Ana içeriğe atla
dün bu saatlerde
HeK hocamin"biraktigimiz yerden devam"baslikli yazisi altina kendimce bir seyler yazarken,
söylesi bir baslik atmistim.
"İnandığın gibi yaşamazsan, yaşadığına inanırsın.."
fakat nedenini tam anlayamadigim teknik bir arizadan dolayi
bilgisayarim gribe yakalandi.
bugün onu hemen acile kaldirdim.
simdi üzerlerinize afiyet biraz hapsuruyor olsada,iyi gibi.
her seye yorum yetistiremesemde ,her seyi okuyan, takip eden biriyim.
su semere yüklenen hasanin İktidarın köpekleri yazisini okurken,
salaha "Köpeğe gem vurma, kendisini at sanır"deyimini hatirlatirken
dün bu saatlere dönmek istiyorum.
hocam,
laf anlamaz söz dinlemez biri oldugum malumunuz.
söküp söküp atamadigim sevdamin pesinde kosarken
inadigim düs benim,can benim ,size ne demek istemiyorum.
dogrulari en yalin haliylen yazan can,yasanilanlari isimlendirirken
varmi ötesi berisi be hocam.
sözüm meclisten disari
bazi müphem kisiliklerin bir o yana bir buyana kivirtip durmalari bir yanada
"arif"duran halleri buraya düsünce
keske sevgili sevgili can gibi bariz,anonim gibi öfkeli biri olabilseydim.
"Arif" gibi gözüken arifelerden bir cogunun,
kaygan camurlu bir yolda eteklerini toplayarak yürümeleri
bana günaha düsmeden önce günahlarindan sakinan halleri gibi duruyor.
bir defa,iki defa.... günaha düstükten sonra,
artik aldiris etmeden onun(bokun)ortasinda yürümeye baslamalari
size neyi animsatir bilemem
ama benim nezlimde
sizin onlari isimlendirdiginiz ama su an aklima gelmeyen
fakat manukyani animsatan deyiminiz gibi degillermi.
hürmetler
dun? dun bu gundur(yani simdi), yarin ise; yine bu gundur !