ROJEVA NÊROMÊ

Israîl li hundurê çavên wan Erebên qûnreş nerî û êrişkir ser Filîstîna bê xwedî. Ev serê panzdeh rojan e ku Israîl him ji hewa û him jî ji erdê de Gazzeyê bombebaran dike. Dor hefsed kesî hatin kuştin û du hezar û pênsed-sê hezar kes jî birînin. Warewara zarokan û hewar hewara dayikan di erşê xwedê re derdikeve, lê hezar mixabin deng ji wan Erebên genî, tûle û netiştik dernakeve. Zilamên wan ketine bin dawên jinên xwe; xwe di bin dawên wan de wesartinin, jinan jî derî û şibake li ser wan girtine û qifilandine. Yanî, cilika benamûsîyê kişandine serê xwe.

Hêvî dikim ji rebbê jor, hûn ê di benamûsîya xwe de bigevizin û ev qewmê bê kesayet dê ji ser rûyê erdê biqelihe!

Gava mere li nexşeyê dinere, erda Israîl di nava wan Erebên bêar de mîna serkula kerê tê xuyakirin. Bi gotinek din; nexşe axur e, di hundurê axur de bîstûsê-çar ker (Ereb) û li ber bêvilên wan keran ji serkulek (Israîl)... de îja bala xwe bi van ehmeq û bizdonekanan de, ji serkula xwe ditirsin û newêrin serkula xwe di bin nigên xwe de mîna tûtina Xursîyan hûrhûrî bikin.

Gelo çima deng ji wan şêx û bedlan dernakeve?

Çima bi wan fîstanên spî wan gewdeyên xwe, wan laşên xwe yî qirêj û gemarî vedişêrin?

Çima bi rîh û simbêl digerin?

Çima xwe sinet dikin? Bi gotinek din, çima di ber de jênakin?

Ma qey mêranî tenê repkirine?

Ma qey mêranî tenê sincirandine?

Ma qey mêranî tenê bi kerkî ajotina nav nivînên jinê ye?

Ehmeqno!

Minafiqno!

Tirsonekno!

Genîno!

Serişkno!

Jinbixelkêmano!

Barûteno!

Mêranî, ne rojê pênç caran kirina nimêjê ye jî...

Mêranî, ne bircîhiştina mehekê ye jî...

Mêranî, ne destvegirtina li hemberî xwedê û duayên bi derewa ye jî...

Mêranî, ne hecîtî, ne sofîtî, ne şêxtî û ne meletî ye jî...

Jixwe hûn giş şêx û sofî ne...

Jixwe gava hûn ji dawên dêyen xwe dikevin hecîtîya we pejirandîye...

Ey misilmanên ehmeq, her sal weke kerîyên pez, ji her çar alîyên dinyê hûn revîrevî berê xwe didin mala xwedê, Mekke û Medînê, Siûdî Erebîstanê, nav wan Erebên fahş û nebaş, li wir ji mehekê hûn li ser sutuyên hev siwar dibin û malikê li hev xera dikin ji bo hecîtiyê û talîya talî jî, hecîtîya we jî nayê hiş û aqilê we rojek werê.

Ka, ez ê çawa ji qeşmer û teresên weke we re bibêm hecî!..

Ka ez ê çawa ji minafiqên weke we re bibêm misilman!..

Ka ez ê çawa ji hacûcên weke we re bibêm însan!..

Ka ez ê çawa bi we bawer bibim û bi dewla we xwe bera bîrê bidim ey terkîînsan!..

Ez Israîl pîroz dikim!

Çima pîroz dikim?

Rastîya Erebên fahş û ne baş raxist pêş çavên me tevdan!

Durûtîya Erebên ne rast li her çar perçên dinyê belavkirin!

Teresîya Erebên tirsonek û ji sîya xwe bizdonek, dîyarî her şeş qiteyan kirin!

Hemwelatî-Niştemanî!

Dewleta Tirko disa xwar nav nigên Milko!

Belê hevalno, weldiznê mezin serokwezîr Erdogan, bi serbilindî derket hember çapemenîyê û mizgînî da gelê xwe: Wek hûn dizanin hemwelatîya helbestvanê hêja û nemir emirqutîyê Nazim Hikmet jê hatibû stendin. Ez bikutim ser ewên ku Nazimê min ji welêt qewirandibûn û wî ji hemwelatîyê derxistibûn. Ez ê îro li pêş çavên we di jinên we... Biborin, biborin!.. Ez ê îro li pêş çavên we hemûyan hemwelatîya Nazimê xwe lê vegerînim û heşayî hizûra we, wî bajom ser dê û jinên meznên xwe! Heta hetayê tu Tirk e û tu li me hemûyan pîroz be!

Li dû vê daxwîyanîya Qolo, min serê xwe danî ser bahlîfa xwe û ketim xewê. Ketim xewê, ketim xewê...

Ketim xewa zilm û zorê...

Raketim...

Yekcar min serê xwe rakir,

Nazim li hundurê çavên min mêze dikir;

Go Ey Faruqê Devliken!

Tirk çima xwe dikin qeşmer?

Zindî safî bûn ma mirî!

Ne ku ez rabim ji gora xwe yî bê xwedî,

Ez ê Erdogan bibim paş derî

Û lê swarimê wek kerê mala Hinî.

Dûre jî, bijdînim hêkên gunê wî,

Bi şerefa Bulent Ersoy, mêranî jî dê lê here gilî...

Benden soylemesî ezbenî!

08/01/09-Mêrdîn