "beyaz ölüm" denilen
-özü zift gibi karanlIk-
zulmün hâmisi

Bekleyin ve görün!
çikacak bir gün,
bugün degilse yarin!
Bu gözü dönmüs kâtillerden,
acimasizca yaptigi
sessiz ve ruhsuzca seyrettiði
korkunç manzaralarin hesabini soran!

Ey içi ürperenler!!!
icleri hinçla dolan
gözleri kan çanagi olanlar!
Hiç degilse yalvarin, yakarin
olmasin su güzel dünya
sevgisizlikten harâbe, vîran!

Ben dün Kizilderili, Zenci, Japon,
Vietnamli, Afganistanli bir çocuktum.
Bugün Çeçenistanli, Filistinli ve

KÜRDISTANLI BIR COCUGUM

Ey insanlik!!
ben öleyim sizin için!
Sizlerse seyredin içiniz sIzlamadan

KILINIZI KIPIRTADMADAN

Merak etmeyin ve sormayin, niçin?
eger hakkinizsa, hak ediyorsaniz
ben yok olayim tek,
Siz var olun!
Siz sag olun!...

ben bugün ibo mahir deniz öcalan
yarin ...baska bir seyimmmmmmm ...

silvan FARQINI