Düşünüyorum,aslında yazmasamda olacak.Hani nehir kenarındasınız,elinizde ince uzun bir dal var ve onunla akıp giden suyun üzerine birşeyler yazıyorsunuz.Belkide kimsenin yazdığınızı okumasını istemiyorsunuz yada zaten olmayacak bir dua misali kendinizle dalga geçiyorsunuzdur.Öyle inanıyorum ki bizim forumlara yazdığımız yazılar da öyledir.Hergün akıp giden fikir akıntıları içinde yok olup gidiyor.

Biz yani bu foruma katılanlar zaten Kurd ve Kurdistan sorununu kendi sorunu gibi gören ve ona bir çözüm bulmaya çalışan insanlardır.Yazdığımız yazılar yada öne sürdüğümüz düşünceler sadece biribirimizin varolan düşünce ve inancını biraz daha süslemek içindir belki.Yoksa kurd olup da kendini kurd hissetmeyen veya kudlerin maruz kaldığı yokedilme çabalarını görmezden gelen haysiyet fukaralarını kazanabileceğimizi hiç zannetmiyorum.İşte bu yüzdendirki kendi kendimize gelin-güvey oluyoruz ve didişmelere dönen bu cebelleşmelerden birşey çıkmıyor ortaya.

Düşünceyle uğraşmayı da aşarak örgütlü bir güç haline gelen parti ve kurumlarımız da başka bir alem ne yazıkki.Gücü yerinde olan partimiz, yolunu yordamını şaşırmış,kendi yarattığı yavrusunu yemeye başlamıştır.Az da olsa kulağa hoş gelen,elde edilebilir hedefleri olanların da malesef gücü yok,yarattıkları bir gravitasyon yada bir çekim alanı yok.Eskiden bağımsız Kurdistan hedefinden direk sözeden biri çıksaydı insanüstü bir yaratık diye değerlendirilirdi oysa şimdi bunu net bir şekilde dillendiren bir sürü kurd yurtseveri ortaya çıkıyor onları duyan bile olmuyor.Kimsenin Adrenalininde herhangi bir yükselme olmuyor nedense?

Biz de evrenin parçası olduğumuza göre,onun kurallarına tabi olan davranışlar sergileriz.Hani enerji birikimi diye bir kural var, belli bir birikimden sonra patlama yapar ve enerjisini böylece boşaltmış olur.Sonra belli bir süre beklemeye başlar sakin bir bekleyiş olur bu.Korkarım kurdlerin enrji boşalması PKK aracılığıyla oldu ve boşa gitti gibime geliyor.İnşallah yanılıyorumdur.Bir başka bahara kalsın istemiyorum özgürlük düşümüzün.Onu tadmak,mürüvetini görmek istiyorum.

Ben türk jandarmasının gözlerindeki düşmanlığı daha çocukluğumda gördüm.Daha onlara eyvallah ettiğimiz dönemdi üstelik.Aramızda bize yabancı yaratıklar gibi geziyorlardı ve organizmaya zarar veren yabancı mikroplar misali aramızdan atılması gerketiğini hep hissederek büyüdük.Onun içindir ki onlara atılan kurşunlar içimizde bir sevgi hezeyanı yarattı ve o bizi sarhoş eden başkaldırının selinde akıp gittik.Böyle bir gücün bizi hayal deryasına akıtıp yokedeceğini nereden bilebilirdik?Şimdi balıklar gibi akıntının tersine yüzerek tekrar kaynağa dönmemiz gerekecek.Ne yapalım biz kurdlerin payına da bu kısır döngü düşmüş. Belki de bu didinmeler bizi geleceğin en güçlü halkı yapacaktır.

Yeni yol,yeni yöntem arayanları asla küçümsemiyorum ama forumlardan bir örgüt çıkacağına pek ihtimal vermiyorum zaten uluorta olacak bir iş değil.Ondan önce mevcut eksikliklerimizi tamamlamamız gerekiyor.Bir millet olmanın gereklerini yerine getirmeliyiz.Milletlere reva görülen hak hukuku istiyoruz tabi, ama buna layık olduğumuzu da göstermeliyiz.Birlik beraberlik yolunu öğrenmeliyiz.Dilimizi geliştirmeliyiz ki ilerde eğitimimizi orjinal dilimizle yapalım.Dünya işlerini onunla çekip çevirelim.Bu gezegende kendi renklerimizle yerimizi alalım.Bağımsız Kurdistana sahip çıkacak donanımı önceden tamamlamak için birşeyler yapmalıyız.Yoksa isteklerimiz“Anadilimizde eğitim istiyoruz“deyip o isteklerle ilgili hiçbir çalışma yapmayan samimiyetsizlere banzeriz.Neyse şimdilik bu kadar,sonra başınızı ağırtmaya devam edeceğim.

Biminın dı xér u xweşiyé de.