Rizgarî Online/Habertaraf com yazarlarından Necmettin Evci köşesinde yazdığı makalede Türk devletinin PKK´yi elinin altında bulundurduğu ve “Özellikle ABD’nin Irak’a girmesi ile PKK’nın varlığı Türkiye için hayati bir gerekçeye dönüşmüştür. O günden sonra bu örgüt, doğrudan Türkiye’nin siyasi atraksiyonlarına hizmet zemini hazırlayan bir unsura dönüşmüş, başka bir ifadeyle Türkiye’nin siyasi amaçlarına hizmet etmiştir. Herhangi bir nedenle Irak’a girmemiz gerektiğinde bu gerekçe her an için el altında tutuldu.” İddiası yer aldı. Evci´nin yazısından bazı bölümleri olduğu gibi aktarıyoruz…

“Işte yine söylüyorum. PKK zaten bir kurgu idi. İpi baştan beri devletin elinde idi ve istendiği gibi yönetiliyordu. Bu görüşlerimi paylaştığım dostlarım bana haklı olarak “Ne yani” diyorlardı, “devlet bile bile onca insanımızın ölümlerine ve şehadetlerine göz mü yumuyor?” veya “iyi de devletin bu işten çıkarı ne olabilir?” türünden saf, sığ sorular soruyorlardı. Bunların içinde şimdi söylediğimde şaşıracağınız anlı şanlı gazeteciler, bürokratlar, milletvekilleri vardı. Şimdi onlara verdiğim uzun, şaşırtıcı cevapları burada anlatacak değilim. Ama bir iki hususa değinmeden de edemeyeceğim. Hiç olmasa bu sözler kayıtlara geçsin.

Şunu da belirteyim ki, kimileyin durum tespiti yapmak için söylediğimiz sözler, savunduğumuz düşünceler gibi algılanmaktadır. Böyle algılanması doğru olmaz. Ben hangi amaçla olursa olsun bir tek insanın, bir tek insanımızın burnunun kanamasından yana değilim. Olamam. Hatta bir çocuğun gözyaşlarını dindirmek için bile savaşı göze alabilecek bir tutumu benimserim. Biz yüce peygamberlerden ve Hazreti Ömer gibi adalet timsali yöneticilerden beri süregelen hak ve adalet ekolünün savunucularıyız.

Bu ara nottan sonra devam edebiliriz. Devlet insanlar gibi düşünmez. Sizin yüreğinizi paramparça eden bir olay devleti ırgalamaz bile. Çünkü devletin ne vicdanı, ne kalbi vardır. Devlet farklı bir bünye, işleyişi farklı bir mekanizmadır. O yerine göre çok şefkatli gibi görünür, yerine göre düşünülemeyecek kadar acımasızdır. Devlet, en azından şimdiye kadar hayatımızı birebir etkileyen devlet, acımasızdır. Senin benim gibi sevinmez, duygulanmaz, tasalanmaz. Peki ne yapar? Politika üretir. O politikaların gerçekleşmesi için binlerce, yüzbinlerce insan mı ölecek, umurunda olmaz devletin. Önemli olan politik amaçlarının, stratejik hedeflerinin gerçekleşmesidir. O bakımdan bölgede ve Türkiye genelinde ocaklara ateş düşmüştür, analar ağlamıştır, bu onun için o kadar da önemli değildir. Nasıl olsa çekilen acılar bir iki kuşak, olmadı bir iki nesil sonra unutulur gider! Devlet son tahlilde vardığı yeri, kazanımlarını, elde ettiği yüzyıllık, binyıllık avantajları hesap eder.

Bütün bunlardan sonra neden PKK terörü örgütlenmiş, sahneye konmuştur? Sadece bir iki hususa değinerek bitirelim. Arzu edilirse sonra devam edebiliriz.

1-Muhtemel bir Kürt isyanının ebediyen önü alınmıştır.

2- Bu süreç sonrasında ulusal bilinçlenme ve ulusal kimlik daha kolay gerçekleşecektir.

3- Örgüte karşı yapılan sınırötesi operasyonlar bahanesiyle ordu, fiilen sıcak savaş eğitimi yapmış, zinde kalmış ve çevresine karşı gücünü ve şakasının olmadığını göstermiştir.

4- Ordu, iç güvenlik ve gerilla hareketiyle dünyada değişen tehdit türü ve savaş tekniklerine karşı, yeni bir savaş kabiliyeti kazanmıştır.

5- Türkiye müdahil bir güç olarak bölgede fiilen var olmuştur.

6-Özellikle ABD’nin Irak’a girmesi ile PKK’nın varlığı Türkiye için hayati bir gerekçeye dönüşmüştür. O günden sonra bu örgüt, doğrudan Türkiye’nin siyasi atraksiyonlarına hizmet zemini hazırlayan bir unsura dönüşmüş, başka bir ifadeyle Türkiye’nin siyasi amaçlarına hizmet etmiştir. Herhangi bir nedenle Irak’a girmemiz gerektiğinde bu gerekçe her an için el altında tutuldu.

Tam da burada kalalım isterseniz. Dikkat ederseniz PKK’nın tasfiyesi ile paralel sürdürülen açılım politikaları, bölgeden ABD’nin çekilme kararı ile eş zamanda yürürlüğe kondu. Çünkü Türkiye bölgesinde doğan otorite boşluğunu çok daha güçlü bir yapıyla doldurmak zorundadır.