Kendimi hiç kimsenin yerine koyma imkanım yok.. Ayrıca koysam dahi ne yazar. O, duygular, o ruyaları histemmeyeceğim. Bu bir realite. Birey olarak aynı şeyleri tekrar tekrar yaşasam dahi her seferinde "aynı şey" farklı olabiliyor.. Bu anlamda ben kendimi bir genç kızın yerine koyamam.. Zaten sorun bundan daha derin ve karmaşık. Aslında bir yerde ortak bir zemin bulmuş durumdayız. Çaresizlikten Kürdler devlete sığınıyor.. Çaresizlikten Kürd kadını Türk hukukuna.. Kürdler alternatif olamıyor.. Bu konularda haklısın.. Türk sömürgeci hukuku bizim çaresizliğimizin çaresi olmuş durumdadır.. Bu çaresizliği kırmak lazım. Benim sorunumda burada yatıyor.. Selamlar Kajin